Cztery dni, 9 spektakli i inne atrakcje. Festiwal Tańca Współczesnego “Kalejdoskop”

Inny termin i obostrzenia

W tym roku, tak jak i wielu innym festiwalom, Kalejdoskopowi plany pokrzyżowała pandemia. Ale organizatorzy nie odpuścili, festiwalu nie odwołali, a przesunęli o kilka miesięcy później (zwykle odbywa się na wiosnę). Do końca niemal organizacji towarzyszyły nerwy i stres, wiadomo, że festiwal ograniczają rozmaite obostrzenia sanitarne (spektakle zobaczyć może o połowę mniej widzów niż zazwyczaj, obowiązują maseczki, dezynfekcja dłoni, dystans, zostawianie przez widzów namiarów do siebie). Ale najważniejsze, że jest! I – jak wynika z pobieżnego rzutu oka na program – nadal trzyma formę.

Nadal będzie różnorodnie: w ciągu czterech dni zaplanowano: 9 spektakli tanecznych (na większość wstęp wolny, ale obowiązuje rezerwacja miejsc, szczegóły: www.festiwal-kalejdoskop.pl), spacery po mieście, projekt site specific na schodach Teatru Dramatycznego, wystawy szkiców i fotografii. Do tego – rozmowy o polskim tańcu, warsztaty taneczne, spotkania z artystami i taneczne lunche.

Festiwal znów zaanektuje różne miejscówki – pokazy odbywać się będą w Uniwersyteckim Centrum Kultury, Operze i Filharmonii Podlaskiej oraz Studiu Działań Kreatywnych DanceOFFnia. Z kolei na spotkania pozaspektaklowe, w luźnej, nieformalnej atmosferze organizatorzy zapraszają do niedawno otwartej kawiarni artystycznej Duży Pokój oraz do pubu Harold.

‘Mute’, Janusz Orlik Fot. Piotr Bedliński/Materiały prasowe

Pokoleniowość

Co roku organizatorzy starają się tworzyć program festiwalu wedle określonego klucza, w oparciu o nowy temat przewodni. Tak będzie i w tym roku. Jak mówi dyrektor festiwalu  Karolina Garbacik, w tegorocznej edycji w centrum zainteresowania będzie pokoleniowość, pokoleniowa zmiana warty w twórczości najwybitniejszych tancerzy, jej wpływ na pojawiające się nowe sposoby budowania artystycznej wypowiedzi. O tym traktować będą m.in. rozmowy między tancerzami, których będzie można posłuchać w kameralnej atmosferze. Organizatorzy wybrali też najciekawsze spektakle różnych pokoleń twórców: zobaczymy m.in. choreografie Anny Piotrowskiej (wystąpi wraz z córką), Tomasza Ciesielskiego, Janusza Orlika, premierowy spektakl Marty Wołowiec, czy projekt, który powstał kilka miesięcy temu, już w czasie pandemii – „WIN.DOWS_38” United Limbs czy Lubelskiego Teatru Tańca.

Będzie też projekt plenerowy, który będzie mogło zobaczyć więcej osób – prezentowany na schodach Teatru Dramatycznego i realizowany przez Annę Piotrowską.

Wracamy do intymności

Festiwal odbędzie się w tradycyjnej formule, ale przy mniejszym udziale widowni i przy zachowaniu wszelkich procedur bezpieczeństwa. To zresztą już festiwalowy casus czasu pandemii: by festiwale w ogóle mogły się odbyć, trzeba organizować je w takiej właśnie formie.

– Żyjemy w czasie małych festiwali. Wracamy więc do korzeni, do istoty tańca, do intymności – mówi dyrektor festiwalu Karolina Garbacik. Rzeczywiście – białostocki festiwal 17 lat temu zaczynał od małej formy, lokalnej imprezy tanecznej, organizowanej przez podlaskich pasjonatów tańca. Z każdym rokiem jednak dzięki wytrwałości organizatorów rósł w siłę, nabierał tempa i rozmachu i zapraszał coraz większą widownię, stając się ważnym wydarzeniem na polskiej mapie tańca współczesnego. Do Białegostoku na Kalejdoskop przyjeżdżają od lat najważniejsi tancerze i twórcy tańca współczesnego, by pokazać swoje talenty, spotkać się, porozmawiać, inspirować. I nagle przyszła pandemia.

– W tym roku zatrzymujemy się, robimy krok w tył. Wiemy, że będzie musiało być nas mniej. Jednocześnie jesteśmy bardziej głodni tańca, sztuki i siebie nawzajem. Program festiwalu jest wciąż bogaty, zapowiada się więc wspaniała uczta – mówi Karolina Garbacik.

Program:

Czwartek, 3 września

18:30 „Ich Dwoje / Dances With Sculptures” Piotr Janowczyk, wernisaż wystawy fotografii (foyer, Uniwersyteckie Centrum Kultury, ul. Ciołkowskiego 1N)

19:00 „Absolutely Fabulous Dancers” HOTELOKO movement makers, spektakl (UCK, ul. Ciołkowskiego 1N)

20:30 Rozmowy po tańcu (Duży Pokój. Kawiarnia Artystyczna, ul.Icchoka Malmeda 3)

Piątek, 4 września

16:00 Taneczny lunch oraz wernisaż wystawy rysunku ruchu „Poruszenie” (Duży Pokój. Kawiarnia Artystyczna, ul. Malmeda 3)

18:00 Zorganizowany przejazd na spektakl „Tens” z przystanku autobusowego Malmeda/Lipowa

18:30 „Tens” Marta Wołowiec, spektakl (UCK, ul. Ciołkowskiego 1N)

19:30 „ce_real mothers”, Anna Piotrowska, spektakl (UCK, ul. Ciołkowskiego 1N)

20:15 Zorganizowany przejazd na Rozmowy po tańcu z parkingu pod UCK do przystanku: Pałacowa/Hotel Gołębiewski

21:00 Rozmowy po tańcu (Harold Pub, ul. Warszawska 29)

Sobota, 5 września

9:30-11 Warsztat taneczny, Jacek Łumiński, Polska Technika Tańca Współczesnego (SDK DanceOFFnia, ul. Zwycięstwa 8/1 lok. 10

12:00 Taneczny lunch (Duży Pokój. Kawiarnia Artystyczna, ul. Malmeda 3)

13:00 „Śladami pokoleń” spacer z przewodnikiem, Anna Kraśnicka (Start: Duży Pokój, ul. Malmeda 3)

14.00 „Spacer po ciało” projekt site specific, Anna Piotrowska, muzyka: Marcin „Gustaw” Markowski, pokaz – schody przed Teatrem Dramatycznym

15.30 „Pokolenia” rozmowy o polskim tańcu. Z Jackiem Łumińskim rozmawia Anna Królica (Duży Pokój, ul. Malmeda 3)

18:00 „Karaoke”, Tomek Ciesielski, spektakl (Opera i Filharmonia Podlaska, ul. Odeska 1)

19.00 Zorganizowany przejazd na spektakl z parkingu pod BTL-em

19:30 Wieczór krótkich form: „SEE ME” – Eliza Kindziuk; „Niestrojenie” – Teatr Tańca EGO VU, spektakle (UCK, ul. Ciołkowskiego 1N)

20:15 „Ostatnie solo K.”, Lubelski Teatr Tańca, spektakl (UCK, ul. Ciołkowskiego 1N)

21:00 Zorganizowany przejazd na rozmowy po tańcu z parkingu pod UCK do przystanku: Pałacowa/Hotel Gołębiewski

21:30 Rozmowy po tańcu (Harold Pub, ul. Warszawska 29)

‘Absolutely Fabulous Dancers’ HOTELOKO movement makers Fot. Marta Ankiersztejn/Materiały prasowe

Niedziela, 6 września

09:30-11.00 Warsztat, Jacek Łumiński, Polska Technika Tańca Współczesnego (SDK DanceOFFnia, ul. Zwycięstwa 8/1 lok. 10)

12:00 Taneczny lunch (Duży Pokój, ul. Malmeda 3)

13:00 „Śladami pokoleń” spacer z przewodnikiem, Anna Kraśnicka (Start: Duży Pokój. Kawiarnia Artystyczna, ul. Malmeda 3

14.00 „Spacer po ciało” projekt site specific, Anna Piotrowska, muzyka: Marcin „Gustaw” Markowski, (pokaz – schody przed Teatrem Dramatycznym)

15.30 „Pokolenia” rozmowy o polskim tańcu. Z Ryszardem Kalinowskim, Anna Piotrowską i Elizą Kindziuk rozmawia Anna Banach (Duży Pokój, ul. Malmeda)

17:30 „WIN.DOWS_38”, United Limbs, spektakl (SDK DanceOFFnia, ul. Zwycięstwa 8/1 lok. 10)

19:00 „Mute”, Janusz Orlik, spektakl (Opera i Filharmonia Podlaska, ul. Odeska 1)

20:00 Rozmowy po tańcu (Duży Pokój, ul. Malmeda 3)

Więcej informacji o spektaklach i biletach na www.festiwal-kalejdoskop.pl na Facebooku festiwalu: https://www.facebook.com/festiwal.kalejdoskop/

Kalejdoskop 2020 dofinansowano z budżetu Miasta Białegostoku oraz ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Opisy spektakli

(według materiałów organizatorów)

ABSOLUTELY FABULOUS DANCERS | HOTELOKO MOVEMENT MAKERS

Aktorka, tancerz i choreografka wspólnie przyglądają się swoim korzeniom i historii, podejmują temat edukacji, ekologii i tożsamości, zastanawiają się, co dodaje im skrzydeł, a co je podcina. To wszystko w rytmach muzyki lat 80., folku i muzyki klasycznej. Trio Absolutely Fabulous Dancers odpowiedzi i inspiracji szuka w przeszłości, historii Polski, w ruchu codziennym, pamięci ciała i narzędziach performatywnych. W ten sposób artyści z HOTELOKO movement makers budują swój niepowtarzalny i absurdalny styl taneczny. Spektakl otrzymał nagrodę jury „Coup de Coeur” za oryginalność na Festiwalu Quartiers Danses w Montrealu (Kanada 2019).

Kolektyw HOTELOKO movement makers wyłonił się w 2016 r. z powstałego w 2011 r. Teatru HOTELOKO, którego założycielką jest aktorka, reżyserka, menadżerka i producentka Agata Życzkowska. Artystka porusza się głównie w obszarze nowej choreografii i eksperymentu tanecznego, tworząc projekty artystyczne, edukacyjne i społeczne. Podejmuje współpracę z choreografami i choreografkami: Magdalena Przybysz, Mirek Woźniak, Wojciech Grudziński. Tematy takie jak wspólnota, wolność, miasto, tolerancja, równouprawnienie, edukacja są najbliższe artystom i artystkom, którzy działają głównie w Warszawie, ale także współpracują z polskimi i zagranicznymi partnerami.

TENS | MARTA WOŁOWIEC

Spektakl eksploruje temat ciała jako generatora energii. Artystka poszukuje organiczności wynikającej z przepływu odczuć fizycznych, wibracji, podążania za głosem intuicji. Daje sobie czas na rozwój, daje czas również widzom na zestrojenie ich własnych ciał z ciałem performerki. Tens to również napięcie, uważność i spokój, a także siła, którą zawsze można odnaleźć, stojąc mocno na nogach oraz biorąc głęboki wdech i wydech.

Marta Wołowiec – jest tancerką, choreografką, nauczycielką tańca oraz kierowniczką i współzałożycielką Krakowskiego Centrum Choreograficznego w Nowohuckim Centrum Kultury. W 2018 roku, we współpracy z muzykiem Marcinem Janusem stworzyła swój pierwszy spektakl solowy pt. „Hold on”. Jako choreografka pracuje także kolektywnie – jest współautorką i tancerką w spektaklach łączących ruch, multimedia i muzykę: “Naturgemälde”, „spectral layers of movement” oraz „Kobiety Wyspiańskiego”. W latach 2015-2019 wraz z Agatą Moląg i Moniką Węgrzynowicz współtworzyła kolektyw artystyczny Grupa Wokół Centrum. Wcześniej związana z Krakowskim Teatrem Tańca.

CE_REAL MOTHERS | ANNA PIOTROWSKA & MAŁGORZATA PIOTROWSKA

Anna Piotrowska o spektaklu: Trudno tworzyć opis do tak wyjątkowego wydarzenia, którym jest wspólny, dojrzały spektakl matki i córki. Wcześniej miałyśmy doświadczenie i spotkanie artystyczne w spektaklu „Heritage”, którego premiera odbyła się podczas Międzynarodowego Festiwalu Solo Duo Dance w Budapeszcie (18.01.2015) w Mu Theatre. Małgorzata miała wówczas 13 lat. Teraz spełniamy nasze marzenie sprzed dwóch lat. Pomysł przez cały ten czas dojrzewał i nasza uważność na siebie i relację, którą tworzymy, eksplorowałyśmy możliwie za każdym naszym spotkaniem w studiu i nie tylko. Tym bardziej zagranie tej premiery stało się dla nas tak ważne, ponieważ Małgorzata 23 września kończyła 16 lat, a 24 września Anna 44 lata. Spektakl nasz jest zwieńczeniem poczucia tego, co jest między nami. Jaką mamy we wspólnym świecie własną przestrzeń. Jakie są podobieństwa w postrzeganiu każdej z nas z osobna. Nie jest to typowy spektakl mówiący o relacji, o problemach, o sprawach. Zbudowany jest na autentycznej bliskości fizycznej, eksplorowanej od samych narodzin Gosi. Niezwykłym prezentem dla nas jest muzyka, którą skomponowała dla nas Aleksandra Piotrowska (starsza córka Anny Piotrowskiej), która scala nasz osobliwy trójkąt artystyczny”.

Anna Piotrowska – doktor w dziedzinie sztuk muzycznych w dyscyplinie rytmiki i tańca, choreograf, reżyser, nauczyciel tańca współczesnego, tancerka, Fundator i Prezes Zarządu Fundacji Rozwoju Tańca – eferte, założycielka “mufmi” w Warszawie (1995 r). Od 1996 r. stworzyła ponad 115 autorskich choreografii i przedstawień. Od września 2019 p.o. dyrektora Bytomskiego Teatru Tańca i Ruchu ROZBARK i prodziekan Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie. Od września 2020 dyrektor Teatru Rozbark.

KARAOKE | TOMEK CIESIELSKI

Spektakl jest taneczną wersją/artystyczną próbą wykorzystania mechanizmu japońskiej zabawy do skomentowania kondycji współczesnego człowieka. Jej/Jego codzienność zdaje się rozpływać w naśladowaniu, powtarzaniu, zastępowaniu siebie za każdym razem jeszcze ciekawszą wersją kogoś innego. Punktem wyjścia dla twórców są jednak nie tyle popularne utwory wokalne, co różnorodne formy performansów – politycznych, społecznych i popkulturowych – traktowanych jako źródła kodów tożsamościowych zamkniętych w obrazach. W dialogu z nimi tancerki spróbują rozpoznać z czego i jak zbudowana jest ich własna.

Tomek Ciesielski – choreograf, performer i badacz tańca z Łodzi. Pracuje na przecięciu sztuki i nauki, łączy strategie choreograficzne z dyskursami i metodami naukowymi. Twórca prezentowanych międzynarodowo performansów, m.in.: Sense-action, Koszty kwalifikowane/Taniec, moja miłość, Idylluzja, Karaoke. W latach 2011-2016 tancerz w nagradzanym zespole Granhøj Dans (spektakle Men&Mahler i Rite of Spring Extended w reżyserii Palle Granhøja). Współpracował także m.in. z Robem Haydenem, Tomaszem Rodowiczem, Natalią Korczakowską, Mikołajem Mikołajczykiem, Wojtkiem Mochniejem, Liwią Bargieł oraz Anną Piotrowską.

NIESTROJENIE | TEATR TAŃCA EGO VU

Naturalnym odruchem w naturze jest szukanie zestrojenia – z otoczeniem, z partnerem, z samym sobą. Szukamy go na wielu poziomach: fizycznym, psychicznym, energetycznym. Zdarza się, że osiągnięcie harmonii jest niemożliwe. “Niestrojenie” po kwalifikacji na polskich eliminacjach w Bytomiu zaprezentowane było podczas Międzynarodowego Festiwalu SoloDuo w Budapeszcie (styczeń 2020) i wybrane do prezentacji podczas gali festiwalu wśród siedmiu najlepszych spektakli.

Teatr Tańca EGO VU – Jest  to grupa pracująca w oparciu o różne techniki tańca i teatru. Stara się wytworzyć własny język wypowiedzi. Tancerze EGO VU szkolą swój warsztat na licznych warsztatach i festiwalach oraz zapraszając do siebie artystów. Teatr Tańca EGO VU działa w Gryfinie i współpracuje z placówkami w Polsce i za granicą, m.in. z Teatrem KANA w Szczecinie oraz z niemieckimi ośrodkami: Ośrodkiem Działań Twórczych Schloss Bröllin i z teatrem Uckermärkische Bühnen w Schwedt.

OSTATNIE SOLO K. | LUBELSKI TEATR TAŃCA

Motto do spektaklu – Samuel Beckett – „Ostatnia taśma”: „Chyba minęły już moje najlepsze lata. Gdy istniała szansa na szczęście. Ale nie chciałbym, żeby wróciły. Teraz, gdy mam w sobie ten ogień, już nie. Nie, nie chciałbym, żeby wróciły”.

Spektakl jest konstelacją odniesień i nawiązań autora i performera: do sztuki Samuela Becketta i postaci Krappa odsłuchującego taśmy nagrywane przez całe życie w każde urodziny, do roli Tadeusza Łomnickiego z drugiej połowy lat 80., wreszcie do swego pierwszego solo w spektaklu Hanny Strzemieckiej z roku 2000. Po dwóch dekadach od spektaklu „DC 5861494” Ryszard Kalinowski wraca do znanych scen, obrazów i wspomnień. Stawia wiele pytań, „odsłuchując” stary spektakl poprzez swoje ciało, dialogując z obrazem na ekranie i tworząc perspektywę kolejnego spotkania z samym sobą w przyszłości, za kolejne 20 lat.

Ryszard Kalinowski – tancerz, choreograf, pedagog, kurator projektów tanecznych i interdyscyplinarnych. Absolwent Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1994). W czasie studiów był aktorem teatru pantomimy Haliny Studniarz oraz tancerzem Grupy Tańca Współczesnego Politechniki Lubelskiej pod kierunkiem Hanny Strzemieckiej. Z GTWPL związany do roku 2001, czyli do momentu utworzenia w Centrum Kultury w Lublinie zespołu Lubelskiego Teatru Tańca, którym kieruje od roku 2006 do dziś. Współorganizator Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca w Lublinie (od roku 2000). Jeden z koordynatorów I i II Kongresu Tańca (2011, 2020). Członek zarządu Forum Środowisk Sztuki Tańca.

SEE ME | ELIZA KINDZIUK

Czy wiesz, że co 62 minuty umiera co najmniej jedna osoba w wyniku zaburzeń odżywiania? Czy wiesz, że zaburzenia odżywiania mają najwyższy wskaźnik umieralności w jakiejkolwiek chorobie psychicznej? Solo ‘SEE ME’ jest analizą osoby zmagającej się z tym problemem XXI wieku. Ukazuje postać, której zarówno ciało, jak i umysł wyniszcza brak akceptacji własnego wyglądu. Przeprowadza publiczność poprzez występujące u niej stany emocjonalne, próby walki z chorobą i samym sobą, a także odkrywa jej niespokojne wnętrze.

Eliza Kindziuk – tancerka, choreograf, pedagog tańca. Absolwentka A. Bruckner Private University, Linz (AT), o kierunku ‘taniec współczesny i pedagogika tańca’. Pracowała jako tancerka dla WEE Dance Company, Goerlitz (DE), a następnie jako kierownik artystyczny Teatru Tańca Caro, Siedlce (PL). Obecnie jest pedagogiem tańca w Niepublicznej Szkole Sztuki Tańca w Białymstoku, prezentuje swoją solową choreografię ‘SEE ME’ w Polsce, jak i za granicą oraz jest członkiem kolektywu UNITED LIMBS.

WIN.DOWS_38 | UNITED LIMBS

Zestaw ulotnych wrażeń, obrazów i fantazji o przyszłości. Przyszłości być może bardzo dalekiej. Czy to już kompletnie dysutopijna rzeczywistość, której nawet Orwell nie miałby odwagi sobie wyobrazić?

Świat rozgrywa się pomiędzy czwórką bohaterów, prawdopodobnie jeszcze ludzi. Zbudowany z ich tajemnic, pragnień, potencjalnych zmagań balansuje pomiędzy życiem a jego projekcją. Bohaterowie nawiązują intymną relację z intrygującym, potencjalnie nadludzkim protagonistą. Czy to COŚ dyryguje ciągiem wydarzeń, a może jest jedynie cichym obserwatorem, nieinwazyjną częścią ich życia? Główny nacisk poszukiwań artystycznych został położony na cielesność artystów oraz na zgłębienie tematu repetycji, a raczej (r)ewolucji poprzez powtórzenie. Punktem wyjścia w procesie twórczym był moment rozszczepienia się od podstawy narastających, kolejnych warstw ruchowych i ich szeroki potencjał ewolucyjny.

Spektakl powstał w ramach projektu “Przestrzenie Sztuki” finansowanego ze środków Ministerstwa Dziedzictwa i Kultury Narodowej, realizowanego przez Instytut Muzyki i Tańca oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Operatorem projektu w Lublinie jest Centrum Kultury w Lublinie”. Praca nad spektaklem odbyła się w ramach rezydencji i współpracy z Lubelskim Teatrem Tańca.

UNITED LIMBS to grupa artystów, którzy mają na celu promowanie szeroko pojętego ruchu i tańca współczesnego, poprzez wyjście do widza i zaproszenie go do dialogu, a także edukację oraz szerzenie wiedzy i praktyki. United Limbs rozpoczął swoją działalność z początkiem 2020 roku w Warszawie. To nieformalny kolektyw artystów tancerzy, którzy po latach pracy w różnych instytucjach kulturalnych na terenie Europy postanowili wrócić do Warszawy, by połączyć siły i rozpocząć wspólną działalność artystyczną. W skład kolektywu wchodzi sześciu twórców: Ilona Gumowska, Eliza Kindziuk, Izabela Zawadzka, Jakub Piotrowicz, Gieorgij Puchalski i Jakub Mędrzycki.

MUTE | JANUSZ ORLIK

W stanie ciągłego strachu, niepewności, zagrożenia, potrzeby i wykluczenia… otoczeni przez wydarzenia, którym staramy się nadać jakiś sens i ludzi, z którymi chcemy, ale nie potrafimy się porozumieć… prowokowani fizycznie, emocjonalnie, mentalnie – wyczerpani… w świecie, w którym czyny zdają się mówić głośniej niż słowa, a słowa już nie są słyszane… gdzie nie chcemy widzieć i boimy się patrzeć.

JANUSZ ORLIK – tancerz, choreograf, pedagog tańca. Absolwent warszawskiej szkoły baletowej, studiował w Brucknerkonservatorium Linz w Austrii. Autor spektakli „Exérese monobloc”, „a bliźniego swego jak siebie samego”, „Live on stage”, „Święto wiosny”, „Mute”, „Insight” (Nagroda Specjalna Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego za najlepszą choreografię przyznana w ramach Polskiej Platformy Tańca 2014) oraz „Koda (a tribute)”. Od 2002 roku jest stałym członkiem zespołu Vincent Dance Theatre. Współpracował m.in. z Joanną Leśnierowską, Nigelem Charnockiem, Rosalind Crisp, Isabelle Schad i Ugo Dehaesem. Prowadzi szereg warsztatów choreograficznych w wielu placówkach edukacyjnych i ośrodkach kultury w kraju i za granicą.

Zgłoś naruszenie/Błąd