Nie pamiętam, czy przypadkiem już o tym nie pisałam, ale że uaktywnił nam się mający zakusy na wejście do sejmu pan Hołownia, to i warto o tym choćby po raz kolejny napisać. O co chodzi? O referendum w sprawie jednej z najbardziej kontrowersyjnych kwestii, jakie zna współczesny świat, czyli aborcji:
– Chcę zobaczyć i usłyszeć w Polsce nie wolę Jarosława Kaczyńskiego w sprawie tego, co kobiety powinny zrobić ze swoim życiem, tylko chcę zobaczyć i usłyszeć wolę Polaków – powiedział na antenie Polsat News Szymon Hołownia. Mówił, że to musi być siła obywatelska i to obywatele powinni zabierać głos, a nie być zasłaniani przez polityków. – Polityka ma polegać na tym, żebyśmy wreszcie my politycy oddali głos obywatelom – tłumaczył.
Jak można przeczytać w artykule, lewica dostała niemal rozwolnienia ze złości na taką propozycję. Czyżby przeczuwali, że polski naród wciąż jest mocno związany z Kościołem i zagłosowałby zdecydowanie przeciwko liberalizacji prawa (anty)aborcyjnego? A może protestują dla zasady, gdyż w głowie im się nie mieści, jak cywilizowany homo sapiens mógłby sprzeciwiać się tzw. prawom człowieka? Jak widać lewacy wciąż wolą kruszyć kopie z prawicą i są w swoim stanowisku nieprzejednani: wszystko albo nic, zwycięstwo albo (polityczna) śmierć. Światopoglądowy ekstremizm pierwszej klasy.
Ja z kolei marzę, po prostu marzę, proszę państwa, żeby takie sporne kwestie rozstrzygać w ogólnokrajowych referendach. I żeby te referenda coś później znaczyły, przyczyniły się do zmiany (lub zachowania) prawa, a nie, żeby były traktowane jak pierwszy lepszy sondaż, który można skwitować wzruszeniem ramion. Nie dlatego, że moralność podlega głosowaniu, tylko dlatego, żeby raz na dłuższy okres czasu ukrócić społeczne niesnaski i przepychanki w parlamencie. Zbyt długo już politycy zbijali „kapitał” na rozbudzonych nastrojach polskiego narodu. Sensownie ułożone pytania pozwoliłyby rozeznać się w tym, czego naprawdę chce „suweren”. I chociaż zawsze będzie istnieć ktoś niezadowolony z wyniku, to przynajmniej sytuacja w kraju pod tym kątem troszkę się ustabilizuje.
Oczywiście zdaję sobie sprawę, iż prawo, obyczaje i powszechnie wyznawana moralność to trzy różne rzeczy. Prawo operuje sankcjami, obyczaje – wstydem, moralność – poczuciem winy. Nikt nie zmieni zdania na temat przerywania ciąży tylko dlatego, że znajdzie się ze swoimi poglądami w mniejszości. Nadal będzie istnieć podziemie aborcyjne, podobnie jak ośrodki pomagające kobietom w nieoczekiwanej, trudnej ciąży. Ale też nie o to chodzi, żeby wszyscy myśleli tak samo. Ideałem byłoby połączyć szacunek dla życia nienarodzonych z prawem kobiety do decydowania, jak postąpić z „zawartością” brzucha. Dopóki jednak jest to niemożliwe, dajmy szansę starej ladacznicy – demokracji.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS