W Kościele katolickim obchodzimy w niedzielę uroczystość Trójcy Przenajświętszej. Prawda, że Bóg jest w trzech osobach – Ojca, Syna i Ducha Świętego jest jedną z największych tajemnic wiary chrześcijańskiej. W Polsce uroczystość ta kończy czas Komunii Wielkanocnej.
CZYTAJ RÓWNIEŻ:
-Biskupi apelują o ewangelizację dzieci i młodzieży. Zebranie plenarne KEP: Katecheza w parafii nie oznacza rezygnacji z lekcji religii
-Ważne wezwanie papieża Franciszka do pielgrzymów, w tym Polaków! „Módlcie się u stóp Krzyża o pokój w Europie”
Pierwsze sformułowania dogmatu o Trójcy powstały na początku III wieku, zaś dogmatyczne wyrażenie prawdy o Trójcy Świętej jest zasługą dwóch soborów w Nicei w 325 r. i w Konstantynopolu w 381 roku. Natomiast nazwa Trójca Święta zostaje ustalona na synodzie w Aleksandrii w 362 rok.
Prawda o Trójcy Świętej uznaje istnienie jednego Boga, a jednocześnie trzech tak zwanych „osób boskich”: Ojca, Syna i Ducha Świętego, które różnią się od siebie relacją, ale nie naturą. Sobór nicejski uznał, że Syn Boży jest współistotny Bogu Ojcu.
W czasie dyskusji sformułowano wówczas i zapisano w końcowym dokumencie wyznanie wiary:
Wierzymy w jednego Boga Ojca Wszechmogącego, Stworzyciela wszystkich rzeczy widzialnych i niewidzialnych, i w jednego Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Bożego, zrodzonego z Ojca, jednorodzonego (…) Wierzę w Ducha Świętego, Pana i Ożywiciela, który od Ojca i Syna pochodzi. Który z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę; który mówił przez proroków(…).
Sformułowanie credo było w pewnej mierze odpowiedzią na tezy głoszone przez Ariusza. Według arianizmu Syn Boży nie był Bogiem z samej natury, lecz tylko pierwszym i najdoskonalszym ze stworzeń, czyli uznawał, że był czas, kiedy Syn nie istniał. Z kolei Duch Święty według nauki Ariusza był pierwszym stworzeniem Syna, przez co zaprzeczał dogmatowi o Trójcy Świętej.
Na Soborze Nicejskim I i na Soborze Konstantynopolitańskim I, arianizm został uznany za herezję i potępiony. Zanikł dopiero ok. VII w. Odrodził się w czasie reformacji w XVI w. Do nauki Ariusza nawiązywali bracia polscy i socynianizm.
Szerzej prawdę o Trójcy rozwinęły sobory: efeski w 431 r. i chalcedoński w 451 r.
Najobszerniejsza wykładnia dogmatu o trójjedynym Bogu jest dziełem ojców kapadockich: św. Bazylego Wielkiego, biskupa Cezarei Kapadockiej (ok. 329–379 roku), jego brata, św. Grzegorza z Nyssy (335–395 roku) i św. Grzegorza z Nazjanzu (329–391 roku).
Zgodnie z dogmatem o Trójcy Świętej – Bóg Ojciec jest stwórcą życia we wszystkich jego formach i przejawach. Jezus jest jedynym Synem Bożym, który pochodzi z własnej natury i zgadza się na wcielenie w Człowieczeństwo, aby wypełnić zamysły Ojca. Wreszcie Duch Święty, który pochodzi od obu, jest tym, który napełnia życiem i inspiruje w sercach czyny i słowa dobra.
Klasycznymi źródłami teologii chrześcijańskiej o Trójcy Świętej są traktaty „O Trójcy Świętej (De Trinitate)” Augustyna z Hippony i Hilarego z Poitiers oraz „Suma Teologiczna” św. Tomasza z Akwinu.
Pamiętajmy o spowiedzi
Katechizm Kościoła Katolickiego w p. 234. wskazuje, że „tajemnica Trójcy Świętej stanowi centrum wiary i życia chrześcijańskiego. Jest tajemnicą Boga w sobie samym, a więc źródłem wszystkich innych tajemnic wiary”. W dokumencie zaznaczono, że tajemnicy o Trójcy człowiek sam nie może poznać, jeśli nie zostanie mu to objawione przez Boga.
Wiara katolicka polega na tym, abyśmy czcili jednego Boga w Trójcy, a Trójcę w jedności, nie mieszając Osób ani nie rozdzielając substancji: inna jest bowiem Osoba Ojca, inna Syna, inna Ducha Świętego; lecz jedno jest Bóstwo, równa chwała, współwieczny majestat Ojca i Syna, i Ducha Świętego
— przekazuje Katechizm w p. 266.
Jako święto liturgiczne uroczystość Trójcy Przenajświętszej została wprowadzona około XII w., a w 1334 r. papież Jan XXI rozszerzył ją na cały Kościół.
W żadnej innej religii nie mówi się o trzech Osobach Boskich, które równocześnie są jednym Bogiem.
Zgodnie z przykazaniami kościelnymi „katolik przynajmniej raz w roku ma obowiązek przystąpić do spowiedzi”, oraz „przynajmniej raz w roku, w okresie wielkanocnym przyjąć Komunię Świętą”.
Czas wielkanocny w Kościele powszechnym kończy się w uroczystość Zesłania Ducha Świętego. W Polsce czas komunii wielkanocnej został wydłużony do uroczystości Trójcy Świętej. Decyzję w tej sprawie podjęto w czasie 205. Konferencji Episkopatu Polski 21 marca 1985 r.
Na kartach Biblii jest wiele miejsc mówiących o istnieniu Boga Ojca, Syna Bożego – Jezusa Chrystusa oraz Ducha Świętego. Jednym z najbardziej znanych jest np. opis Zwiastowania Pańskiego, w którym ewangelista Łukasz zaznacza, że Bóg posłał archanioła, by zwiastował Maryi, że porodzi Syna Bożego – i że stanie się to za sprawą Ducha Świętego.
Drugim tekstem jest opis przejęcie przez Jezusa Chrztu w Jordanie.
Gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: „Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie
— czytamy w Ewangelii według św. Łuksza.
W kościołach prawosławnych w Dniu Trójcy Świętej odprawiane są jedne z najbardziej uroczystych w roku mszy świętych; podłogi w cerkwiach ściele się świeżo skoszoną trawą, a ikony przyozdabia brzozowymi gałązkami; na drugi dzień, w poniedziałek świętuje się Dzień Ducha Świętego.
Trójcę przedstawia słynna ikona Andrieja Rublowa, powstała na początku XV w. dla ławry Troicko-Siergiejewskiej. Przedstawia ona trzech aniołów wpisanych w okrąg, który symbolizuje idealną równość. Linia sylwetek bocznych postaci układa się w kształt kielicha, zaś ich skrzydła są ze sobą połączone, co daje symbol wspólnoty i jedności. Siedząc przy stole postacie te zapraszają widza, by wszedł do środka, by przez wiarę włączył się w tę wspólnotę Osób Bożych poprzez modlitwę, kontemplację i swoją miłość.
aw/PAP
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS