Dobiega końca realizacja projektu połączenia drogą morską Zalewu Wiślanego z Zatoką Gdańską. Pod notką zapowiadającą otwarcie 17 września kanału żeglugowego na Mierzei Wiślanej
https://www.salon24.pl/u/polska-gospodarka/1232994,kanal-zeglugowy-na-mierzei-wislanej-juz-pelny-otwarcie-zbliza-sie-wielkimi-krokami
można przeczytać kilkadziesiąt komentarzy krytykujących tę inwestycję. Autorzy tych komentarzy prześcigają się w demonstrowaniu swojej pogardy dla „pisowców”, którzy marnotrawią pieniądze podatników dla realizacji nikomu niepotrzebnych projektów etc.
Jednak pierwsze miejsce w tym wyścigu ignorantów, stymulowanych nienawiścią, należy się, moim zdaniem, autorowi komentarza: „To taki pisowski Białomorkanał.”
https://www.salon24.pl/u/polska-gospodarka/1232994,kanal-zeglugowy-na-mierzei-wislanej-juz-pelny-otwarcie-zbliza-sie-wielkimi-krokami#comment-22835699
Muszę przyznać, że po przeczytaniu tego komentarza dosłownie oniemiałam. Jego treść dowodzi albo niewyobrażalnej wręcz ignorancji autora albo wyjątkowo złej woli.
Biełomorkanał to wybudowana na polecenie Stalina droga wodna między Morzem Białym a Morzem Bałtyckim, o długości 227 kilometrów, biegnąca przez trudny teren, w dodatku w ekstremalnych warunkach klimatycznych. Stalin zlecił to zadanie policji politycznej tj. GPU w czerwcu 1930 r.
Stalin wyznaczył surowy termin zakończenia prac: dwadzieścia miesięcy, od września 1931 r. do kwietnia 1933 r. Projekt miał być wykonany bardzo niskim kosztem, bez użycia współczesnych środków technicznych, wykorzystując fizyczną pracę setek tysięcy więźniów.
Głównym źródłem siły roboczej przy budowie kanału Morzem Białym a Morzem Bałtyckim byli chłopi aresztowani podczas kolektywizacji wsi.
Rząd sowiecki ogłosił przejście do „masowej kolektywizacji” w czerwcu 1929 roku. 31 pażdziernika 1929 r. dziennik „Prawda”, organ WKP(b), wezwał do „totalnej kolektywizacji” rolnictwa.
W połowie listopada 1929 r., na plenum KC WKP(b), Stalin ogłosił, że „masowa, dobrowolna kolektywizacja już następuje” i domagał się aby szybko doprowadzić ją do końca. Wkrótce potem Wiaczesław Mołotow (od 1930 r. przewodniczący Rady Komisarzy Ludowych, czyli rządu sowieckiego zapowiedział, ze w okresie od listopada do marca 1930 r. nastąpi decydujący przełom w dziedzinie gospodarki i kolektywizacji. Dwa miesiące później, 27 grudnia 1929 r. Wszechzwiązkowy Komisariat Rolnictwa zatwierdził wstępny harmonogram ukończenia kolektywizacji. Tego samego dnia Stalin oglosił przejście do programu „likwidacji kułaków jako klasy”.
Politykę Stalina potwierdził dekret o kolektywizacji wydany 5 stycznia 1930 r. Oficjalne hasło „Operacji rozkułaczanie” głoszone przez sowiecka propagandę brzmiało: „zniszczyć kułaków jako klasę”. Specjalnie powołana przez Biuro Polityczne WKP(b) komisja pod przewodnictwem Wiaczeslawa Mołotowa wyodrębniła trzy kategorie „kułaków”:
• pierwsza podlegała aresztowaniu i wywiezieniu wraz z rodzinami do obozów pracy, a w razie oporu – rozstrzelaniu
• druga – zesłaniu wraz z rodzinami w odległe rejony Związku Sowieckiego
• trzecia – uznana za lojalna wobec władzy – miała zostać przesiedlona na gorsze ziemie na obrzeżach rejonów w których mieszkali.
Na początku lat 30. brutalna kolektywizacja gospodarstw rolnych nie tylko doprowadziła do głodowej śmierci milionów, ale także zapełniła sowieckie więzienia, łagry i miejsca osiedlenia setkami tysięcy chłopów pozbawionych ziemi, karanych czy to za obronę swojej własności czy za niewystarczająca współpracę podczas wywłaszczania.
W 1997 r., w 80. rocznicę rewolucji październikowej, we Francji ukazała się zbiorowa publikacja „Czarna księga komunizmu”. Jej autorzy starali się ustalić liczbę ofiar komunizmu na całym świecie. Na temat operacji likwidacji kułaków można tam przeczytać:
„Tylko w pogranicznych okręgach zachodniej Ukrainy „oczyszczanie z elementów kontrrewolucyjnych” doprowadziło pod koniec marca 1930 r. do aresztowania ponad 15 tysięcy osób. W okresie od 15 lutego do 15 marca 1930 r. ukraińskie GPU aresztowało ponadto kolejne 26 tysięcy osób, z których 650 rozstrzelano. Wg danych GPU tylko w trybie nadzwyczajnym policja polityczna skazała w 1930 r. na śmierć 20 200 osób.
[…] W ciągu półtora roku, od końca 1928 r. do lata 1930 r. więzienna siła robocza wykorzystywana w obozach GPU wzrosła trzy i pół raza, od 40 tysięcy do około 140 tysięcy. Sukcesy w wykorzystaniu tej siły roboczej zachęciły władze sowieckie do nowych wielkich projektów. W czerwcu 1930 r. rząd sowiecki podjął decyzję o budowie 240 km kanału łączącego Bałtyk z morzem Białym. […] latem 1930 r. „rozkułaczanie” osiągnęło szczyt i więziennej siły roboczej było więcej niż kiedykolwiek, W istocie były takie masy „rozkułaczonych” chłopów – ponad 700 tysięcy osób pod koniec 1930 r., a ponad 1.9 miliona pod koniec 1931 r. – że „struktury organizacyjne nie nadążały”.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS