Jeszcze rok temu wydawało się, że Thiago Silva zejdzie z wielkiej sceny. W końcu miał już 35 lat, a PSG nie zamierzało z nim przedłużyć umowy. – Sezon został przerwany, a ja byłem w Brazylii, gdy zadzwonił do mnie Leonardo [dyrektor sportowy]. Zapytał, czy mogę zostać w klubie dwa miesiące dłużej, by pomóc w fazie pucharowej Ligi Mistrzów. Dodał jednak, że nie mogę liczyć na nic więcej. Dwa miesiące i koniec. To mnie wk… Nie podobał mi się sposób, w jaki się ze mną rozstano. Nawet w trakcie lockdownu wszystko można było załatwić inaczej. Leonardo zabrakło klasy. Nie można tak traktować kapitana. Nie chodzi tylko o mnie. Edinson Cavani też został źle potraktowany – wspomina Thiago Silva, który z PSG zdobył 25 pucharów, w tym siedem mistrzostw Francji. I choć nie udało mu się wygrać Ligi Mistrzów, to doprowadził PSG do finału, a podczas “Final 8” grał rewelacyjnie, choć w Lizbonie był najstarszym z piłkarzy.
Stoper zbliżał się wówczas do 36. urodzin, ale zamiast odcinać kupony w lidze chińskiej, amerykańskiej, lub wrócić do Brazylii, zdecydował się na Chelsea, mimo że Premier League to najbardziej wymagająca liga świata. Ten wybór nie był zaskoczeniem. – Spytaj się dowolnego piłkarza lub pracownika Chelsea o Silvę, to usłyszysz: profesjonalista. Jest wzorem dla młodych piłkarzy. Jego etyka i zaangażowanie robi wrażenie na wszystkich – czytamy w “The Athletic”.
Sezon 2020/21 tylko to potwierdził. Wystarczy spojrzeć na liczby defensywy Chelsea, której Silva jest przywódcą – i pod wodzą Franka Lamparda, i Thomasa Tuchela. We wszystkich rozgrywkach Brazylijczyk zagrał w 33 meczach. Chelsea aż 17 razy zachowała w nich czyste konto i straciła zaledwie 29 goli. Silva stał się jednym z najlepszych obrońców ligi. Nie jest zbyt wysoki jak na stopera (183 cm), ale jest silny fizycznie i przede wszystkim świetnie przewiduje ruchy rywala, co przykrywa fakt, że nie jest też sprinterem. Podaje niemal zawsze celnie. Ma aż 93,5 proc. skuteczności podań – tyle co Ruben Dias z Manchesteru City. W Anglii celniej podaje tylko John Stones (94 proc.).
Silva jest na topie mniej więcej od dekady, kiedy to dojrzewał w Milanie u boku Alessandro Nesty, jednego z najlepszych stoperów w historii. Duży wpływ na jego rozwój miały także wskazówki od Paolo Maldiniego, kolejnej legendy Milanu. Ale początki Thiago wcale nie były kolorowe.
“Będziesz miał szczęście, jeśli w ogóle wrócisz do piłki”
W 2005 r. wychwycili go skauci Porto, ale tam nie przebił się nawet w rezerwach, więc został wypożyczony do Dynama Moskwa. W Rosji zaraził się gruźlicą, a lekarze odkryli chorobę w ostatniej chwili. Thiago spędził w szpitalu kilka miesięcy i usłyszał od doktora, że będzie miał szczęście, jeśli w ogóle wróci do piłki. Na powrót do poważnego grania czekał niemal dwa lata. Odbudował się we Fluminense i znowu ruszył na podbój Europy. W Milanie przez pierwsze pół roku nie mógł grać, bo wszystkie miejsca dla piłkarzy spoza Unii Europejskiej były zajęte. Ale jak już wskoczył do składu Milanu w 2009 r., to został na lata. W 2012 r. Silvio Berlusconi, ówczesny prezes Milanu, szukając oszczędności sprzedał Silvę i Zlatana Ibrahimovicia do PSG.
Brazylijczycy go pokochali, a później zrobili z niego kozła ofiarnego
Jego kręta droga na szczyt sprawiła, że Brazylijczycy go pokochali. Był antytezą rozchwytywanego przez sponsorów Neymara, który niemal wyskakiwał z lodówki. Silva był bardziej swojski. Neymar od początku był kreowany na gwiazdę, a Thiago, jako młody chłopak, był bliski porzucenia futbolu, bo nikt się nie mógł poznać na jego talencie. Niewiele brakowało, a tak jak jego brat, zostałby kierowcą autobusu. Jego kariera wystrzeliła, gdy miał 25 lat. Punktem kulminacyjnym miał być mundial w Brazylii w 2014 r., ale tam Niemcy rozgromili gospodarzy w półfinale aż 7:1. I choć Silva nie grał w tym meczu, to i tak dostał po uszach, bo w poprzednim meczu z Kolumbią zobaczył niepotrzebną żółtą kartkę, przez co był zawieszony. Po tamtym mundialu stracił opaskę kapitańską. Rok później Brazylia odpadła z Copa America po tym, jak sprokurował głupi rzut karny przeciwko Paragwajowi. Został kozłem ofiarnym. Nie zagrał w reprezentacji przez następne 17 miesięcy. Teraz znowu regularnie gra z opaską kapitańską. Jego największym marzeniem jest złoto na mundialu w Katarze. Będzie miał wtedy 38 lat. Ale Thiago Silva wciąż udowadnia, że wiek to tylko liczba.
W sobotnim finale Ligi Mistrzów przeciwko Manchesterowi City najprawdopodobniej zostanie najstarszym piłkarzem na murawie (przeszkodzić może mu tylko starszy o kilka miesięcy Fernandinho).
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS