Bez dwóch wygranych z Walią – 2:1 we Wrocławiu i 1:0 w Cardiff – nie byłoby utrzymania reprezentacji Polski w dywizji A Ligi Narodów, ani pierwszego koszyka w eliminacjach do Euro 2024. W obu meczach zwycięstwa drużynie Czesława Michniewicza zapewnił golami Karol Świderski, który wyrasta na etatowego partnera Roberta Lewandowskiego w ataku biało-czerwonych. I czyni to zasłużenie.
Strzela w co drugim meczu i dobrze uzupełnia się z Lewandowskim. Michniewicz ma partnera dla “Lewego”
Osiem goli i asysta w 17 meczach – Świderski strzela lub asystuje w kadrze co 83 minuty. To rewelacyjny wynik, lepszy nawet od Lewandowskiego. Oczywiście w przeciągu całej reprezentacyjnej kariery “Lewego” (gol lub asysta co 98 minut), bo nikt o zdrowych zmysłach nie zamierza zrównywać napastnika Charlotte FC z jednym z najlepszych piłkarzy świata.
To nie zmienia faktu, że Świderski staje się dla reprezentacji piłkarzem kluczowym i co bardzo ważne – dobrze uzupełniającym się z liderem kadry. Ruchliwy Świderski wykonuje na boisku wiele pracy, pokazuje się do gry, prowokuje faule obrońców rywali, ściągając uwagę części z nich z podwajanego i potrajanego niejednokrotnie Lewandowskiego. A co najważniejsze – umie się też świetnie znaleźć w polu karnym, przez co zagrożenie dla bramki przeciwnika nie opiera się tylko na obecności w szesnastce napastnika Barcelony. Efektem tego są kluczowe bramki w Lidze Narodów z Walią, czy też zwycięskie trafienie w Tiranie z Albanią (1:0), fundamentalne dla awansu Polaków do baraży do mundialu w Katarze.
Tak wygląda dorobek bramek i asyst Karola Świderskiego w reprezentacji Polski, w której gra od półtora roku:
- dwie zwycięskie bramki w meczach z Walią w Lidze Narodów (2:1 i 1:0)
- zwycięski gol w kluczowym meczu eliminacji z Albanią (1:0)
- gol na 1:1 w przegranym meczu eliminacyjnym z Węgrami (1:2)
- trzy gole w wysoko wygranych meczach eliminacyjnych z San Marino i Andorą
- wyrównujący gol w końcówce w meczu towarzyskim z Islandią (2:2)
- asysta w meczu z Albanią (4:1)
Czy gra od pierwszej minuty, czy z ławki rezerwowych – nie ma różnicy. Zawsze gdy Świderski wchodzi na boisko w biało-czerwonej koszulce, daje konkrety.
Do tego z każdym meczem Świderski z Lewandowskim rozumieją się coraz lepiej. Już na Euro 2020 widać było dobre rozumienie pomiędzy tymi dwoma napastnikami, choć liczb jeszcze brakowało. W meczu z Hiszpanią obaj przez kilkadziesiąt minut stwarzali dużo zagrożenia dla bramki Unaia Simona. Lewandowski strzelił gola, Świderski trafił w słupek, a i to nie były jedyne groźne sytuacje w wykonaniu obu piłkarzy. Ze Szwecją Lewandowski trafił do siatki dwukrotnie, a przy drugim golu Świderski pomógł, skupiając na sobie uwagę obrońców i przepuszczając piłkę do kapitana kadry.
W meczach Ligi Narodów zaczęły się pojawiać z tej współpracy liczby. W pierwszym meczu z Walią (2:1) “Świder” dopadł do zablokowanego strzału Lewandowskiego i z bliska umieścił piłkę w siatce. Niektóre źródła, w tym Transfermarkt, zapisują za tę akcję “Lewemu” asystę. W Cardiff Świderski z Lewandowskim zagrali akcję, której nie powstydziliby się Dennis Bergkamp i Thierry Henry. Trzecia bramka duetu Świderski – Lewandowski powinna z kolei paść w końcówce przegranego meczu z Belgią (0:1), gdy Lewandowski znakomitym dośrodkowaniem posłał piłkę na głowę Świderskiego, ale ten tym razem trafił tylko w słupek.
– U boku Lewandowskiego powinien grać drugi napastnik. Ostatnie statystyki w kadrze przemawiają za Karolem Świderskim. Świderski od momentu debiutu strzelił osiem goli w reprezentacji. Milik przez ostatnie sześć lat zdobył sześć bramek. Wiemy, że od Karola bardziej utytułowanym piłkarzem jest nie tylko Piątek, ale właśnie przede wszystkim Milik, który dobrze zaczął sezon w Juventusie. Być może to właśnie on wskoczy do pierwszego składu w Katarze. Natomiast ostatni dwumecz pokazał, że Świderski jest bliżej gry u boku Lewandowskiego – przyznaje w rozmowie ze sport.tvp.pl były znakomity napastnik Tomasz Frankowski.
Robert Lewandowski otwarcie ostatnio apelował o grę dwójką napastników. Mecz z Walią pokazał, że kapitan kadry miał rację. Kto by się spodziewał, że najbardziej zgrany duet będzie tworzył z zawodnikiem grającym w klubie na znacznie niższym poziomie – wcześniej w lidze greckiej, a dziś w MLS?
Jedyną przeszkodą dla Świderskiego może być terminarz jego klubu Charlotte FC. Nowy zespół ligi MLS, który rozpoczął w niej rywalizację od tego sezonu, najprawdopodobniej nie awansuje do play-off, a to będzie oznaczało, że zakończy sezon na fazie zasadniczej już za dwa tygodnie – 9 października. Wówczas Świderski od ostatniego meczu ligowego do spotkania towarzyskiego z Chile będzie przez ponad miesiąc bez gry, co może mieć wpływ na jego formę. Zdaje sobie z tego sprawę selekcjoner Czesław Michniewicz, o czym mówił już po meczu z Walią.
No i co z tego, że z Juventusu? Milik w kadrze strzela gola na rok
Wiele osób chciałoby, aby duet z Robertem Lewandowskim w reprezentacji Polski tworzył Arkadiusz Milik. Nic dziwnego, w końcu nieczęsto zdarza się, aby w polskiej kadrze grali napastnicy Barcelony i Juventusu.
Problemem jest to, że Milik w kadrze nie daje argumentów, by stosować to rozwiązanie. W meczu z Holandią zobaczyliśmy jego koszmarne pudło, potem fatalny strzał z dystansu, gdy można było zagrać do wychodzącego Roberta Lewandowskiego. A potem nie zobaczyliśmy już nic, bo gracz Juventusu założył pelerynę-niewidkę i na ostatnie 30 minut zniknął.
Od kolejnych kontuzji kolana Arkadiusz Milik reprezentacji Polski daje niewiele. I nie ma wielkiego znaczenia to, że w międzyczasie potrafił strzelać sporo goli w klubach – to dla Napoli, Olympique Marsylii, czy dla Juventusu. Przez ten cały czas Milik w kadrze strzela zaledwie jednego gola na rok.
- 2017: gol na 1:0 w meczu el. MŚ 2018 z Kazachstanem (3:0)
- 2018: gol z rzutu karnego na 1:1 w meczu Ligi Narodów z Portugalią (1:1)
- 2019: gol na 2:0 w meczu el. Euro 2020 z Macedonią Płn. (2:0)
- 2020: gol na 5:1 w meczu towarzyskim z grającą w rezerwowym składzie Finlandią (5:1)
- 2021: gol na 3:1 w meczu el. MŚ 2022 z Andorą (4:1)
Jego bilans to pięć goli w 30 meczach rozegranych w kadrze od początku 2017 roku. W większości strzelone rywalom bardzo przeciętnym, żeby nie powiedzieć – słabym. Cóż, można się pocieszać, że skoro w 2022 roku Arkadiusz Milik jeszcze gola dla reprezentacji Polski nie strzelił, to może wyrobi swoją średnią na mundialu, ale fakty są takie, że napastnik Juventusu na grę w podstawowym składzie reprezentacji Polski w tej chwili nie zasługuje. I jego przynależność klubowa nie powinna mieć tu wielkiego znaczenia.
Świetna współpraca Milika z Lewandowskim to mit
– Chcemy grać dwójką napastników, ale każdy mecz ma swoją historię. Próbowaliśmy Arka Milika z Holandią i to dało nam odpowiedź, jak wygląda jego współpraca z Robertem Lewandowskim. Tak samo wiemy, co ze Świderskim i Piątkiem. Karol dobrze czuje się z Robertem, bo jest bardzo rozbieganym piłkarzem, a Arek jest bardziej statyczny – mówił selekcjoner Czesław Michniewicz w rozmowie z TVP po zakończeniu meczu z Walią.
To właśnie ruchliwość i pracowitość Świderskiego sprawia, że jego współpraca z Lewandowskim wygląda ostatnio dobrze. Tego z kolei nie można powiedzieć o Miliku. Liczby są nieubłagane – przez ostatnie sześć lat Milik i Lewandowski wypracowali w kadrze zaledwie dwa gole:
- gol na 2:0 z Macedonią w 2019 roku, gdy Lewandowski na 30. metrze przed bramką zgrał piłkę do Milika, a ten trafił efektownym uderzeniem z dystansu.
- gol na 3:1 z Andorą w 2021 roku, gdy Lewandowski na tyle źle przyjął piłkę w polu karnym, że trafiła ona pod nogi Milika i ten z kilku metrów trafił do siatki.
I to na tyle. Bez ciekawych kombinacji, składnych akcji. W ten sposób upada mit o świetnej współpracy na linii Lewandowski – Milik, która od pierwszej poważnej kontuzji kolana napastnika Juventusu, której doznał w meczu z Danią (3:2) w 2016 roku, zwyczajnie nie istnieje.
Mało tego – Milik radzi sobie w reprezentacji Polski lepiej wtedy, gdy Lewandowskiego na boisku nie ma i to on może przejąć rolę głównego napastnika. To właśnie w takich okolicznościach padło pięć z dziewięciu goli z udziałem (trafieniem lub asystą) 28-latka w kadrze narodowej. Dotyczy to goli w meczach z Portugalią i Finlandią, a także asyst w spotkaniach z Irlandią, Finlandią i Anglią.
Rzeczywistość to nie FIFA. Liczy się przydatność dla drużyny, nie “ocena ogólna”
Wniosek jest prosty – na podstawie tego, co daje reprezentacji Polski w ostatnich latach, Arkadiusz Milik powinien być zmiennikiem Roberta Lewandowskiego, a nie jego partnerem w ataku biało-czerwonych.
Milik pewnie jest lepszym piłkarzem niż Świderski. Świadczą o tym kluby, w których grają. Jednak to nie jest gra FIFA, gdzie wybiera się do składu piłkarzy z najlepszą oceną ogólną. Zadaniem selekcjonera jest dobranie jak najlepiej ze sobą współpracujących elementów, a pod względem przydatności dla reprezentacji Polski Świderski bije Milika na głowę.
Ale i w kwestii zmiennika Lewandowskiego Milik musi uważać, bo oprócz Świderskiego, który uczciwie zapracował na boisku na to, by być wyżej od “Arkadiuszo” w hierarchii napastników reprezentacji, są jeszcze Krzysztof Piątek i Adam Buksa. Nawet Piątek w ostatnich latach daje więcej kadrze od Milika, gdyż od 2018 roku strzelił 10 goli, w tym kilka absolutnie kluczowych w eliminacjach do Euro 2020 czy MŚ 2022. Buksa, który dopiero wraca po kontuzji do gry w RC Lens, zaliczył bardzo dobry start w kadrze, strzelając pięć goli w dziewięciu meczach. Można się spodziewać, że i on nie powiedział jeszcze ostatniego słowa.
Przed Czesławem Michniewiczem ważna do podjęcia decyzja, acz można się spodziewać, że mecz z Walią powinien wyjaśnić niewiadomą w podstawowym składzie biało-czerwonych. I jedynie obsada środka pola zdaje się być dla selekcjonera twardym orzechem do zgryzienia.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS