Kolejne państwa dołączają do zainicjowanej przez Niemcy inicjatywy Europejskiej Tarczy Antyrakietowej. W ostatnich tygodniach taką decyzję podjęła Austria, która najpierw zdecydowała się na zakup systemów przeciwlotniczych rodziny IRIS-T SL, a teraz rozważa pozyskanie – pierwszy raz w swojej historii – systemów dalekiego zasięgu.
To, że Austria zaczyna się zbroić, jest zaskoczeniem. Przez lata Bundesheer leżało odłogiem, wydatki na obronę spadły do takiego poziomu, że w pewnym momencie wojsko miało problemy z opłaceniem rachunków za prąd i wodę. Rozbrajanie się Austrii osiągnęło taki poziom, że zaczęło budzić zaniepokojenie sąsiedniej Szwajcarii. W Bernie, Zurychu i Genewie pojawiły się obawy przed próżnią bezpieczeństwa we wschodniej części Alp.
Potem Rosja napadła na Ukrainę, co wymusiło przewartościowania nawet w kraju neutralnym i tak głęboko spenetrowanym przez rosyjską agenturę jak Austria. Wraz z powrotem widma ogólnoeuropejskiej wojny wcześniejsze plany koncentrujące się na zagrożeniach hybrydowych i niekonwencjonalnych musiały zostać odłożone na półkę.
Zmianę priorytetów widać chociażby w wojskach lądowych. Pod koniec lutego ministerka obrony Klaudia Tanner ogłosiła rozpoczęcie modernizacji zaniedbywanych przez lata sił pancernych Bundesheer. Program obejmie czołgi podstawowe Leopard 2A4 i bojowe wozy piechoty Ulan. Co najbardziej zaskakujące, Wiedeń znalazł na ten cel dokładnie tyle pieniędzy, ile domagało się wojsko.
Jeszcze szybciej ruszyła modernizacja i rozbudowa obrony przeciwlotniczej. Obecnie jej jedyne wyposażenie stanowią przenośne wyrzutnie pocisków przeciwlotniczych bliskiego zasięgu Mistral w liczbie 59 i 24 ciągnione działka GDF-005 kalibru 35 milimetrów. Dodajmy, że wzorem Niemiec, także w Austrii jednostki przeciwlotnicze są podporządkowane lotnictwu. Wojna w Ukrainie dobitnie potwierdziła to, co było już wiadomo od dawna: zachodnie siły zbrojne muszą jak najszybciej wzmocnić obronę przeciwlotniczą dolnego piętra. Głównym wyzwaniem jest konieczność zwalczania coraz liczniej stosowanych bezzałogowych statków powietrznych, trudnych do wykrycia i unieszkodliwienia.
Już we wrześniu ubiegłego roku przedstawiono samobieżny system przeciwlotniczy klasy SHORAD na podwoziu transportera opancerzonego Pandur EVO. Austriacy zdecydowali się na niekonwencjonalne rozwiązanie. Sensory i efektory zamontowano na osobnych pojazdach. Jeden transporter przewozi trójwspółrzędny radar Giraffe 1X, drugi – wyrzutnię czterech pocisków przeciwlotniczych krótkiego zasięgu Mistral Atlas RC.
Obronie przeciwlotniczej przyznano wysoki priorytet. Ministerstwo obrony ogłosiło 12 września bieżącego roku dołączenie do inicjatywy Europejskiej Tarczy Antyrakietowej. W tym samym czasie taki sam krok wykonały Łotwa i Estonia. Podobnie jak dwa państwa bałtyckie, także Austria zdecydowała się na niemiecki system IRIS-T. O ile jednak Tallin i Ryga wybrały wersję średniego zasięgu SLM, o tyle Wiedeń zdecydował się na SLM i wersję krótkiego zasięgu SLS.
Według dostępnych informacji Austria zamówiła łącznie osiem baterii, po cztery każdego typu. W skład baterii wchodzą po trzy wyrzutnie, każda z ośmioma pociskami, i jeden radar. Kontrakt obejmuje także pakiet logistyczny. Łączna wartość umowy szacowana jest na 2–2,5 miliarda euro. To kolejne zaskoczenie: rząd w Wiedniu jest gotów wydać tak dużo na obronę przeciwlotniczą, która do tej pory była kompletnie zaniedbana. Dostawy rozpoczną się w roku 2026, a IRIS-T pokonał w rywalizacji brytyjski system CAMM. Wybór nie powinien dziwić. Pociski IRIS-T w wersji lotniczej stanowią uzbrojenie problematycznych austriackich Eurofighterów, Bundesheer jest więc obeznane z tym systemem uzbrojenia.
W ostatnich dniach zaczęło się robić jeszcze bardziej interesująco. Dziennik Kronen Zeitung poinformował 14 listopada, powołując się na źródła w rządzie, że w ramach inicjatywy Europejskiej Tarczy Antyrakietowej Wiedeń zamierza pozyskać także systemy przeciwlotnicze dalekiego zasięgu, mogące razić cele na dystansie do 200 kilometrów. W grę mają wchodzić dwa systemy: amerykański Patriot i izraelski Chec (Arrow).
Niestety gazeta nie precyzuje, o którą wersję Strzały chodzi. Biorąc pod uwagę podane informacje, może chodzić o Chec 2, trzeba jednak pamiętać, że w sierpniu tego roku Niemcy zdecydowały się pozyskać przeciwrakietowy Chec 3. Jeżeli Austria zamierza integrować swoją obronę przeciwlotniczą z północnym sąsiadem, Strzała 3 będzie bardziej naturalnym wyborem. Z drugiej strony Niemcy są także użytkownikiem Patriota.
Österreich plant die Beschaffung von 4 Iris-T SLS und 4 Iris-T SLM Batterien für 2 Mrd. €.
Die erste Lieferung soll in 2026 stattfinden.
Des Weiteren soll Österreich Interesse an Patriot oder Arrow haben.
Man kann nur hoffen, dass hier Patriot gewinnt. https://t.co/Xk7786h14c— Armchair General (@Leopard24theWin) November 17, 2023
Na system dalekiego zasięgu przeznaczonych miało zostać 2 miliardy euro. Dostawy miałyby ruszyć już w roku 2027. Planowane tempo rozbudowy austriackiej obrony przeciwlotniczej jest imponujące, tym bardziej że na dobrą sprawę powstaje od zera. Paul Tikal z Kronen Zeitung trafnie zwraca uwagę, że kupno samych systemów to zaledwie część inwestycji. Trzeba przygotować całe zaplecze logistyczne i infrastrukturę, włącznie ze stanowiskami dla radarów i wyrzutni. Do tego dochodzi jeszcze szkolenie przeciwlotników. W ramach umowy na kupno IRIS-T SLS i SLM austriackie obsługi będą się szkolić w Niemczech razem z coraz intensywniej rozbudowywaną obroną przeciwlotniczą Bundeswehry.
Podobnie zresztą jak w Niemczech, także w Austrii odbudowa zdolności militarnych zaczyna nabierać rozmachu, przynajmniej w porównaniu z poprzednim ćwierćwieczem. Przypomnijmy, że we wrześniu tego roku zakupiono cztery transportowe Embraery C-390 Millenium dla Österreichische Luftstreitkräfte. Dostawy mają zostać zrealizowane w latach 2026–2027. Nowe samoloty zastąpią pozyskane z brytyjskich zasobów trzy C-130K Herculesy. Średni wiek tych maszyn przekroczył już pięćdziesiąt pięć lat.
Oczywiście w myśl zasady „uderz w stół, nożyce się odezwą”, głos zabrało stronnictwo prorosyjskie. Populistyczna FPÖ określiła dołączenie do europejskiej tarczy przeciwrakietowej jako pogwałcenie neutralności i prawa międzynarodowego (sic!). Z bliżej nieznanych przyczyn na plakacie znalazła się rosyjska wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa Uragan. Pomyłka freudowska?
Sky Shield mag einiges bedeuten, aber sicher nicht ein sowjetisches/russisches 9P140 Uragan Mehrfachraketenwerfersystem. pic.twitter.com/z5fcmGBfJf
— Franz-Stefan Gady (@HoansSolo) November 17, 2023
US Navy
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS