Woda deszczowa już nigdzie na świecie nie nadaje się do picia

PFAS to duża rodzina związków chemicznych, które nie występują w naturze. Są nazywane “wiecznymi chemikaliami”, ponieważ nie ulegają biodegradacji. Są wykorzystywane do tworzenia powłok zapobiegających przywieraniu i plamom, więc powszechnie występują w artykułach gospodarstwa domowego – elektronice, kosmetykach czy naczyniach kuchennych. Naukowcy z Uniwersytetu Sztokholmskiego przebadali pod kątem obecności PFAS wodę deszczową w większości rejonów świata, w tym na Antarktydzie. I stwierdzili, że nie ma już miejsca, gdzie woda nie byłaby nimi skażona.

W ciągu ostatnich 20 lat, w wyniku coraz liczniejszych dowodów na ich toksyczność, dopuszczalne poziomy “wiecznych chemikaliów” w wodzie pitnej konsekwentnie są obniżane. Jak mówi główny autor badania Ian Cousins, profesor na Wydziale Nauk o Środowisku Uniwersytetu Sztokholmskiego, w przypadku jednej tylko substancji, najlepiej przebadanego i uznawanego za rakotwórczy kwasu perfluorooktanowego (PFOA), normy dotyczące wody w USA są dziś 37,5 miliona razy niższe niż jeszcze dwie dekady temu.

Przeprowadzono liczne badania dotyczące wpływu PFAS na zdrowie ludzi. Naukowcy twierdzą, że substancje te mogą mieć wpływ na problemy z płodnością, zwiększone ryzyko raka i opóźnienia rozwojowe u dzieci. Ale pojawiają się też głosy, że jak dotąd nie udowodniono bezpośredniego związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy PFAS a pogorszeniem stanu zdrowia, obserwowana jest jedynie korelacja. Mimo to wyniki nowych badań powodują coraz liczniejsze apele o wprowadzenie jeszcze surowszych ograniczeń w stosowaniu PFAS.