Nadmuchiwane przez lata jak balonik rosyjskie siły zbrojne, otoczone nimbem doskonałości, utknęły w Ukrainie. Stało się to dzięki nie tylko mądrej obronie ukraińskiego wojska, ale także bezprecedensowej niekompetencji rosyjskich żołnierzy i błędom w dowodzeniu. Moskwa już po kilku czy kilkunastu dniach zaczęła odczuwać niedobory broni precyzyjnej, co wymusiło użycie na większą skalę uzbrojenia niekierowanego i starszego typu.
Pytania dotyczące tej samej kwestii zaczęto stawiać również we Francji. Przewodniczący senackiej Komisji Spraw Zagranicznych i Obrony Christian Cambon w wystąpieniu przed izbą wyższą francuskiego parlamentu stwierdził, że tamtejsze siły zbrojne mają zbyt mało amunicji, aby skutecznie walczyć w konflikcie wysokiej intensywności (czytaj: wojnie). Kilka dni później powtórzył to podczas wywiadu radiowego.
– Widać, że Rosjanie mają duże problemy z odpowiednią amunicją, ale może to czekać każde państwo – odpowiedział Cambon na pytanie Jeana-Pierre’a Elkabbacha prowadzącego wywiad na antenie Radio France Internationale. – Trzeba wiedzieć, jak przejść od czasu pokoju do czasu wojny, nie robiliśmy tego od siedemdziesięciu pięciu lat. Nie mamy wystarczającej ilości amunicji na bardzo długi konflikt.
W listopadzie 2021 roku senatorowie komisji pod przewodnictwem Cambona złożyli wizytę w 2. Pułku Piechoty Morskiej (2e régiment d’infanterie de Marine) w Le Mans. Utwierdziło ich to w przekonaniu, że z zapasami amunicji nie jest najlepiej. Później ich lider zauważył, że w Charkowie Rosjanie w ciągu jednej minuty wystrzelili tyle, ile francuscy żołnierze w ciągu jednego roku w czasie ćwiczeń poligonowych.
Pojazd opancerzony VAB 2. Pułku Piechoty Morskiej wyładowywany z brytyjskiego C-17 w Mali.
(SAC Dek Traylor / MOD)
Wypowiedzi senatora z ramienia Republikanów o tym, że Francja jakoby miała mieć zapasy amunicji na dwa tygodnie (a może i krócej) prowadzenia wojny zmobilizowały czterech deputowanych do zadania pytań minister sił zbrojnych Florence Parly odnośnie do działań podjętych w celu zaradzenia takiej sytuacji. Spotkało się to z szybką odpowiedzią rzecznika urzędu, Hervégo Grandjeana, który próbował tonować emocje. Grandjean przypomniał, że w ramach ustawy o programowaniu wojskowym na lata 2019–2025 zaplanowano zakup amunicji za kwotę 7 miliardów euro. W zeszłym roku rząd tę kwotę zwiększył o 110 milionów.
– Do tej pory uzupełniliśmy kilka typów amunicji, aby uniknąć niedoborów, w szczególności mam na myśli uzbrojenie powietrze–ziemia i pociski artyleryjskie kalibru 155 milimetrów – wyjaśnił Grandjean. – Zabezpieczyliśmy linie produkcyjne amunicji precyzyjnej A2SM [Armement Air-Sol Modulaire] dzięki inwestycjom dokonanym przez Rafaut Group w zakłady w Prouvy Rouvignies.
Rodzina pocisków Armement Air-Sol Modulaire i ich dawny nosiciel – Mirage F1.
(Killersurprise64, domena publiczna)
Ponadto siły zbrojne miały zadbać o konserwację pocisków manewrujących SCALP, przeciwokrętowych Exocet, przeciwlotniczych Aster i powietrze–powietrze MICA. Trwają też prace nad nową amunicję, w tym MICA NG i Aster 30 B1NT. Zdaniem Grandjeana siły zbrojne są gotowe bronić francuskich interesów, niezależnie od rodzaju konfliktu, o małej lub dużej intensywności. Innym aspektem świadczącym o gotowości Paryża do prowadzenia działań wojennych ma być też odstraszanie nuklearne, które traktuje się jako środek ostateczny w przypadku zagrożenia żywotnych interesów Francji. Nie zastąpi jednak konieczności utrzymywania zapasów amunicji.
Trzeba mieć nadzieję, że ustawa o programowaniu wojskowym pomogła odrobić lekcje z libijskiej wojny domowej. W 2011 roku po wycofaniu amerykańskich samolotów z nalotów na ten kraj okazało się, że państwa NATO, w tym Francja, nie są zdolne prowadzić długotrwałej kampanii (równocześnie dbano o dostawy dla wojsk na misji ISAF w Afganistanie). Z pomocą ruszył Waszyngton, dostarczając sojusznikom potrzebne uzbrojenie.
Obecnie Francuzi prowadzą operację „Barkhane”, która – mimo ograniczenia jej skali – również zmusza do stałych dostaw amunicji. Ta na bieżące potrzeby wystarcza, toteż podkreśla się, że nie ma zagrożenia dla normalnego zapotrzebowania. Ale Francja musi mieć świadomość, że w przypadku wojny będzie musiała bardzo szybko przejść z produkcji czasu pokoju.
Francuski czołg Leclerc prowadzący ogień z karabinu maszynowego kalibru 12,7 mm.
(Ministère des Armées)
– Pamiętamy to, co stało się we Francji w 1939 roku, i nie chcielibyśmy znaleźć się w identycznej sytuacji, gdyby kiedykolwiek konflikt dotarł do naszych granic, mimo że staramy się nie dopuszczać tego do swoich myśli – przekonywał Cambon. – Jesteśmy czujnymi strażnikami ustawy o programowaniu wojskowym i zwróciliśmy uwagę na pewne słabości, które mogą nas drogo kosztować w przypadku konfliktu, więc konieczne jest przygotowanie się w odpowiedni sposób.
Według Grandjeana dużą zaletą jest francuski nawyk i chęć działania w koalicji, co w naturalny sposób ma wpływać na planowanie w zakresie sprzętu i amunicji. Niemniej Francuzi zamierzają odbudować zapasy amunicji, dokonać przeglądu posiadanej i zwiększyć finansowanie nowo opracowywanej. Parlamentarzyści nawołują do zwiększenia zapasów amunicji w czasie pokoju, co pozwoliłyby na szkolenie w komfortowych warunkach.
🚨 NEWS | Confirmation that the FC/ASW missile plan is now for two distinct missiles. A stealthy subsonic land attack missile and a supersonic, highly manoeuvrable anti-ship missile. Britain and France expected to field the missiles “at the end of the decade” say @byMBDA. pic.twitter.com/hFn3KGwZ4f
— George Allison (@geoallison) February 21, 2022
Kilka dni przed wybuchem wojny w Ukrainie Paryż i Londyn zdecydowały, że będą kontynuować program pocisku przeciwokrętowego i manewrującego FMAN/FMC (Futur missile anti-navire/Futur missile de croisière), którego celem jest zastąpienie Storm Shadowów oraz przeciwokrętowych Exocetów i Harpoonów. Pocisk będzie gotowy pod koniec trzeciej dekady. Na razie jakiekolwiek bardziej szczegółowe informacje są trzymane w tajemnicy.
Wiemy, że będzie to pocisk o długości około pięciu metrów, masie około 800 kilogramów z czego 200 kilogramów przypadać będzie na głowicę bojową. FMAN/FMC będzie mógł niszczyć wrogie jednostki nawodne, ale też nadawał się będzie do atakowania celów lądowych. Pociski będą kompatybilne z okrętowymi uniwersalnymi wyrzutniami pionowego startu Markr 41 w Royal Navy i Sylver 70 w Marine Nationale.
Przyspieszenie prac nad programem wynika też z obaw o to, że Exocety w rywalizacji z rosyjskimi naddźwiękowymi Cyrkonami okażą się niekonkurencyjne. Admirał Pierre Vandier, szef sztabu francuskiej marynarki wojennej, przyznał po ćwiczeniach „Polaris 21” w listopadzie, że rozwój FMAN/FMC jest konieczny, aby zachować konkurencyjność na morzu. Niewątpliwie inwazja Rosji na Ukrainę otworzyła co niektórym oczy, zmusiła do rewizji przyjętych założeń i formułowania pierwszych wniosków, na przykład tych płynących zza Atlantyku, o których informowaliśmy kilka dni temu.
Zobacz też: Mjanma rozbudowuje flotę podwodną
MBDA
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS