Izraelski dziennik Ha-Arec podał, że Izrael udzielił zgody na rozmieszczenie dwóch amerykańskich baterii systemu obrony przeciwlotniczej Żelazna Kopuła w regionie Zatoki Perskiej, gdzie miałyby chronić elementy amerykańskiej infrastruktury wojskowej. Izraelscy urzędnicy odmawiają jednak ujawnienia, w których krajach zostaną rozmieszczone zestawy, i zaprzeczają, jakby dyslokacja była częścią porozumień normalizacyjnych – tak zwanych Abraham Accords – ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi i Bahrajnem.
Potencjalnie najcenniejszym celem jest wysunięta kwatera główna Dowództwa Centralnego Stanów Zjednoczonych w bazie lotniczej Al-Adid w Katarze – największej amerykańskiej placówce na Bliskim Wschodzie. W Bahrajnie znajduje się dowództwo amerykańskiej 5. Floty, odpowiadającej za Zatokę Perską, Morze Czerwone, Morze Arabskie i część Oceanu Indyjskiego. W Zjednoczonych Emiratach Arabskich znajduje się baza lotnicza Az-Zafra, w Arabii Saudyjskiej – baza Al-Amir Sultan. Pełne zestawienie amerykańskich placówek w regionie przedstawia poniższa mapa.
Waszyngton poszukuje miejsca dla swoich nowo odebranych baterii, ponieważ nie wypaliły plany zintegrowania systemu z istniejącą obroną przeciwlotniczą. Na przeszkodzie stanęło wiele czynników, w tym odmowa Izraela w sprawie przekazania kodu źródłowego systemu, duża wrażliwość na ataki cybernetyczne i obawa o kompatybilność z istniejącymi amerykańskimi rozwiązaniami technicznymi. Kontrakt na dostawę dwóch baterii Iron Dome podpisano w 2019 roku. Zamówienie obejmuje dwa stanowiska dowodzenia i stacje radiolokacyjne ELM-2084, dwanaście wyrzutni i 480 pocisków Tamir.
Żołnierze US Army obsługujący amerykańską wyrzutnię systemu THAAD broniącą bazy Al-Amir Sultan w Arabii Saudyjskiej.
(US Air Force / Master Sgt Benjamin Wiseman)
Mimo wszystko na rozmieszczenie baterii na Bliskim Wschodzie będzie trzeba poczekać. Wyrzutnie, pociski i stacje radiolokacyjne zgodnie z planem trafią najpierw na poligon White Sands w Nowym Meksyku. Tam odbędzie się cykl szkoleń teoretycznych i praktycznych, a następnie pierwsze strzelania. We wrześniu i grudniu 2021 roku na poligonie rakietowym White Sands odbędzie się formalne ogłoszenie gotowości operacyjnej.
Iron Dome, zdolna do przechwycenia pocisków rakietowych i małych bezzałogowych statków latających w odległości do 70 kilometrów, z pewnością nie rozwiąże wszystkich amerykańskich problemów z obroną powietrzną na Bliskim Wschodzie. Niezbędne będzie zintegrowanie jej z innymi już systemami, takimi jak Patriot czy THAAD. Skuteczność Kipat Bar’zel – tak brzmi oryginalna, hebrajska nazwa systemu – w radzeniu sobie z różnymi zagrożeniami jest niewątpliwa, ale Izrael od razu zakładał, że będzie ona wchodzić w skład wielowarstwowego systemu i współpracować z systemami przeciwlotniczymi i przeciwrakietowymi Procą Dawida (Kela Dawid) oraz Chec 2 i Chec 3 (strzała) przeznaczonymi do niszczenia pocisków balistycznych dalekiego zasięgu.
Amerykanie z pewnością będą musieli uzupełnić Iron Dome o systemy laserowe HELWS produkcji Raytheona i THOR (Tactical High Power Operational Responder) firmy AFRL albo też o mikrofalowe, na przykład PHASER. Będzie to zresztą zgodne z wymogami odnośnie do systemów obrony baz lotniczych oddziałujących na cel wiązką energii. THOR-a zaprojektowano z myślą o zwalczaniu rojów dronów i prowadzeniu ognia z dużą szybkostrzelnością.
Odpalenie irańskich pocisków Szahab-3.
(ypa.ir)
W marcu 2020 roku amerykańskie siły zbrojne zrezygnowały z zakupu dwóch kolejnych baterii. Dwa miesiące później amerykański senator John Boozman ze stanu Arkansas zaczął lobbować w Pentagonie, aby ten porzucił plany dotyczące Żelaznej Kopuły i rozmieścił jedną baterię na Bliskim Wschodzie, w rejonie odpowiedzialności Dowództwa Centralnego do ochrony amerykańskich żołnierzy w Iraku. Jego zdaniem Kipat Bar’zel może pochwalić się skutecznością na poziomie 90% i poradzi sobie różnymi środkami napadu powietrznego. Niewątpliwie powtarzające się ataki na Bliskim Wschodzie, za którymi stoją bojownicy związani z Iranem, skłaniały wówczas do myślenia o poprawie ochrony tamtejszych oddziałów.
Sprawa rozprzestrzenienia Kipat Bar’zel na inne państwa Bliskiego Wschodu nie jest świeża. W styczniu 2018 roku szwajcarski dziennik Basler Zeitung podał informację, jakoby zakupem baterii był zainteresowany Rijad, choć w 2015 roku podobną ofertę miał odrzucić. W Abu Zabi saudyjscy eksperci mieli zapoznawać się z działaniem systemu, ale sprawa przycichła. Wówczas oba kraje utrzymywały nieformalne kontakty i zmierzały do częściowej normalizacji stosunków. Dla zorientowanych obserwatorów możliwa sprzedaż Żelaznej Kopuły do Arabii Saudyjskiej nie była więc wiadomością zaskakującą.
Jeszcze wcześniej – w październiku 2015 roku – minister spraw zagranicznych Bahrajnu Chalid ibn Muhammad poinformował podczas wizyty w Londynie, że państwa Rady Współpracy Zatoki Perskiej są zainteresowane wspólnym nabyciem i eksploatacją systemu Iron Dome. Powodem takich starań było (i nadal jest) zagrożenie ze strony bojowników uzbrajanych przez Iran, szczególnie w Jemenie.
Zobacz też: Meksyk: 16 członków kartelu zabitych w walce z żołnierzami
(middleeastmonitor.com, haaretz.com, americansecurityproject.org)
Ministerstwo obrony Izraela
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS