A A+ A++
Zasanie było dzielnicą zaniedbaną pod każdym względem. Wszystkie niemal instytucje, towarzystwa, organizacje, banki, bazary, kościoły, drukarnie, przedsiębiorstwa, zakłady pracy, hotele, restauracje, koszary wojskowe, szkoły, cmentarze itp. skumulowane były po prawobrzeżnej części Przemyśla – przeważnie w Śródmieściu. Zasanie w tym czasie było pełne ogrodów, zieleni. Na jego obrzeżach wielu posiadało gospodarstwa rolne. Na tym terenie w 1891 r. znajdowało się 515 domów.


Według mapy z 1898 r. (Statdplan von Przemyśl) Zasanie w tym roku posiadało zaledwie 20 ulic, w tym dwie główne, tj. Trakt Węgierski (Grunwaldzka) i 3 Maja oraz 19 mniejszych ulic, które posiadały już nazwy własne. Oto one: Panieńska (obecnie 22 Stycznia), Ogrodowa (Krasińskiego), Rybacka (Piotra Skargi), Mokra (Borelowskiego), Świętojańska (św. Jana), Sanowa (Barska), Lipowa Górna (Okrzei), Lipowa Dolna (Zawiszy Czarnego), Bednarska (Obywatelska), Gołębia (Rodziewiczówny), Warzywna (Orzeszkowej), Buszkowicka (Rogozińskiego), Owocowa (Goszczyńskiego), Daleka (Dolińskiego), Kaciubka (Poniatowskiego), Podwinie (Chrobrego). Oto pozostałe ulice (stare nazwy): Boczna, Potockiego (mapa z 1898 r.), Kaczmarzów. 

Stan posiadania w 1990 r.

Zasanie w 1900 r. liczyło – według „Echa Przemyskiego” (nr 27) 11 tys. 890 mieszkańców, w tym 5395 mężczyzn i 6504 kobiet. Wyznania rzymskokatolickiego –  7480,  greckokatolickiego – 2333, mojżeszowego –  2045, augsburskiego – 39, ormiańskiego – 1. W „Gazecie Przemyskiej” 19 listopada 1891 r. (nr 93) pisano, że  ostatnimi czasy powstały na przedmieściu Zasania liczne budynki jedno- i dwupiętrowe, tworząc ulice, które wcześniej nie istniały. Dzielnica z biegiem lat wzbogacała się m.in. o żandarmerię przy ul Lipowej Górnej (boczna 3 Maja), kanalizację, oświetlenie naftowe, chodniki, szkołę ludową męską i żeńską, seminarium nauczycielskie u benedyktynek (powstało w 1870 r.), aptekę, filię pocztową i telegraficzną przy ul. 3 Maja, przystanek kolejowy (kościół powstał w XVIII w).

Obszar przy ul. Panieńskiej

Przy ulicy Panieńskiej (22 Stycznia) znajdował się most drewniany o bokach obitych dębowymi ścianami i pomalowany na czarno, który łączył targowicę i miejsce postoju furmanek (teren dzisiejszego stadionu Czuwaju) z błoniem na Zasaniu. Był to obszar sięgający pod dawny szpital powiatowy (ul. Rogozińskiego) i schronisko Brata Alberta. Ulica Borelowskiego (dawniej Mokra) łączyła się z Buszkowicką, która sięgała po bramę miejską, tuż za szpitalem i przed ostatnimi okopami. Brama była strzeżona przez wojsko.

Grunwaldzka

Przez Zasanie biegł Trakt Węgierski (Grunwaldzka). Po jego obu stronach w górnej części ulicy (…)

Zasanie przed I wojną światową 4

Oryginalne źródło: ZOBACZ
0komentarze
0
Udostępnij na fb
Udostępnij na twitter
Udostępnij na WhatsApp

Oryginalne źródło ZOBACZ

Subskrybuj
Powiadom o

Dodaj kanał RSS

Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS

Dodaj kanał RSS
0 komentarzy
Informacje zwrotne w treści
Wyświetl wszystkie komentarze
Poprzedni artykułMichniewicz zwleka z powołaniami do reprezentacji Polski. Rzecznik zdradził datę
Następny artykułJBL twierdzi, że ma dobrego soundbara na każdą kieszeń