Zawodowo prowadzę dwa życia. Pisanie powieści to dla mnie rozrywka, przerwa od normalnej pracy, w której jestem profesjonalny i poważny, taki fą, fą, fą. I te dwa życia zawodowe kompletnie się nie sklejają. Z jeden strony jest to trochę punk rock, z drugiej – muzyka klasyczna. Ludzie, z którymi się na co dzień spotykam, mieliby naprawdę niezły opad żuchwy, gdyby dowiedzieli się, czym zajmuję się po godzinach. Przy czym nie pomogłoby mi to w niczym, wręcz zaszkodziło. To, że piszę książki pod pseudonimem i pozostaję anonimowy, ma zresztą pewne plusy. Nie mam spotkań autorskich, na których męczyłbym się strasznie. Nie muszę jeździć na targi książki, dzięki czemu moja wątroba jest w lepszym stanie. Mogę normalnie wyjść i zjeść w knajpie z kumplami kaszankę. Albo tatara. Nie słysząc: “O, Piotr C. Myślałam, że jest wyższy”.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS