Ten wysoko przetworzony leczniczy torf powstaje z obumarłej roślinności bagiennej na skutek działania bakterii humifikujących, tj. tworzących humus. Pierwsze złoża borowin uformowały się w środkowo-wschodniej części Europy ok. 10 tys. lat p.n.e. Nie wiadomo, kiedy dokładnie zostały odkryte, ale z pewnością z ich właściwości korzystała zarówno dbająca o urodę Kleopatra, jak i starożytni greccy medycy, którzy leczyli nimi m.in. reumatyzm.
AGATA LEGAN
Pierwotna postać borowiny to gruboziarnista masa błotna, której grudy tworzą szczątki roślinne gromadzące się w wilgotnym środowisku z ograniczonym dostępem tlenu. W tej formie wydobywa się ją w kopalniach odkrywkowych (również w Polsce), nie nadaje się jednak do wykorzystywania ani w kosmetyce, ani w lecznictwie.
Do celów użytkowych najpierw się ją rozdrabnia, a następnie miesza z wodą, aż do uzyskania konsystencji dosyć gęstej, grudkowatej pasty. Stosuje się ją do kąpieli, okładów, masaży i innych zabiegów gabinetowych czy uzdrowiskowo-sanatoryjnych. Podo-bne preparaty borowinowe, przeznaczone do domowej pielęgnacji lub kuracji, można kupić w aptekach
i sklepach specjalistycznych. Ponadto z torfu produkuje się sole borowinowe, emulsje, plastry, kostki do rozpuszczania w wodzie, a nawet tzw. wodę borowinową zalecaną do picia w przypadku nadkwasoty.
Ciepło, coraz cieplej
Borowinę można co prawda stosować na zimno, np. jako okład miejscowy przy świeżych urazach i przeciążeniach stawów, jej domeną są jednak zabiegi cieplne, tj. takie, podczas których temperatura oddziaływania preparatu jest wyższa niż wyjściowa temperatura ciała. Torfowa maź ma cenne właściwości termiczne – wyróżnia się dużą pojemnością cieplną przy równoczesnym niskim przewodnictwie, co powoduje, że poddana zabiegowi część ciała zostaje mocno, głęboko, a w dodatku równomiernie podgrzana nawet do 42-45°C.
W połączeniu z właściwościami biochemicznymi, czyli działaniem kwasów organicznych, soli mineralnych i innych aktywnych składników, m.in. przeciwzapalnych i bakteriobójczych, oraz oddziaływaniem mechanicznym, takim jak uciskanie i tarcie, efekty borowinowej terapii bywają spektakularne. Pobudzone zostają równocześnie receptory skóry, krążenie, transport tlenu, przemiana materii i proces przyswajania składników bioaktywnych.
Rozluźniają się również głęboko położone tkanki, mięśnie i stawy, a spadek napięcia wpływa na lepsze dotlenienie, złagodzenie stanów bólowych i innych dolegliwości chorobowych lub pourarzowych. Także kąpiel borowinowa skutkuje rozgrzaniem ciała, choć ma to wówczas charakter całościowy i znacznie mniej gwałtowny. Wolniej rozchodzące się ciepło relaksuje i reguluje wiele funkcji w organizmie, m.in. naturalne procesy oczyszczające. Kąpiele zaleca się zatem np. po wysiłku, bo pomagają usunąć tzw. metabolity wysiłkowe, zapobiec potencjalnym mikrozapaleniom i zakwasom.
Czysty skład
Ponieważ borowina jest zasobem naturalnym, wydobywanym spod ziemi, słynie z czystości składu i wysokiej jakości składników. Kupując ją w sklepie czy aptece, zwróćmy uwagę na to, by zestaw tych składników był rzeczywiście w stu procentach organiczny. Głównym bogactwem torfu są sole mineralne: magnez, potas, glin, sód, związki żelaza, krzemu, glinu oraz wapnia – wszystkie absolutnie niezbędne do prawidłowej pracy układów wewnętrznych oraz skóry, włosów i paznokci. Borowina jest ponadto zasobna w substancje organiczne: kwasy fulwowe, humusowe i huminowe, białka, węglowodany, celulozę, bituminy, garbniki, pektyny, woski i żywice. Niektóre pełnią funkcje enzymów lub antybiotyków, inne działają estrogennie, tj. stymulują czynności jajników i nadnerczy, więc znajdują zastosowanie w leczeniu kobiecych problemów z płodnością i nieregularnym cyklem.
UWAGA: Pierwszy zabieg powinien być wykonywany w salonie, gabinecie lub uzdrowisku pod okiem specjalisty i po przeprowadzeniu wywiadu, który wykluczy ewentualne przeciwwskazania. Profesjona-
lista dobierze rodzaj kuracji do indywidualnych potrzeb, a następnie poinstruuje nas, jak poprawnie przeprowadzać ją w domu (o ile będzie to możliwe). Problematyczne może okazać się podgrzanie borowiny do ok. 42°C i późniejszy godzinny wypoczynek, optymalnie w pomieszczeniu o temperaturze ok. 22°C.
Rodzaje zabiegów:
- miejscowe lub wielkopowierzchniowe okłady
Na oczyszczoną skórę nakłada się około pięciocentymetrową warstwę podgrzanego torfu. Następnie pacjenta owija się w prześcieradło, folię i koc na ok. 30 min. Zabieg poprawia krążenie, dotlenienie, mobilizuje do usuwania toksyn i działa przeciwzapalnie. Polecany jest szczególnie na cellulit, bolesne stawy, plecy i nogi. - plastry borowinowe
To cienkie płaty torfu umieszczone w folii, którą rozcina się po nagrzaniu w wodzie, a ich zawartość przykłada się do chorego miejsca, następnie zakrywa się je ręcznikiem lub kocem, tworząc kompres. Należy go trzymać przez ok. 30 min i powtarzać w 10-dniowych seriach. Ważne: plastrów z borowiną nie należy stosować w okolicy serca. Borowinowe kompresy są za to wskazane dla osób z cerą tłustą i trądzikową. Pomagają odnawiać włókna kolagenu i elastyny oraz rozprawić się z przebarwieniami. - kąpiele borowinowe
To rodzaj hydroterapii często stosowany w uzdrowiskach. W Polsce wykonano je po raz pierwszy w celach leczniczych w 1858 r. w Krynicy Górskiej. Borowina i woda po dokładnym wymieszaniu tworzą gęstą papkę o temperaturze 45°C. Ciężkie i gęste błoto wywiera korzystny nacisk na ciało, m.in. stymuluje je do wydalania zbędnych produktów przemiany materii. Taka kąpiel nie powinna trwać dłużej niż godzinę, po niej zaś konieczny jest co najmniej 30-minutowy odpoczynek.
Przeciwwskazania do stosowania borowiny:
ostre i świeże stany zapalne, w tym: zapalenie żył, pękające naczynka i żylaki, każda niewydolność krążeniowa, zaburzenia ciśnienia (nadciśnienie i zbyt niskie ciśnienie), miażdżyca, cukrzyca, niedokrwistość, gruźlica, nowotwór, ciąża. Terapie borowinowe nie są też zalecane dzieciom poniżej siódmego roku życia.
Zalecenia do korzystania z borowiny:
zabiegi pielęgnacyjne i kosmetyczne, również antycellulitowe, przewlekły stan zapalny narządów ruchu (kości, stawów i mięśni), obrzęki, stłuczenia, zwichnięcia, bóle szyi, barku, kręgosłupa, reumatyczne, wrzody, skurcze jelita grubego, urazy narządów ruchu, choroby układu nerwowego (rwa kulszowa, niedowład), kobiece dolegliwości (nadżerki, zapalenie przydatków i pochwy, stan po operacjach ginekologicznych, menopauza).
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS