Agnieszka Anikiej-Dzienyńska: Kiedy naprawdę wydorośleję? Oby nigdy! [ROZMOWA]

— „LEGO Masters” to program, w którym drużyny złożone z dwóch uczestników, rywalizują między sobą, tworząc jak najciekawsze konstrukcje z tych popularnych klocków. Skąd pomysł, by podjąć takie wyzwanie?
— O castingu do programu dowiedziałam się z telewizji. To był ciekawy zbieg okoliczności, ponieważ ja nie mam w domu telewizora (śmiech). Byłam u rodziców, sięgnęłam po pilota i… zatrzymałam się z nim w ręku, kiedy usłyszałam o programie. Natychmiast pomyślałam, że to coś dla mnie.

— W parze jest pani z Maćkiem, popularnym youtuberem, który na swoim kanale („Maciek i klocki”) zajmuje się właśnie klockami LEGO.
— Co ciekawe, nie znaliśmy się wcześniej, to producenci programu nas połączyli w parę. Nasze zadanie było więc nieco trudniejsze, ponieważ musieliśmy się szybko nauczyć współpracy i tego, jak na siebie wpływać, przekonywać do swoich wizji.

— Strat w ludziach nie było, więc chyba się udało? (śmiech)
— Tak, oczywiście! Lubimy się, program nas nie poróżnił. Muszę zresztą powiedzieć, że wszyscy uczestnicy są szalenie fajnymi ludźmi. Te nowe znajomości są dla mnie bardzo cenne..

— Pamięta pani swoje pierwsze spotkanie z klockami LEGO?
— Swój pierwszy zestaw dostałam w przedszkolu w nagrodę za udział w konkursie plastycznym. Narysowałam Panią Jesień, ten obrazek do dzisiaj wisi w domu moich rodziców. Pamiętam uczucie, kiedy dostałam niewielkie pudełko z klockami. To była ogromna radość! Traktowałam te klocki jak największy skarb i bawiłam się nimi godzinami, wymyślając, co jeszcze mogę z nich zbudować. Rodzice, widząc, ile frajdy mi to sprawia, zainwestowali w kolejny zestaw, który, podobnie jak pierwszy, nie zawierał instrukcji, więc wszystko zależało od mojej wyobraźni. Mam wrażenie, że te klocki mi bardzo pomogły…

***

Dołącz do nas!

“Maseczka to znak solidarności”. To nasza kampania społeczna związana z koronawirusem. Zachęcamy wszystkich do wysyłania zdjęć w maseczkach! Będziemy je publikować na gazetaolsztynska.pl i w Gazecie Olsztyńskiej. Nie dajmy się zarazie. Żyjmy normalnie, ale “z dystansem”.

Zgłoś naruszenie/Błąd