„Nie jesteś sam,
poczuj bliskość drugiego człowieka”
Każdy poszczególny etap ludzkiego życia nadaje szczególny blask godności człowieka. Podobnie jest ze starością, jej niepowtarzalny blask związany jest z tym, że dotyczy on osoby dojrzałej wiekiem, osoby która wiele w życiu przeżyła i która przez to jest niezwykłym świadkiem historii.
Tak jak w przyrodzie w życiu człowieka przychodzi czas zbierania plonów, czas rozrachunku z przeszłością, czas starości. Zatem można stwierdzić, że starość (…) jest czasem żniw tego, czego się nauczyliśmy, co przeżyliśmy.
Ze względu na życiowe doświadczenia, na związaną z nią bardzo często mądrość życiową osoba starsza błyszczy szczególnym osobowym blaskiem, nawet jeśli naznaczona jest różnymi ciężkimi doświadczeniami. Na piękną złotą jesień życia z pewnością trzeba sobie również zapracować, zarówno jeśli chodzi o relacje międzyludzkie, jak i fizjologiczne.
Papież Benedykt XI mówił: „Myślę zwłaszcza o ludziach starszych, którzy przez wiarę dojrzeli do wielkiej dobroci. Spotykając się z takimi osobami odczuwa człowiek jakieś ciepło, jakiś blask wewnętrzny. Szczególnie dzisiaj współczesny człowiek potrzebuje takiego spojrzenia na starość. Społeczeństwo, które wyrzekłoby się ludzi starych zaparłoby się nie tylko własnego pochodzenia, ale okradłoby samo siebie z własnej przyszłości.”
Wolontariusze Caritas
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS