Partnerstwo Rosji i Mali złą informacją dla Europy

Liczba wyświetleń: 180

Malijski minister spraw zagranicznych Abdoulaye Diop po raz drugi udał się z wizytą do Moskwy, aby omówić z rosyjskim ministrem spraw zagranicznych Siergiejem Ławrowem warunki partnerstwa strategicznego.

„Zwróciliśmy szczególną uwagę na praktyczne aspekty organizacji dostaw z Rosji pszenicy, nawozów i produktów naftowych, tak bardzo potrzebnych dziś mieszkańcom Mali w warunkach bezprawnych sankcji Zachodu” – powiedział Ławrow na konferencji prasowej po rozmowach z Diopem w Moskwie. Ławrow podkreślił, że w trakcie rozmów pogłębiono współpracę w zakresie militarnym i rozwoju technologii, podziękował swojemu malijskiemu odpowiednikowi za poparcie dla rezolucji Rosji na ostatniej sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ.

Na posiedzeniu Rady Bezpieczeństwa ONZ Ławrow wyraźnie odniósł się do państw zachodnich, które konsekwentnie próbują „zrzucać winę na Rosję” i uchylać się od odpowiedzialności za kryzys żywnościowy. Kryzys, wywołany rosyjską blokadą ukraińskich portów na Morzu Czarnym i Azowskim.

Rosja potwierdza gotowość udzielenia Mali wsparcia w podnoszeniu skuteczności bojowej jej sił zbrojnych. „Potwierdziliśmy gotowość Rosji jako stałego członka Rady Bezpieczeństwa ONZ do dalszego przyczyniania się do normalizacji sytuacji w Mali, udzielania Bamako wszechstronnego wsparcia na zasadach dwustronnych, w szczególności w sferze podnoszenia skuteczności bojowej malijskich sił zbrojnych, szkolenia żołnierzy i funkcjonariuszy organów ścigania” – powiedział Ławrow.

Paryż zdecydował się zerwać współpracę z juntą wojskową w Mali z powodu rozbieżności interesów i braku zaufania do celów nowego rządu. Francja ma około 5100 żołnierzy w regionie w ramach operacji Barkhane, która obejmuje pięć krajów Sahelu – Burkina Faso, Czad, Mali, Mauretanię i Niger. Rosja postanowiła wykorzystać sytuację i próbuję włączyć ten kraj w swoją strefę wpływów. Moskwa uznaje Mali za doskonały kanał pozwalający wpływać na sytuację w rejonie Sahelu. Stacjonuje tam prywatna proputinowska Grupa Wagnera.

2 marca na Zgromadzeniu Ogólnym ONZ 17 krajów afrykańskich wstrzymało się od głosu w Zgromadzeniu Ogólnym ONZ, nie chcąc tym samym potępić rosyjskiej inwazji na Ukrainę; 28 krajów kontynentu głosowało za. Mali wstrzymało się od głosu. Erytrea była jedynym krajem afrykańskim, który głosował przeciwko rezolucji.

Podczas swojej pierwszej oficjalnej wizyty w listopadzie 2021 r. w Moskwie Abdoulaye Diop i Siergiej Ławrow skoncentrowali się na zacieśnianiu współpracy bilateralnej w sektorach gospodarczych, ale szczególnie istotna wydaje się pomoc wojskowa Rosji we wzmocnieniu pozycji nowego rządu i walce z rosnącym terroryzmem w regionie Sahelu.

Nowy wojskowy rząd Mali pozostaje w izolacji. Wspólnota Gospodarcza Państw Afryki Zachodniej (ECOWAS), Unia Afrykańska (AU) oraz Organizacja Narodów Zjednoczonych wspierają wdrażanie sankcji i innych rygorystycznych środków w celu przywrócenia w Mali rządów konstytucyjnych i procedur demokratycznych.

Unia Afrykańska oraz ECOWAS zawiesiły członkostwo Mali w strukturach tych organizacji po serii zamachów wojskowych w sierpniu 2020 r. i maju 2021 r. Wojskowi nadal utrzymają się przy władzy, opóźniając wybory, które zgodnie z porządkiem konstytucyjnym powinny odbyć się w lutym 2022 r.

Rosja nie ustaje w wysiłkach wpływania na sytuację geopolityczną Afryki; w najbliższym czasie planuje zorganizować szczyt rosyjsko-afrykański. Moskwa rozbudowując swoje wpływy w tym regionie zyskuje możliwość szantażowania krajów południa Europy pobudzeniem nowej fali migracyjnej.

Autorstwo: Piotr S. Ślusarczyk
Źródło: Euroislam.pl

2