Bateria Bagdadzka to kontrowersyjne odkrycie archeologiczne, które wywołało żywiołowe spekulacje społeczności naukowej. Odkryty w ruinach Khujut Rabu, niedaleko Bagdadu w Iraku, artefakt jest de facto funkcjonalną baterią, wykonaną z terakotowych słoików lub garnków.
Znalezisko datuje się na okres partyjski lub sasanidzki (między 250 r. p.n.e. a 250 r. n.e.). Każda Bateria Bagdadzka zawiera miedziany cylinder otaczający żelazny pręt. Elementy te, wraz ze śladami kwasowych pozostałości, doprowadziły do spekulacji, że artefakt mógł funkcjonować jako starożytna bateria lub ogniwo elektrochemiczne. Konstrukcja słoików, przypominająca prymitywną formę ogniwa galwanicznego, zrodziła pytania o ich potencjalne zastosowanie w generowaniu energii elektrycznej.
Kilku zwolenników alternatywnych hipotez spekulowało, że bateria bagdadzka mogła być używana do galwanizacji, tworzenia biżuterii, a nawet generowania energii elektrycznej do celów ceremonialnych lub mistycznych. W kręgach spekulacyjnych bateria z Bagdadu była czasami wskazywana jako możliwy dowód starożytnej interwencji obcych. Niektórzy zwolennicy tych teorii twierdzą, że przeznaczenie artefaktu jako baterii elektrycznej przewyższa możliwości technologiczne starożytnych cywilizacji, co oznacza że musiały być pochodzenia pozaziemskiego.
Zdecydowana większość uczonych i naukowców głównego nurtu pozostaje sceptyczna co do przypisywania Baterii Bagdadzkiej pochodzenia pozaziemskiego. Sugerują, że projekt artefaktu mógł służyć praktycznym celom w ramach ówczesnych możliwości technologicznych, być może do przyziemnych zadań, takich jak zastosowania medyczne jako forma elektroterapii w starożytnym świecie. Analogiczne metody, są wykorzystywane współcześnie i są oparte na niewielkich impulsach elektrycznych.
Eksperymenty przeprowadzone z rekonstrukcjami tego urządzenia wykazały, że jest ono w stanie generować niewielkie napięcie elektryczne, ale nie wystarczająco duże, aby miało znaczący wpływ na ludzkie ciało. Oznacza to, że jeśli bateria była faktycznie używana jako źródło energii, jej zastosowanie musiało być ograniczone. Ich funkcjonalność została udowodniona między innymi w popularnym programie telewizyjnym pt. Pogromcy Mitów gdzie stworzono jej działający model.
Niestety, brakuje jakichkolwiek tekstów źródłowych lub zapisów, które potwierdzałyby teorie o medycznym zastosowaniu baterii. Nie ma w zasadzie żadnych znanych zapisów z Mezopotamii opisujących użycie czekogolwiek na kształt prądu elektrycznego czy to w medycynie, czy jakiejkolwiek innej sferze życia.
Chociaż bateria z Bagdadu pozostaje fascynującym odkryciem archeologicznym, jej dokładne przeznaczenie i funkcja pozostają niejasne. Wiadomo jedynie, że ponad 2000 lat temu, starożytni mieszkańcy Mezopotamii posiedli zdolność do tworzenia działających baterii a wiedza ta najwyraźniej zanikła z biegiem lat. Jednak po co mieliby oni to robić jeśli zgodnie z naszą wiedzą nie mieli oni co marzyć o rozwiniętej technologii?
Historycy sugerują, że elektryczne właściwości baterii były niezrozumiane przez ówczesnych rzemieślników, a złotnicy wykorzystywali je wyłącznie do zdobienia przedmiotów, nie rozumiejąc reguły działania tego przyrządu i tym bardziej nie mając pojęcia o jego innych zastosowaniach. Czy taki punkt widzenia wydaje się wam sensowny?
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS