Czy możliwe jest życie intymne po 50 roku życia?

Seksulaność stanowi istotną część naszego życia, która kształtuje osobowość, pozwala na zacieśnianie więzi i sprzyja tworzeniu się trwałych związków. Składają się na nią nie tylko zachowania o charakterze cielesnym, ale także emocjonalnym, postawy etyczne i społeczne. Seksualność powiązana jest w sposób bezpośredni z rozwojem człowieka przez całe życie, wpływa na możliwości pełnienia ról kobiety i mężczyzny w społeczeństwie, odczuwanie satysfakcji i przyjemności w czasie intymnych kontaktów, zbudowanie w pełni szczęśliwych związków. Nasza kultura, która przesiąknięta jest kultem wiecznej młodości, pragnie traktować ludzi starszych jako tych, którzy wyłączeni są już z życia seksualnego. Tak naprawdę, seks może towarzyszyć nam do starości, zmieniając niewątpliwie swoją firmę i intensywność. Po przebytej menopauzie, seksualne potrzeby są ciągle silne, chociaż przeważnie dużo słabsze, aniżeli w młodości.

Intymność po 50 roku życia – czynniki biologiczne

Seksualne pobudzenie to złożona reakcja naczyniowo-nerwowa, która podlega ważnym zmianom na skutek procesów starzenia się naszego organizmu. Spory wpływ na seksualny popęd u kobiet, wykazują estrogeny. W trakcie trwania menopauzy, estrogeny są ciągle wytwarzane, ale w ograniczonym stopniu. U kobiet będących w okresie menopauzy dochodzi do obniżenia ilości przepływającej krwi w pochwowych naczyniach, co prowadzi bezpośrednio do mniejszego ukrwienia okołopochwowej tkanki i w rezultacie do zaburzenia procesów nawilżenia pochwy, a co za tym idzie także odczuwania bólu w czasie stosunku. Ilość elektrolitów zawartych w wydzielinie z pochwy ulega obniżeniu, zaś pH w pochwie wzrasta z 4,0-5,5 do 6,0-80 w czasie klimakterium. Zanikanie hormonalnej czynności jajników wywołuje zaburzenia w zakresie procesów dojrzewania pochwowego nabłonka, głównie powierzchniowych komórek, które są niezbędne celem właściwego rozwiązanie się pałeczek mlekowego kwasu, jak i utrzymywania kwaśnego odczynu w pochwie.

Flora bakteryjna w pochwie

W przypadku zdrowej kobiety, kiedy jest ona dojrzała płciowo, flora bakteryjna jej pochwy zdominowana jest przede wszystkim przez pałeczki kwasu mlekowego – Lactobacillus catenaforme, Lactobacillus jenseni, Lactobacillus casei, Lactobacillus brevis, Lactobacillus plantarum, Lactobacillus fermentum, Lactobacillus acidophilus. Kwas mlekowy ma wpływ na zachowanie równowagi w środowisku pochwy dzięki utrzymaniu kwaśnego odczynu i stymulowaniu odpornościowego układu. Poza tym ma on także zdolność do zahamowania rozwijania się chorobotwórczych bakterii na skutek uwolnienia produktów toksycznych z metabolizmu. U kobiet, które przeszły menopauzę ilość estrogenów przyczynia się do zmian zanikowych w narządach płciowych. Niedobór płciowych hormonów powoduje wzrost w obrębie pH pochwy, jak i spadek ilości flory bakteryjnej.

Błona śluzowa w pochwie podlega zanikowi, staje się dużo cieńsza, a nawet i może rozwijać się tak zwane zanikowe zapalenie w obrębie pochwy, ponadto kanał pochwy podlega zwężeniu i skróceniu, co zaś przyczynia się do odczuwania dolegliwości bólowych w czasie seksu. Procesy w zakresie dojrzewania nabłonka w pochwie ustają, pałeczki mlekowego kwasu giną, pH w pochwie wzrasta, co ma wpływ na zwiększenie podatności na procesy zapalne, spowodowane przede wszystkim migrującymi bakteriami z okolic skóry sromu i odbytu. W badaniach wymazów z pochwy, stwierdzana jest obecność szczepów bakterii Corynebacterium sp (3 razy częściej, aniżeli przed klimakterium), Staphylococcus aureus (5 razy częściej, aniżeli przed wystąpieniem menopauzy), Escherichia coli (2 razy częściej, aniżeli przed pojawieniem się menopauzy), Enterococcus faecalis (2 razy częściej, aniżeli przed klimakterium), jak i Proteus mirabilis oraz Klebsiella pneumoniae, których obecność nie jest stwierdzana przed okresem menopauzy. Także wewnątrzkomórkowy patogen, czyli Chlamydia trachomatis, spotykany jest znacznie częściej w rodnych drogach kobiecych po przebytym klimakterium. Po menopauzie, u pań nie atakujących terapii estrogenowej, wzrost pH i brak glikogenu ma wpływ na zmniejszenie częstości pojawiania się Candida albicans.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ