Uczniowie przed Pałacem Prezydenckim. Domagali się spotkania z Andrzejem Dudą

Nie milkną echa walki uczniów i rodziców z edukacji domowej, sprzeciwiających się zmianom proponowanym w ustawie Lex Czarnek 2.0. Nowa wersja prawa oświatowego poświęca sporo miejsca nauczaniu domowemu. Obawy budzą m.in. rejonizacja, mocno skrócony czas na przejście do edukacji domowej czy koniec z egzaminami w formie online.

Na łamach Interii 16-letnia Pola Gołębiowska apelowała do prezydenta Andrzeja Dudy o zrozumienia i zawetowanie ustawy. – Nie mogę spać, bo boję się, że przyjdzie grudzień, a ja będę w zimnie dojeżdżać godzinami do szkoły. Dlaczego, kiedy jestem w końcu szczęśliwa, ktoś chce mi to odebrać? – pytała licealistka. Na odpowiedź wciąż czeka.  

Dziś jej koledzy i koleżanki przyszli pod Pałac Prezydencki, by zaprosić Andrzeja Dudę z żoną do swojej szkoły, której funkcjonowanie Lex Czarnek 2.0 znacznie ograniczy.

To była demonstracja zupełnie inna niż te, do których przywykły okolice Pałacu Prezydenckiego.

– Trzymamy mocno balony, żeby nie uciekały, sprzątamy po sobie i pamiętamy, po co tu przyszliśmy – przypominali na każdym kroku organizatorzy demonstracji. – To event, nie protest. Tu nie będzie żadnych krzyków, wulgarnych haseł. Bo my tacy nie jesteśmy – zaznaczał od początku jeden z koordynatorów.

O celach swej wizyty na Krakowskim Przedmieściu mówili krótko. – Zapraszamy prezydenta i jego żonę do naszego świata. Żeby przez chwilę byli nami. Niech wejdą w nasze buty. Bo może nie do końca wiedzą, na czym polega edukacja domowa i jak działa Szkoła w Chmurze – mówił Interii Jakub Wojda, koordynator wydarzenia.

– Chcemy usiąść, wypić herbatę i pogadać. Zrozumieć obawy rządzących, opowiedzieć o swoich. Dać obu stronom przestrzeń na dogadanie się. Uważamy, że to jest możliwe – podkreślał nastolatek.

Jakub uczy się w III klasie liceum. Ma 17 lat, spektrum autyzmu i ADHD. Krążył między szkołami, aż dotarł do Szkoły w Chmurze. – Tu się odnalazłem. Jako ktoś, kto ma napisane w dokumentach, że nie lubi kontaktu z rówieśnikami, nagle spędzam czas z 20 osobami, z którymi robię projekt – opowiada Kuba.

Dziś to on koordynuje event, którego pomysł podchwyciły dziesiątki uczniów. Wielu z nich, aby wziąć udział w wydarzeniu, przemierzyło pół Polski. Pani Agnieszka przyjechała z córką, uczennicą Szkoły w Chmurze, specjalnie ze Świdnicy. – Wstałyśmy o 3:30 i jesteśmy – tłumaczyła przed pałacem.

– Są tacy, którzy, aby tu być, jechali 600 km. To pokazuje naszą determinację – podkreśla Jakub Wojda. Sam przyjechał z Darłowa.

Przed pałacem obrońcy edukacji domowej opowiadali o tym, co dała im Szkoła w Chmurze i czym są dla nich proponowane zmiany.

– Jeszcze miesiąc temu byłem aspołecznym, zacofanym i pełnym obaw kłębkiem nerwów. Nie umiałem rozmawiać z ludźmi, bałem się ich, bałem się, że zrobię coś źle. Nie wyobrażałem sobie, że kiedyś będę w stanie funkcjonować w społeczeństwie, a teraz stoję tutaj i przemawiam publicznie – zaznaczał Julian, jeden z uczniów Szkoły w Chmurze.

– Robię coś, na co nigdy nie umiałbym się zdobyć, gdyby nie twarze kolegów i koleżanek mówiące, że z Chmurą można wszystko. Dzięki tej formie edukacji mam dużo czasu, aby pracować nad sobą, nad pewnością siebie. Mogę i chcę częściej wychodzić do ludzi. Integruję się z osobami, przed którymi jeszcze miesiąc temu uciekałem ze strachu. Z dnia na dzień czuję się bardziej ludzki, coraz pewniejszy siebie – dodawał nastolatek.

Wtórował mu Hugo. – Ciężko było wpasować mi się w tok w nauczania. Zawsze strachliwy, teraz tu przemawiam. Dzięki ludziom poznanym w Chmurze na nowo polubiłem naukę, interakcje, ludzi. Polubiłem siebie – tłumaczył uczeń.