W wieku piętnastu lat Zosia Promińska zaczęła pracę w modelingu. Chodziła na pokazach największych projektantów: Marca Jacobsa, Fendi, Vivienne Westwod, Giorgia Armaniego. Była na zdjęciach w „Vogue”, „Elle”, „Vanity Fair”.
W wieku trzydziestu jeden lat została fotografką. Robi sesje zdjęciowe modelkom i stara się pamiętać, jak sama się czuła, kiedy pozowała. Chce być miła dla tych nastolatek, które przychodzą do pracy z dorosłymi i są traktowane jak dorosłe, ale ze wszystkich w zespole najmniej ważne. Wśród jej projektów jest „Waiting room” („Poczekalnia”) – seria zdjęć trzynastolatków i dzieci nieznacznie starszych, które podpisały już kontrakty z agencjami mody, ale nie jeżdżą jeszcze do pracy za granicą, bo czekają, aż skończą szesnaście lat, czyli osiągną wiek, w którym w najważniejszych pod względem mody krajach europejskich i w Ameryce można zacząć pracę w modelingu.
Na zdjęciach wysokie, szczupłe, wystrojone w widowiskowe kreacje od najważniejszych polskich projektantów dzieci pozują w swoich pokojach, przy biurku z rozłożonymi zeszytami, przy koszach z pluszakami, na kanapie nakrytej kocem w wielkie koty. Jeszcze dzieci, ale już z głowami w świecie „beauty”, który się o nie upomni. Za duzi na swoje pokoje, ale jeszcze zbyt mali na wybiegi.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS