A A+ A++

Program budowy brazylij­skich fregat rakietowych typu Tamandaré osiągnął długo wycze­kiwany kamień milowy: wodowanie pierwszego okrętu serii. Tym samym po opóźnieniach pro­gramu Brazylia jest o krok od przyjęcia do służby długo wyczekiwanych okrętów. Uroczystość wodowania i chrztu pierwszej fregaty odbyła się w stoczni Thyssenkrupp Estaleiro Brasil Sul w mieście Itajaí. Obecni byli przedstawiciele brazylijskiej marynarki wojennej, przemysłu stoczniowego i resortu obrony oraz Luiz Inácio Lula da Silva, prezydent Brazylii.

Zwodowany okręt otrzymał nazwę Tamandaré i numer burtowy F200. Budowa okrętu rozpoczęła się we wrześniu 2022 roku, po niemal rocznym opóźnieniu w stosunku do pierwotnych planów. Według obecnego harmonogramu okręt zasili Marinha do Brasil w 2026 roku. Dwa miesiące temu położono stępkę drugą fregatę serii – przyszłym Jerônimo de Albuquerque (F201).

Dwie kolejne fregaty otrzymają nazwy Cunha Moreira (F202) oraz Mariz e Barros (F203). Cała trójka ma wchodzić do służby kaskadowo z rocznymi odstępami od 2027 roku. Przy okazji wodowania okrętu wiodącego ujawniono plany zakon­trak­to­wa­nia kolejnych czterech fregat. Zresztą plany domówienia kolejnych jednostek nie powinien dziwić. Program budowy nowych fregat rakietowych stanowi obok okrętów podwodnych typu Riachuelo – notujących notabene kolejne postępy – trzon planów moder­ni­za­cyj­nych Marinha do Brasil.

Na dziś podstawę brazylijskiej floty stanowi sześć fregat rakietowych dwóch typów – pięć typu Niterói i pojedynczą typu 22. Fregaty Niterói powstały jako seria sześciu okrętów przy wspar­ciu brytyjskiej stoczni Vosper Thornycroft pod koniec lat 70. Całą serię podzielono na dwa zasadnicze podtypy: wielozadaniową (dwa okręty) i zwalczania okrętów podwodnych (cztery). Cztery fregaty wybudowano w Wielkiej Brytanii, zaś dwie w Brazylii w stoczni Arsenal Marinha do Rio de Janeiro. Rozpoczęły one służbę w latach 1977–1980. W latach 1996–2005 okręty przeszły modernizację, jednak obecnie wymagają zastąpienia nową konstruk­cją. Jednostkę wiodącą wycofano w 2019 roku.

Dodatkowo w 1986 roku przyjęto do służby zmodyfikowaną fregatę serii, dostosowaną do roli okrętu szkolnego – Brasil (U27). Okręt pozbawiony jest uzbrojenia i sensorów.

Z kolei pojedynczą fregatę typu 22 przejęto od Brytyjczyków w 1997 roku. Dawny HMS Battleaxe (F89) aktywnie służy w brazylijskiej flocie jako Rademaker (F49), ale również wymaga zastąpienia nową konstruk­cją. W latach wcześniejszych brazylijska flota używała jeszcze trzech jednostek typu 22.

Przymiarki do pozyskania następców rozpoczęto w 2008 roku rozpoczęciem programu Prosuper (Programa de Obtenção de Meios de Superfície). Z powodu kryzysu jego realizację zarzucono w 2013 roku. Ostatecznie program budowy następcy dotychczas eksploatowanych fregat rozpoczęto w 2017 roku.

Początkowo Brazylia chciała kupić de facto korwety o wypor­ności 2800 ton i długości 103 metrów, jednak z czasem zmieniono koncepcję i jednostki wyewoluowały do fregat o wypor­ności prawie 3500 ton i długości 107 metrów. Do konkursu stanęły spółki TKMS i Embraer z okrętami bazującymi na koncepcji MEKO, Damen i Saab z typem SIGMA 10514, BAE Systems ze zmodyfikowaną wersją projektu fregat typu 31, Naval Group oraz Fincantieri.

Pojawiły się także oferty z Indii (stocznie Goa Shipyard Limited i Garden Research Ship­buil­ding and Engineers) oraz Ukrainy (stocznia Ukrinmasz ze zmodernizowaną wersją korwet projektu 58250). Planowano wówczas, że pierwsza jednostka będzie wcielona do floty w 2021 lub 2022 roku. Ostatecznie w marcu 2019 roku ogłoszono wybór propozycji TKMS i Embraera, a w marcu 2020 roku oficjalnie zawarto umowę o wartości 1,7 miliarda dolarów. Wykonawcą jest konsorcjum Aguas Azuis, w którego skład wchodzą TKMS Embraer i Atech. Wszystkie okręty zostaną zbudowane w Brazylii.

Fregaty mają mieć długość 107,2 metra, szerokość 15,95 metra i wyporność 3500 ton. Ich zanurzenie maksymalne wynosić ma 5,2 metra. Napęd składający się silników wyso­ko­pręż­nych MAN 12V 28/33 DSTC pozwoli na osiągnięcie prędkości 25 węzłów. Deklarowany zasięg wynosić ma 5,5 tysiąca mil morskich.

Brazylijska fregata Independência (F44) typu Niterói.
(Marinha do Brasil)

Okręty będą mieć szeroki wachlarz nowo­czes­nego osprzętu elek­tro­nicz­nego, między innymi wielo­funk­cyjny radar trój­współ­rzędny Hensoldt TRS-4D AESA 3D, elek­tro­op­tyczny system kiero­wania ogniem Thales STIR 1.2 EO Mk 2, sonar pod­kad­łu­bowy Atlas Elekt­ro­nik ASO 713, system walki elek­tro­nicz­nej MB/Omnisys Defender Mk 3, dwa czujniki opto­elek­tro­niczne dalekiego zasięgu Safran PASEO XLR i okrętowy system kierowania walką ANCS (ATLAS Naval Combat System). Dodatkowo dysponować mają wyrzutnią celów pozornych.

Nowoczesne ma być także uzbrojenie, w którego skład wejdą brazylijskie pociski prze­ciw­okrę­towe AV-RE40 MANSUP, mogące zwalczać okręty w odległości 75 kilometrów, armata auto­ma­tyczna Leonardo Super Rapid kalibru 76 mili­metrów oraz armata auto­ma­tyczna Rheinmetall Sea Snake kalibru 30 milimetrów. Uzbrojenie prze­ciw­lot­nicze opierać się będzie na systemie Sea Ceptor, którego efektorem są pociski rodziny CAMM (Common Anti-Air Modular Missile). Ten sam typ będzie stanowić efektor w polskich fregatach Miecznik.

Fregaty Tamandaré dysponować mają także dwiema wyrzutniami SEA TLS-TT dla lekkich torped Mk 46. Załoga liczyć ma 136 oficerów i marynarzy. Okręty będą także miały hangar i lądowisko dostosowane do współ­pracy z każdym typem śmigłowców pokładowych używanych przez Brazylię, aż po H225M i Sea Hawki.

Embraer

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0komentarze
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułNie wykorzystaliśmy swojej szansy. Podział punktów w derbach
Następny artykułPodwodny luksus i rajskie widoki. Wybierz Pullman Maldives Maamutaa