„Jeżeli po stronie niemieckiej mówi się o historii, a w rzeczywistości zawsze chodzi o przywileje, komfort lub zyski” – piszą na łamach „Die Zeit” Hedwig Richter i Bernd Ulrich.
CZYTAJ RÓWNIEŻ:
-NASZ WYWIAD. Rosną koszty niemieckiej dominacji. Jaki: Paradoksalnie stanowi to szansę dla Polski, ale musi ona zmienić strategię
-Szykuje się wielki skok na gospodarki UE! Niemcy wyciągnęły wnioski z II wojny światowej, ale nie zrezygnowały z imperialnych ambicji
Brunatna przeszłość była długo wykorzystywana przez Niemców do osiągania politycznych korzyści i uzasadnienia ucieczki przed odpowiedzialnością. Agresja Rosji zmieniła wszystko
— piszą publicyści „Die Zeit”.
Po drugiej wojnie światowej w Niemczech zmagano się z refleksją nad straszną spuścizną własnej przeszłości, z wynikającymi z niej konsekwencjami i problemem wzięcia za nie odpowiedzialności. Ten proces był żmudny, nie był wolny od sprzeciwów, był bolesny, ale przez długi czas był w miarę skuteczny
— czytamy w tekście Hedwiga Richtera i Bernda Ulricha.
Niemiecka kultura pamięci do dziś niemal całkowicie pomija fakt, że napastnicza wojna przeciwko Polsce w 1939 roku była wspólnym projektem Niemieckiej Rzeszy i Rosji Sowieckiej
— przypominają autorzy. Dodają, że ten fakt jest „bardzo nieprzyjemny” zarówno dla konserwatystów, jak i dla lewicy, co tłumaczy przynajmniej częściowo brak empatii wobec Polaków i Bałtów, a także wobec nierosyjskich narodów Związku Sowieckiego.
W ocenie publicystów „polityka odprężenia” mimo wszystko okazała się słuszna i wizjonerska. Bez niej nie doszłoby do upadku ZSRR, a tym samym do powstania Ukrainy. Podkreślają przy tym, iż ich zdaniem słuszna początkowo polityka stawała się z czasem coraz bardziej błędna z uwagi na realizowany przez Putina reakcyjny zwrot w Rosji i odrodzenie imperialnych ambicji.
Publicyści przemilczają fakt, iż obok Rosji imperialne ambicje mają również Niemcy, tyle że realizują je zupełnie innymi metodami niż przywódca z Kremla. Są one zapisane w sposób niepozostawiający złudzeń w umowie koalicyjnej obecnego niemieckiego rządu.
„Głęboka wina i tani gaz”, czy może głęboka wymówka i tania ekspiacja?
Hedwig Richter i Bernd Ulrich piszą dalej, że w tym czasie rozpoczyna się inna historia, która często z premedytacją mieszana jest z czasami Brandta.
To jest historia głębokiej winy i taniego gazu oraz handlu, który nie prowadzi do zmian (w Rosji) lecz jeśli już, to do zmian po stronie niemieckiej, opartej na surowcach kopalnych samokorupcji, z pomocą rosyjskiej energii
— piszą Richter i Ulrich dodając, iż przeszłość pełna strasznych zbrodni stała się „wygodną wymówką” do udziału w zbrojnych misjach i uzasadnienia kupna taniego gazu z Rosji, „bo kiedyś napadliśmy na ten kraj i teraz tym bardziej musimy robić z nim interesy, bez względu na innych”.
Jeżeli po stronie niemieckiej mówi się o historii, a w rzeczywistości zawsze chodzi o przywileje, komfort lub zyski, to ten układ może funkcjonować tylko do chwili, aż ktoś wybuchnie śmiechem lub nazwie rzeczy po imieniu
— zauważają autorzy i akurat z tym ostatnim stwierdzeniem trzeba się w pełni zgodzić.
aw/dw.com
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS