ORLEN Asfalt, spółka z Grupy ORLEN, rozpoczął prace nad specjalnym typem asfaltów, które będą charakteryzować się zmniejszonym śladem węglowym. To działanie wpisuje się w strategię ORLEN2030, zakładającą rozwój innowacyjnych rozwiązań, przyjaznych środowisku.
– ORLEN Asfalt jest współodpowiedzialny za rozwój budownictwa drogowego w Polsce – mówi Marek Pietrzak, prezes zarządu spółki. – Naszymi priorytetami są trwałe, bezpieczne drogi, budowane również ze świadomością oddziaływania na środowisko naturalne. Dlatego nieustannie prowadzimy badania w tym kierunku i poszukujemy nowych rozwiązań technologicznych, pozwalających na ograniczenie emisji dwutlenku węgla – wyjaśnia.
Czym jest asfalt ze zmniejszonym śladem węglowym i co w praktyce daje jego zastosowanie?
– Najprościej rzecz ujmując, podczas produkcji tego asfaltu do atmosfery będzie uwalniana mniejsza ilość ekwiwalentu dwutlenku węgla, co będzie pozytywnie przekładało się na efekty ekologiczne, nazywane potocznie dekarbonizacją – tłumaczy prezes ORLEN Asfalt.
Prace ORLEN Asfalt w ramach projektu „Asfalty przyjazne środowisku” wpisują się w strategię Grupy ORLEN, która jest odpowiedzią na Europejski Zielony Ład. To nowa ścieżka rozwoju gospodarczego Unii Europejskiej, a jej głównym celem jest neutralność klimatyczna UE do 2050 roku, co oznacza wyeliminowanie emisyjnych technologii z unijnej gospodarki.
Ekologia jest niezwykle ważna, ale bolączką polskich dróg są też ciągłe remonty ulic, wynikające m.in. z uszkodzeń nawierzchni asfaltowej. Jakie rozwiązanie znalazła spółka w tym zakresie i dlaczego nie jest powszechnie wdrażane np. przez samorządy?
Jak wyjaśnia nasz rozmówca, spółka ORLEN Asfalt już w 2014 roku wprowadziła do sprzedaży asfalty wysokomodyfikowane typu HiMA, które pozwalają budować dużo trwalsze drogi, niż te z zastosowaniem zwykłych asfaltów drogowych, co zostało potwierdzone wieloma badaniami. Dzięki asfaltom wysokomodyfikowanym można zmniejszyć liczbę niezbędnych remontów nawierzchni asfaltowych. W konsekwencji, rzadziej występują utrudnienia w ruchu, co przekłada się też na mniejsze zużycie paliwa i niższą emisję gazów emitowanych do atmosfery przez silniki spalinowe – co jest szczególnie ważne w strefach miejskich i zabudowanych.
Technologia asfaltów wysokomodyfikowanych stanowi obecnie jeden z najszybciej rozwijających się kierunków technologii budowy nawierzchni drogowych. Produkty te są szansą na wydłużenie żywotności drogi oraz optymalizację konstrukcji nawierzchni. Aby zachęcić samorządy do stosowania asfaltów HiMA, jesienią 2020 roku ORLEN Asfalt zainicjował program Innowacyjne Drogi Samorządowe, w ramach którego spółka oferuje samorządom wsparcie we wdrażaniu innowacji na podległych im drogach.
Jakie plany rozwojowe ma spółka na najbliższe lata?
– Będziemy rozwijać nasz program „Asfalty przyjazne środowisku”, a także dalej pracować nad rozwiązaniami podnoszącymi trwałość nawierzchni asfaltowych, w tym powszechnością stosowania asfaltów wysokomodyfikowanych. Jest to technologia, która pozwala nam budować nie tylko trwalsze drogi, ale także tańsze, biorąc pod uwagę cały cykl ich życia – zatem 20- lub 30-letni okres eksploatacji, a nie koszty jednostkowe, ponoszone tylko i wyłącznie podczas realizacji inwestycji – wyjaśnia prezes ORLEN Asfalt.
Asfalt jako materiał znany jest od starożytności. Na początku pozyskiwany był z depozytów skalnych, z których wydobywano go w postaci gęstej, ciemnej cieczy. Ten naturalny asfalt może występować zarówno w postaci skał nasyconych asfaltem, jak i jezior asfaltowych, asfaltytów, piasków bitumicznych czy pirobitumów.
Pierwsze zastosowanie asfaltu datuje się na lata ok. 3800 p.n.e. Był wówczas wykorzystywany przez Sumerów do uszczelniania łodzi wykonanych z trzciny. Jako lepiszcze spajające bloki kamienne posadzek i ścian został użyty po raz pierwszy w okolicach Bagdadu, ok. XXX w. p.n.e. Natomiast pierwsze udokumentowane użycie asfaltu w drogownictwie przypisuje się konstruktorom Drogi Procesyjnej w Babilonie, za panowania króla Nabapolassara, ok. 615 r. p.n.e. Według odnalezionych inskrypcji, droga była wykonana z wypalanych cegieł, spojonych asfaltem.
Zastosowanie asfaltu w drogownictwie upowszechniono dopiero w XIX w. Wówczas w Paryżu, na Placu de la Concorde w 1837 r. zastosowano pierwszą nawierzchnię z płyt asfaltowych. W USA pierwsza nawierzchnia bitumiczna została zbudowana w 1870 r. przez belgijskiego chemika Edmunda J. DeSmedt’a – wzorując się na nawierzchni wykonanej w Paryżu, zastosował on mieszankę mineralno-asfaltową w Newark, w New Jersey.
Gwałtowny rozwój mieszanek asfaltowych wymusiły wynalazki, w tym przerobu ropy naftowej oraz upowszechnienie opon pneumatycznych. W Polsce i w Europie za pioniera w dziedzinie destylacji ropy naftowej uważa się Ignacego Łukasiewicza, który zaprezentował po raz pierwszy przetwory naftowe (w tym asfalt) podczas wystawy w Jaśle, w 1858 r.
Od tego czasu technologia przerobu ropy naftowej oraz technologia produkcji asfaltów została znacznie udoskonalona. Znaczącym krokiem w rozwoju technologii nawierzchni drogowych było rozpoczęcie modyfikacji asfaltu naturalnymi i syntetycznymi polimerami. Obecnie rynek asfaltowy w Polsce przekracza 1 mln ton lepiszczy rocznie, co oznacza, że produkuje się rocznie ponad 20 mln ton mieszanek mineralno-asfaltowych. Około 20 proc. wszystkich sprzedawanych lepiszczy w kraju to asfalty modyfikowane polimerami.
Drogi będą długowieczne? Płocka spółka współpracuje przy innowacyjnej technologii
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS