Tamara jest moją rodaczką, pochodzi z Podola. Ze zwykłej, jak sama mówi, przeciętnej ukraińskiej rodziny, która z pokolenia na pokolenie odchodziła od tradycji. Ale na wielu zdjęciach Tamara jest ubrana w dawne stroje ludowe, ładna jak obrazek z muzeum etnograficznego.
Młoda kobieta sama nie potrafi wyjaśnić, skąd tak bardzo kocha stare ubiory. Pierwszą wyszywaną ręcznie koszulę kupiła na jarmarku w Tarnopolu i tamże zakochała się we wszystkim ludowym. Śmieje się, że na zawsze zapamięta ten dzień – 28 sierpnia 2011.
„Nie ja wybrałam ubrania, ubrania wybrały mnie” – mówi Tamara. Kobieta szczerze wierzy, że są wybrani ludzie, misją których jest przenosić coś z przeszłości w przyszłość. Uważa się za jedną z nich. Może dlatego ma w sobie siłę, by otwarcie mówić o przeżywaniu zaginięcia męża – bohatera pułku Azow.
Tamara pokazuje pięć zdjęć, w których się zmieściło całe jej życie.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS