To chyba była najfajniejsza sytuacja, jaką widziałem. Rozumiecie, jak o starych filmach mówią “kobiety go chcą, faceci chcą być tacy jak on”. Ja jestem facetem i zaklinam na wszystko, że chciałbym być nim.
A było to tak.
Byłem z dziewczyną na kolacji i za nami siedziała para na randce. Nie szło im dobrze. Facet był raczej obleśny, rzucał komentarze mocno nie na miejscu, dziewczyna wyglądała na zniesmaczoną.
Dziewczyna szybko zakończyła przekąskę, pewnie chciała jak najszybciej mieć to spotkanie za sobą. Koleś nie odmówił sobie komentarza: “Przynajmniej wiem, że umiesz połykać”. Głośno.
Dziewczyna zrobiła się purpurowa i mówi mu, że to było niewłaściwe, on dosłownie machnął ręką, jakby odganiał natrętną muchę, i mówi “oj, spokojnie, i tak za parę godzin bym się o tym dowiedział”.
Nie wiem co dokładnie powiedziała, bo przeszła na szept, ale oczywistym było, że to było coś w stylu “odpi*ol się”. On na to “Skarbie, przyjechałem po ciebie, wiem gdzie mieszkasz”. Pobladła i nic nie powiedziała.
Nie jestem typem mieszającym się w cudze sprawy, ale w takiej sytuacji nie byłem w stanie usiedzieć w miejscu. Wstaję. Nie wiem co zrobię, ale mam 23 lata, jestem sprawny fizycznie i mam ochotę wyje*ać tego sku*wiela przez ścianę.
Byłem w połowie podnoszenia się, kiedy dobrze zbudowany facet koło pięćdziesiątki spokojnie położył dłoń na moim ramieniu i powiedział “Wyluzuj, zajmę się tym”. Z absolutną, totalną pewnością siebie…
Podszedł do ich stolika, przysunął sobie krzesło ze stolika obok i usiadł. Następnie… wyjął legitymację policyjną i położył na stole. Teraz pobladł koleś.
– Siedzę sobie z rodziną przy stoliku ciesząc się z urodzin córki i słyszę, że grozisz tej młodej damie, masz jakąś wymówkę? – powiedział gliniarz.
– Ja, eeee… no… bo wie pan…
– Tak właśnie myślałem. Widzisz, takie zachowanie jest bardzo źle widziane, teraz zastanawiam się, czy chce mi się dzwonić po kolegów, żeby ciebie zabrali.
– No nie, ale… – próbuje kombinować koleś.
– Ale to zepsułoby posiłek wszystkim obecnym, więc może po prostu podasz mi swój dowód, bo nie chciałbym, żebyś mi uciekł, następnie podejdź do kelnera i ureguluj rachunek… Cały, oczywiście, ta młoda dama nie powinna wychodzić głodna z powodu twojego braku manier. Albo możemy wrócić do pierwszej opcji, twój wybór.
– Nie, nie! To rozwiązanie mi pasuje. – Podał policjantowi dowód tożsamości, wstał i szybko udał się w kierunku lady.
– Przepraszam za tę sytuację, panienko – powiedział policjant spisując sobie dane typa. – Mam nadzieję, że się nie wtrącałem niepotrzebnie, ale sprawiała pani wrażenie, że przyda się pani pomoc. Proszę się nie martwić, jeśli chce pani pociągnąć sprawę dalej, mogę poprosić kolegów, żeby zgarnęli go w drodze do domu i zdecydowanie możemy pchnąć sprawę dalej.
– Nie, bardzo dziękuję – odpowiedziała dziewczyna. – Chciałam wyjść już 30 minut temu, ale on mnie tu przywiózł.
Policjant nagle się zmienia z twardego gliniarza w typ czułego ojca.
– Jestem tu z córką, która jest mniej więcej w twoim wieku, może zechciałabyś skończyć posiłek z nami? Jeśli chcesz, odwieziemy cię później do domu, chyba że wolisz po kogoś zadzwonić?
– To miło z pana strony, dziękuje bardzo!
Wraca typek, wraca również twardy glina.
– Już zapłaciłem rachunek, mógłbym dostać z powrotem dowód?
– Proszę bardzo… Mam tu wszystko zapisane, więc szczerze sugeruję nigdy więcej nie zbliżać się ani nie kontaktować się z tą młodą damą.
– Oczywiście, jeszcze raz przepraszam.
Ogólnie rzecz biorąc, koleś niemal uciekł z restauracji, a dziewczyna przysiadła się do stolika policjanta i jego rodziny. Kiedy wychodziliśmy z dziewczyną, nadal siedzieli razem, rozmawiali i się śmiali.
To był najlepszy sposób poradzenia sobie z jakąkolwiek sytuacją, jaki kiedykolwiek widziałem.
Ten gliniarz jest moim bohaterem!
Zgłoś naruszenie/Błąd
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS