Artur Bartkiewicz: Po wyroku TK – Czy suwerennością można się udławić?

„Zwyciężyła Polska. SUWERENNA Polska!” – wzruszał się na Twitterze poseł Mariusz Kałużny. „Prawotwórstwo TSUE naruszające polską suwerenność niezgodne z Konstytucją RP. Niech żyje Polska!” – wtórował mu wiceminister sprawiedliwości Marcin Warchoł. Janusz Kowalski podkreślał, że Trybunał Konstytucyjny „stanął twardo w obronie polskiej suwerenności”, a Michał Woś ogłosił, że „wygrała suwerenność”. Bo suwerenność ważną rzeczą jest.

Pytanie tylko czy wszyscy rozumiemy suwerenność, a przede wszystkim podmiot owej suwerenności tak samo. Gdybyśmy żyli w wieku XVII, a nie XXI sprawa byłaby jasna – suwerenność dzierżyłby w swoich silnych i sprawiedliwych dłoniach dobry lub mniej dobry władca, a my uginając karki przy pracy na jego chwałę patrzylibyśmy jak ową suwerennością dysponuje tudzież jak ową suwerenność traci, bo inny, silniejszy władca wybija naszemu władcy suwerenność z głowy – często zresztą o tę głowę go skracając. Ach, wtedy życie było niewątpliwie prostsze.

Problem w tym, że od tych czasów trochę się jednak zmieniło – podmiotem suwerenności stała się nie władza, lecz społeczeństwo, które sobie tę władzę zatrudnia w roli zarządcy, ale nie w roli właściciela. Ponadto świat się nieco zglobalizował co sprawiło, że liczba nitek i niteczek łączących ze sobą poszczególne państwa i społeczeństwa zaczęła wzrastać w tempie geometrycznym – co więcej, jak się okazało to splątanie, mniej lub bardziej, wszystkim zaczęło się opłacać. W efekcie suwerenne społeczeństwa odkryły, że czasem ważniejsze od tego, by w ciasnych granicach swojej ojczyzny mówić na białe czarne, a na czarne białe – bo tak nam się akurat podoba, jest to, aby ograniczając nieco arbitralność swoich decyzji i decydując się na poszanowanie pewnych ponadnarodowych praw, budować wspólnotę szerszą.

Dlaczego? Choćby dlatego, że czasy, gdy wszyscy upajali się swoją suwerennością, skończyły się wielką rzezią w czasie II wojny światowej. Zjednoczona Europa, ale także np. ONZ czy inne ponadnarodowe  powstawały w pierwszej kolejności po to, by tego nie powtórzyć. Ja wiem, że dziś wojna to dla wielu pielęgnowanie pamięci o heroicznych starciach polskich żołnierzy na Westerplatte czy pod Wizną, organizowanie uroczystości z powiewaniem flagami i zachwytu nad martyrologią, ale wojna to jednak przede wszystkim ból, śmierć i zniszczenie. O tym nigdy nie można zapominać.

Polska suwerenność w XXI wieku polega na tym, że polskie społeczeństwo świadomie części suwerenności się zrzekło wstępując do Unii Europejskiej – i podtrzymując, na co wskazują sondaże, wolę pozostawania w niej, chociaż oznacza to pewne ograniczenia. Ale warto zadać sobie pytanie czego te ograniczenia dotyczą. Czy polski rząd nie mógł suwerennie wprowadzić programu 500plus? Mógł. Czy nie mógł dać trzynastej i czternastej emerytury Polakom? Mógł. Czy nie mógł dokonać rewolucyjnej zmiany w systemie podatkowym w postaci „Polskiego Ładu”? Mógł. Czy nie mógł kupić w USA czołgów, które mają wzmocnić obronność Polski? Mógł. A że demokratyczna wspólnota ma obawy czy kraj, w którym reforma wymiaru sprawiedliwości opiera się w dużej mierze na tym, że sędziów, którzy nie są „swoi” władza zastępuje „swoimi” – to m … czytaj dalej

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ