Dziesięć lat temu Agnieszka Radwańska zanotowała swój największy sukces wielkoszlemowy, docierając do finału Wimbledonu. Teraz wróciła do Londynu, debiutując w turnieju legend. Zaprezentowała się na tle reszty bardzo dobrze i po każdym z trzech meczów zbierała komplementy.
– Fajnie było. Była okazja troszkę posmakować rywalizacji, ale takiej na większym luzie. To idealna kombinacja. Niby brałam udział w turnieju, ale funkcjonowałam na pełnym luzie. Poza tym była okazja obejrzeć sporo meczów. Przyjeżdżałam z samego rana zawsze, oglądaliśmy spotkania. Mam nadzieję, że to nie był mój ostatni raz – zaznacza.
Dodaje, że przed rozpoczęciem występu w roli legendy nie wiedziała do końca, jakiego nastawienia ze strony pozostałych uczestniczek się spodziewać.
– Pytałam inne dziewczyny, czy gramy na poważnie, czy jednak nie. Odpowiedź była niby “nie”, ale tak naprawdę każda wychodziła na kort, by wygrać. Była w tym więc pewna równowaga. Z tego, co widziałam, to w mikście jest zupełna zabawa i nie ma grania na serio. Sama wolę jednak tego debla, by było więcej grania na serio, a nie tylko same sztuczki – zastrzega.
Organizatorzy zestawili ją w parze z Serbką Jeleną Janković. Polka, która karierę zakończyła pod koniec 2018 roku, po pierwszym meczu usłyszała od koleżanek, że pomyliła rywalizację i powinna się zgłosić do profesjonalnej. Po drugim w szatni byłe zawodniczki krzyczały w jej stronę “dzika karta, dzika karta”. Dziennikarze również żartobliwie sugerowali jej wcześniej, by przemyślała okazjonalne starty, np. debel w ulubionym Wimbledonie lub w igrzyskach. Radwańska żartobliwie to wtedy podchwyciła, wspominając o opcji duetu na igrzyskach z Igą Świątek. Potem jednak przyznała, że nie wyobraża sobie powrotu do życia w tourze. Mimo to niektórzy uznali, że wciąż jest szansa, że wznowi karierę.
– Zdementujmy to od razu. Nie wracam i nie planowałam wracać. Grałam tu sobie debelka legend i przy tym pozostanę, dziękuję – tłumaczy ze śmiechem.
Niewiele brakowało, by wraz z Janković w niedzielę zagrały w finale. W dwóch pierwszych meczach fazy grupowej nie straciły seta, ale w ostatnim przegrały w dwóch. O awansie do decydował bilans gemów, a ten korzystniejszy miały Słowaczka Daniela Hantuchova i Brytyjka Laura Robson.
– Chętnie bym się zmierzyła z Martiną Hingis i Kim Clijsters w finale. To byłoby największe wyzwanie. Szkoda, bo niewiele zabrakło. Ja się tu bardzo dobrze bawiłam i mam nadzieję, że będzie więcej takich okazji. Z tego, co wiem, to podczas US Open nie ma turnieju legend, a w pozostałych tak. Jeśli zostanę zaproszona, to bardzo chętnie pojadę. Jestem otwarta na takie rzeczy, bo to bardzo fajna sprawa. Zwłaszcza jak się gra ze swoimi dawnymi rywalkami – uzasadnia była wiceliderka rankingu WTA.
W ostatnim spotkaniu grupowym wystąpiła z bandażem na lewej ręce. Okazało się, że dało o sobie znać to, iż jej ciało odzwyczaiło się od dawki wysiłku w krótkim czasie, jaką dostało teraz.
– Dawno nie miałam dwóch meczów na serio i trochę mi tu przyblokowało rękę. Pewnie, że warto było. Nie spodziewałam się, że będę po tym jak nowa. Wszystkie dziewczyny w szatni mają podobnie, wszystkie są trochę obolałe – relacjonuje.
Podczas pobytu na londyńskich kortach Radwańska miała okazję obejrzeć trochę spotkań z udziałem polskich juniorów. Jej uwagę zwróciła Olivia Lincer.
– Znamy się z jej ojcem. Pamiętam ją, gdy miały kilka lat i biegała między kortami. Teraz pierwszy raz mogłam zobaczyć ją w akcji. Bardzo fajnie to wyglądało. Myślę, że jest duża szansa, by w przyszłości zahaczyła o seniorski Wimbledon. Prezentuje taką amerykańską mentalność – cały czas pozytywna. To się liczy, bo widać u tych młodszych, że niektórzy są poobrażani, innym się odechciewa. A ona cały czas idzie do przodu. Spina się w końcówkach, więc na tym trzeba popracować – analizuje.
Ze względu na swój sobotni mecz nie miała szansy obejrzeć w całości finału kobiecego singla. Gdy jednak później poznała wynik, to nie była zbytnio zaskoczona, że Jelena Rybakina pokonała Ons Jabeur.
– Przed meczem stawiałam na Rybakinę. Ons ma to do siebie, że wycofuje się i gra bardzo wolno, jak się spina. Drugiego seta półfinału przespała, w sobotę też było za wolno, a grała z zawodniczką, która jest dużo silniejsza, bardzo dobrze serwuje i wykorzystuje wolniejszą piłkę. Myślałam, że w trzeciej partii będzie się więcej działo – podsumowuje Polka.
W Londynie towarzyszyli jej najbliżsi – mąż Dawid Celt i niespełna dwuletni synek Jakub. Ten ostatni podobno tuż po urodzeniu otrzymał od jednego z producentów rakiet własny zestaw. Radwańska przyznaje, że nie ucieknie od całkiem od tenisa.
– Na pewno będzie uczony. Za wcześnie, by przewidywać, co z tego potem wyjdzie. Nie może jednak nie umieć grać w tenisa. Poza tym już żyje na kortach. Jeździ z nami na turnieje. Nawet jak jesteśmy na wakacjach, to gdzieś z Dawidem gramy, więc ten tenis cały czas jest w jego życiu – ocenia.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS