O wierze, jakiej oczekuje od nas Pan Bóg, mówi rozważając Ewangelię XXIX niedzieli okresu zwykłego, roku C (Łk 18, 1-8) łaciński patriarcha Jerozolimy, abp Pierbattista Pizzaballa OFM.
W Ewangelii św. Łukasza często powraca temat modlitwy, czy to gdy mówi o Jezusie, który wiele razy odchodzi w miejsce odosobnione, aby się modlić, czy też gdy mówi o uczniach, którzy proszą Jezusa, aby nauczył ich się modlić, lub są zaproszeni przez samego Jezusa do modlitwy.
Dwie przypowieści w szczególności odnoszą się do modlitwy: jedna to ta, którą słyszymy dzisiaj, natomiast druga znajduje się w rozdziale 11 (Łk 11,5-8).
W obu odnajdujemy swoisty paradoks: w Łk 11 znajdujemy człowieka, który w nocy widzi, że do jego domu przybywa przyjaciel, któremu nie ma nic do zaoferowania. Udaje się zatem do innego przyjaciela i uparcie prosi go o coś do jedzenia. Przyjaciel, zwyciężony bardziej naleganiem przyjaciela niż własną hojnością, po chwili wstaje, aby mu coś dać.
W dzisiejszym fragmencie Ewangelii bohaterem jest niesprawiedliwy sędzia, który podrażniony naleganiami wdowy, nieustannie zwracającej się do niego postanawia wziąć ją w obronę.
Jednak w obu przypowieściach ci, którzy na koniec, niemal niechętnie, robią to, o co się ich prosi, są brani za przykłady „w sposób negatywny”, żeby powiedzieć, że Ojciec, w przeciwieństwie do sędziego i przyjaciela, nie potrzebuje, by go natarczywie proszono, ponieważ da dobre rzeczy swoim dzieciom (Łk 11, 9-12) i da je natychmiast (Łk 18, 7).
Musimy zatem z tego wnioskować, że zgodnie z nauką Jezusa modlitwa musi być natarczywa, ale spełnienie modlitwy nie zależy od natarczywości modlącego się człowieka.
Ale w takim razie, dlaczego trzeba nalegać na modlitwę?
Jezus chce, abyśmy zrozumieli, że nie tyle jesteśmy zaproszeni do dość długiej modlitwy, aby przekonać Ojca, żeby nam coś dał: Bóg jest absolutnie wolny i absolutnie dobry.
Jezus kieruje raczej naszą uwagę na nasz „punk widzeni” kiedy się modlimy i mówi nam w gruncie rzeczy, że musimy nauczyć się prosić, a raczej żyć w postawie ciągłego oczekiwania, potrzeby, zależności. Postawy właściwej ubogim, jak wdowa, albo jak przyjaciel, który nie ma nic w swoim domu, co mógłby zaoferować przybywającym.
Jeśli Ojciec jest Tym, który zawsze daje, to człowiek jest tym, który zawsze przyjmuje: właśnie do tej natarczywości jesteśmy powołani, a nie do tej, która każe nam powtarzać w kółko tę samą prośbę, lecz do tej natarczywości, która pobudza nas do tego, żebyśmy zawsze stawali przed Bogiem z ufnością, z ufnością natarczywą i nieograniczoną.
I to samo dotyczy zgorszenia w życiu, które nigdy nie jest „sprawiedliwe”. Życie bowiem nieustannie stawia nam przed oczy skandal zła, niewinnego cierpienia, niesprawiedliwości. I w obliczu tego wszystkiego są dwie możliwości: buntować się, poddać się pokusie oskarżania Boga za całe zło, które widzimy przed sobą; albo modlić się, mieć oczy zdolne do dostrzeżenia absolutnie oryginalnego sposobu, w jaki Bóg postanowił „wziąć w obronę” (Łk 18, 7), takiego jak ten który widzimy w wydarzeniu paschalnym.
W ten sposób skandal niesprawiedliwości staje się wręcz miejscem, gdzie rodzi się modlitwa i gdzie uczymy się dostrzegać, jak Bóg wysłuchuje. Nie czyni tego według logiki ludzkiej, co wielokrotnie widzieliśmy czytając Ewangelię św. Łukasza i jak to zobaczymy na końcu podróży Jezusa do Jerozolimy, gdzie każda ludzka modlitwa zostanie usłyszana i wysłuchana.
Jeśli więc sędzia i przyjaciel postanawiają ulec żądaniom swoich rozmówców, aby uwolnić się od utrapień, jakie im sprawiają, to dla Boga, dla Ojca, jest dokładnie odwrotnie: Bóg wysłuchuje nie po to, aby uwolnić się od relacji z nami, ale po to, aby w niej trwać, ponieważ jest poruszony naszym bólem i wysłuchuje naszej modlitwy, która prosi, byśmy nie byli porzuconymi.
Zadanie tego nalegania, tego zaufania, powierzone jest człowiekowi: jest to wiara, którą Jezus chciałby odnaleźć gdy powróci na ziemię, a o co sam prosi w ostatnim wersie dzisiejszej Ewangelii (Łk 18, 8). Czy znajdzie ludzi, którzy umieją być w potrzebie, którzy umieją czekać, którzy umieją prosić, którzy umieją zaufać i powierzyć się dobremu Ojcu?
+Pierbattista Pizzaballa
cieszymy się, że odwiedzasz nasz portal. Jesteśmy tu dla Ciebie!
Każdego dnia publikujemy najważniejsze informacje z życia Kościoła w Polsce i na świecie. Jednak bez Twojej pomocy sprostanie temu zadaniu będzie coraz trudniejsze.
Dlatego prosimy Cię o wsparcie portalu eKAI.pl za pośrednictwem serwisu Patronite.
Dzięki Tobie będziemy mogli realizować naszą misję. Więcej informacji znajdziesz tutaj.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS