Obecność obcych na Ziemi i fenomen UFO zawsze były przedmiotem fascynacji, debat i kontrowersji. W środowisku badaczy zjawisk UFO, teoria dotycząca sposobu interakcji obcych z ludźmi ewoluowała. Niektórzy sugerują, że owe spotkania mogą mieć charakter nie tylko fizyczny, ale również wirtualny. Ta koncepcja, znana jako hipoteza doświadczenia wirtualnego, zakłada, że inteligencje stojące za UFO wykorzystują zarówno metody wirtualne, jak i fizyczne do kontaktu z ludźmi.
Doświadczenia wirtualne dzielą się na trzy typy: Pierwszy, określany jako VE-1, obejmuje projekcje holograficzne, widoczne dla wszystkich i możliwe do uwiecznienia na fotografii. Innym aspektem tego doświadczenia jest manipulacja percepcją zmysłów eksperymentatora, skutkująca obrazami widzianymi tylko przez celowane osoby.
Drugi typ, VE-2, polega na stworzeniu kompleksowej wirtualnej rzeczywistości, w której uczestnik zostaje wciągnięty w pełne zmysłowe doświadczenie, niezaobserwowane przez otaczających. Przykładem może być opisane przez dr Carli Turner spotkanie, w którym świadek otoczony został niebieską kulą światła, i pomimo fizycznej obecności innych, przeżywał wydarzenia niewidoczne dla nich.
Trzeci typ, VE-3, koncentruje się na wszczepieniu w pamięć wspomnień o spotkaniach, które nigdy fizycznie nie miały miejsca, ale są przekonujące i emocjonalnie wpływowe dla osoby, która je „pamięta”.
Co ciekawe, istnieją argumenty, które mogą wyjaśniać, dlaczego obcy mogliby preferować kontakty wirtualne. Zapewniają one bezpieczną formę interakcji, minimalizując ryzyko dla ich statków i załóg przed potencjalnym zestrzeleniem lub atakami. Kontakty wirtualne obniżają również ryzyko wymiany niebezpiecznych patogenów, co w przypadku bezpośrednich kontaktów fizycznych mogłoby prowadzić do chorób lub śmierci, jak pokazuje przykład policjanta z Brazylii.
Ponadto, z perspektywy logistycznej, wirtualne spotkania wymagają mniejszego nakładu energii i zasobów niż organizowanie skomplikowanych wizyt fizycznych. Kolejnym istotnym argumentem jest koncepcja zapobiegania zbyt wczesnej konfrontacji naszej cywilizacji z obcymi, pozwalając na bardziej kontrolowaną formę kontaktu bez destabilizowania społeczeństwa.
Warto zauważyć, że wśród proponowanych przyczyn jest również zagadnienie różnicy w częstotliwości egzystencji między nami a obcymi. Jeśli obcy rzeczywiście istnieją na wyższej, niematerialnej płaszczyźnie, to interakcje w naszym „niższym” świecie mogą być dla nich obciążające i potencjalnie skracające życie, co zapewnia dodatkowe uzasadnienie dla stosowania metod wirtualnych.
Hipoteza doświadczenia wirtualnego oferuje fascynującą perspektywę na potencjalne interakcje między ludźmi a innymi inteligentnymi formami życia. Choć pozostaje wiele niewiadomych, to sposób, w jaki interpretujemy te zagadkowe spotkania, zawsze będzie poddany ewolucji w miarę rozwoju naszej wiedzy i zrozumienia wszechświata.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS