Sprawa dotyczyła spółki, która jest agencją pracy tymczasowej i zajmuje się rekrutowaniem pracowników. Z cudzoziemcami podpisuje umowy zlecenia na wykonywanie pracy tymczasowej na rzecz pracodawców, tj. klientów. By pozyskać pracowników, ponosi koszty związane z zatrudnieniem cudzoziemców: pozwolenia na pracę, tłumaczenia niezbędnych dokumentów na język polski, koszty karty stałego pobytu czy wiz pracowniczych. Spółka zwróciła się o interpretację, czy ponoszone przez nią wydatki dotyczące procedur legalizacji pracy i pobytu pracowników obcokrajowców spoza Unii Europejskiej, w tym przypadku z Ukrainy, zostały poniesione w interesie pracodawcy. Sama była przekonana, że tak. Dlatego kwoty, które wydaje z własnej kieszeni w celu legalizacji pracy i pobytu potencjalnego pracownika, nie są jego przychodem i nie powinny być doliczane przez nią jako płatnika do jego wynagrodzenia.
Fiskus był innego zdania. Zwrócił bowiem uwagę, że gdyby pracodawca nie zapłacił za legalizację pracy i pobyt pracownika, on sam musiałby ponieść wydatek. Przyjęcie tego świadczenia od pracodawcy oznacza zatem jego uniknięcie i wymierną korzyść majątkową. W konsekwencji wartość ponoszonych przez spółkę kosztów procedur legalizacyjnych w świetle ustawy o PIT będzie dla cudzoziemców przychodem z działalności wykonywanej osobiście podlegającym opodatkowaniu.
Spółka zaskarżyła interpretację i wygrała najpierw przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, a ostatnio przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (sygn. akt II FSK 49/20).
NSA wskazał, że przepisy ustawy o cudzoziemcach nie … czytaj dalej
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS