Był ostatnią miłością Agnieszki Osieckiej. To jemu przekazała bardzo osobisty tekst

Agnieszka Osiecka słynęła z uwielbienia do mężczyzn. Była związana m.in. z Markiem Hłasko, Jeremim Przyborą, Jerzym Giedroycem, Danielem Passentem, Michałem Kottem. Dwukrotnie wychodziła za mąż: w 1963 r. za Wojciecha Frykowskiego i w 1966 r. za Wojciecha Jesionkę. Kochliwość artystki została ukazana w wielu książkach na temat jej życia, a ostatnio również w serialu TVP “Osiecka”.

W ostatnich latach swojego życia partnerował jej niemiecki artysta Andre Ochodlo. Był 27 lat młodszy od Osieckiej. Choć poznali się w latach 80., bliższą znajomość nawiązali dzięki współpracy z sopockim Teatrem Atelier.

– W 1994 r. wystawialiśmy w Teatrze Atelier „Weismana i Czerwoną Twarz” Taboriego. (…) Po premierze usiedliśmy na patio Atelier i zaczęliśmy rozmawiać o sztuce, życiu, teatrze. Tak zastał nas świt. To był początek wielkiej, trwającej niemal trzy lata przyjaźni – wspomina początki ich relacji Ochodlo w publikacji na stronie Teatru im. Adama Mickiewicza w Częstochowie.

Zdaniem jej partnera Osiecka była wówczas w złym stanie psychicznym, rozpaczała po śmierci matki. Nowa znajomość pozwoliła jej patrzeć z optymizmem w przyszłość.

“Nie mogli żyć bez siebie, rozmawiali bez końca, a gdy byli oddaleni, co wieczór rozmawiali telefonicznie aż do zaśnięcia któregoś z nich” – pisał Sławomir Koper w książce “Zachłanna na życie”.

Spędzili razem ostatnie wakacje w życiu poetki. Jesienią 1996 r. wybrali się na Majorkę, gdzie dalej Osiecka pracowała nad piosenkami. Nic nie zapowiadało, że ich idylla wkrótce się skończy.

– Po jej śmierci, długo zastanawiałem się czy to upubliczniać, bo sztuka była bardzo osobista. Pokazałem tekst Jackowi Burasowi, trochę go oszlifował, bo Agnieszka nie zdążyła dokończyć. Odważyliśmy się pokazać przedstawienie w 1998 r. Wspaniałą rolę stworzyła Teresa Budzisz-Krzyżanowska, która zaśpiewała jedną z najbardziej przejmujących pieśni: “Ocal mnie panie, albo zaniechaj”. Partnerował jej Marek Richter. Spektakl nosił tytuł “Darcie pierza” – wspomina reżyser.

Zgłoś naruszenie/Błąd