– Nie mam ani jednego przyspieszenia z forhendu! Ani jednego! – krzyczał Tomasz Berkieta w tie-breaku pierwszego seta półfinału juniorskiego Roland Garos. Wtedy – przy stanie 6:6 w gemach – przegrywał z Włochem Lorenzo Carbonim 2-3.
Chwilę później rywal Polaka popełnił podwójny błąd serwisowy i ze złości kopnął tenisową piłeczkę, gdy ta odbiła się od siatki i podleciała mu pod nogi. Kopnięta piłka poleciała kilkanaście metrów nad kort, uderzyła w płot za Berkietą i spadła na głowę jednego z sędziów liniowych. Włoch dostał ostrzeżenie.
Stoicki spokój byłego trenera Świątek
W walce o finał Roland Garros duże emocje przeżywali obaj chłopcy. Tak, to jeszcze chłopcy – Berkieta w tym roku skończy 18 lat, a Carboni niedawno (w lutym) skończył. Owszem, Berkieta już wygląda jak gladiator, ale emocjonalnie i mentalnie jeszcze dojrzewa i ten proces u niego – i u jego rywali z kategorii juniorskiej – jeszcze potrwa.
Na krzyki Tomka o złym forhendzie ze stoickim spokojem reagował Piotr Sierzputowski. Ten trener od dwóch miesięcy prowadzi Berkietę. A pomaga mu Maciej Ryszczuk, spec od przygotowania fizycznego, który pracuje z Igą Świątek. Sierzputowski i Ryszczuk przez lata razem prowadzili Igę. Ale dwa i pół roku temu Świątek po ponad pięciu latach pracy z Sierzputowskim zamieniła go na Tomasza Wiktorowskiego.
Sierzputowski ma teraz przerwę w pracy z Shelby Rogers (Amerykanka leczy kontuzję i ma wrócić do gry przed US Open) i widać, jak bardzo ta jego przerwa służy Berkiecie. On już potrafił wchodzić do półfinału Australian Open 2023 i ćwierćfinału Wimbledonu 2023. Ale w tym roku było trochę gorzej: z Australian Open odpadł w 1/8 finału. A teraz właśnie osiągnął życiowy sukces.
Mama Berkiety nie wchodzi na mecze
W piątek w Paryżu w tym tie-breaku pierwszego seta od stanu 3:3 forhend zaczął mu działać. I to jak! Sierzputowski po pięknych uderzeniach Tomka na przemian bił brawo i przykładał palec wskazujący do skroni. Tak, głowa ma znaczenie! Siłę spokoju Tomkowi prezentuje też jego ojciec, Kamil Berkieta. On siedzi w boksie ramię w ramię z Sierzputowskim. Wsparcie dawał też Ryszczuk, który przyszedł na mecz w drugim secie, po treningu Igi. Natomiast na trybunach nigdy nie ma z nimi mamy Tomka, Magdaleny Sawickiej.
– Mamy opracowany taki system, że dostaję dwa sms-y: pierwszego o treści “Zaczął”, a drugiego na koniec meczu, z wynikiem. W międzyczasie spaceruję. Za bardzo się denerwuję, żeby chodzić na kort. Nie chcę pokazywać tego wszystkiego synowi – mówiła pani Magda grupce polskich dziennikarzy po tym jak jej syn awansował do ćwierćfinału.
W ćwierćfinale Berkieta okazał się zdecydowanie lepszy od francuskiego supertalentu, niespełna 15-letniego Moise Kouame. Teraz po strasznej walce pokonał Włocha, który z kolei w ćwierćfinale wyeliminował rozstawionego z numerem jeden Japończyka Rei Sakamoto.
– Nie mam pomysłu, co zrobić! Nie mam pojęcia! – krzyczał Berkieta, gdy w decydującym secie prowadził 2:1 i serwował, ale rywal świetnie returnował. – Ja się sam wyłączam! On teraz nic nie musi robić! – skarżył się przy stanie 2:3. – Ja zupełnie nie mogę wyczuć bekhendu. No nie wiem, co ja robię źle – dodawał minutę później. A może nawet pół minuty. – Nogi. Musisz na nich pracować. I spokojnie, to normalna rzecz – rzeczowo i krótko tłumaczył mu Sierzputowski. – Wiem, że jesteś zmęczony, ale trzeba się jeszcze skoncentrować i pracować do końca – mówił moment później.
Berkieta pracował i wypracował! Gdy przełamał rywala i wyszedł na 4:3 w trzecim secie, Sierzputowski powiedział: “Tomek, tylko to!”. I pokazał na głowę. “I praca na nogach” – przypomniał. Berkieta już pamiętał. I zasłużenie wygrał chyba jak do tej pory najważniejszy mecz w swojej karierze.
Berkieta produkuje zwycięstwa i wirale
Carboni jest 705. w rankingu ATP, a Tomcio, jak czasami pieszczotliwie zwraca się do niego jego team, zajmuje 1191. miejsce. Różnica spora, ale widzimy na własne oczy, że na tak odległych pozycjach umiejętności są zbliżone.
Finałowy rywal Polaka – a będzie nim Amerykanin Kaylan Bigun (rozstawiony w Roland Garros z numerem pięć) jest w światowym rankingu 972, czyli też jak najbardziej w zasięgu Tomcia. Tu naprawdę bardzo dużą rolę odgrywa głowa. Berkieta wie, że jest mocny – widać, że choć czasem się wkurzy, to generalnie umie się tenisem bawić. Potrafi prostymi gestami pobudzić do dopingu publiczność, umie się spektakularnie ucieszyć po świetnej akcji, a nawet – jak pokazał ten półfinał – ma szczęście do sytuacji, które mogą się stać wiralami.
Dużo szczęścia miał fotograf, któremu piłka uderzona przez Tomka strąciła okulary z czapki. Na pewno bardzo by bolało, gdyby trafiła odrobinę niżej.
Szczęściarzami byli też kibice, którzy poza kortem numer sześć stali w kolejce po kawy i lody, gdy inna piłka uderzona przez Polaka wpadła między nich. Sprawdziliśmy – ten “pocisk” wylądował w jednym z kwietników, a nie w czyimś deserze.
Finał: Berkieta – Bigun w sobotę o godz. 12.30.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS