Od wybuchu pandemii koronawirusa eksport ponownie stał się istotnym silnikiem napędzającym chińską gospodarkę. Ale wpływy ze sprzedaży za granicę już zaczęły spadać, a przyszłość rysuje się w ciemnych barwach.
W listopadzie eksport z Chin wyniósł 296,1 mld dol., o 8,7 proc. mniej niż przed rokiem. Import zmniejszył się o 10,6 proc., do 226,25 mld dol. W warunkach globalnego wzrostu cen oznacza to, że ilość kupowanych i sprzedawanych produktów obniżyła się jeszcze mocniej.
Wyraźniejszy spadek rocznej dynamiki importu można wyjaśnić efektem wysokiej bazy – w listopadzie ubiegłego roku padł historyczny rekord zakupów z zagranicy. W porównaniu do października import wzrósł zgodnie z sezonowym wzorcem. Tym większym rozczarowaniem jest miesięczna zniżka eksportu, który w tym okresie roku powinien przyspieszać i osiągnąć szczyt w grudniu. Produkcję i sprzedaż za granicę utrudniały covidowe restrykcje.
Nadwyżka Chin w zagranicznym handlu towarami (70 mld dol.) pozostała bardzo wysoka, ale była najniższa od kwietnia i mniejsza niż w listopadzie 2021 r. i 2020 r. W przyszłym roku może dalej się kurczyć. Z jednej strony wysoka globalna inflacja, rosnące stopy procentowe czy pogorszenie koniunktury ograniczają popyt na produkty zza Muru, który zresztą już powinien zostać w istotnej części zaspokojony przez ponad dwa lata potężnych zakupów. Z drugiej strony rozluźnienie restrykcji covidowych oraz regulacji sektora nieruchomości w Chinach będzie sprzyjać odbudowie popytu krajowego, a zatem również importu.
Chińskie władze mogą się także zdecydować na dodatkowe pobudzenie gospodarki w obliczu słabości popytu za granicą, który od wybuchu pandemii Covid-19 ponownie stał się istotnym silnikiem napędzającym “fabrykę świata”. W 2020 r. kontrybucja eksportu netto do wzrostu PKB przekroczyła rekordowe 25 proc. Rok później znów było to ponad 20 proc. W pierwszych trzech kwartałach bieżącego roku wzrósł do 32 proc. – wynika z danych urzędu statystycznego.
Warto przy tym pamiętać, że sama kontrybucja eksportu netto do wzrostu PKB nie najlepiej oddaje rzeczywistą rolę handlu zagranicznego w dobie globalnych łańcuchów dostaw. Kluczowy jest popyt finalny na wytworzoną w kraju wartość dodaną, czyli to, kto de facto kupuje to, co w danym państwie jest produkowane – podmioty w kraju czy za granicą. Niestety dane, które pozwalają to oszacować publikowane są z kilkuletnim opóźnieniem. Z szacunków Bankier.pl bazujących na statystykach handlu wartością dodaną publikowanych przez OECD wynika, że Chiny zawdzięczają popytowi zagranicznemu jedynie ok. 1/5 wzrostu gospodarczego w latach 1995-2014. W okresie 2000-2008, gdy trwał eksportowy boom, było to niespełna 30 proc. Więcej na ten temat pisałem w drugiej części artykułu pt. “Chiny z potężną nadwyżką. Eksport zasuwa”.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS