Do premiery Starfielda pół roku, a Bethesda dalej pokazuje arty. Nowy film

Zdaje się, że to Frank Zappa [amerykański muzyk rockowy – dop. red.] powiedział, że najważniejsza w dziele jest rama (…). Główny motyw muzyczny w każdej z naszych gier jest właśnie taką ramą.

Zawsze staramy się wplatać go wszędzie, gdzie to tylko możliwe. Gdy gracz osiąga kolejny poziom, gdy odkrywa nową lokację – zawsze wracamy do tego utworu i w jakiś sposób wykorzystujemy w tych momentach jego melodię.

Zur: Największym wyzwaniem jest stworzenie kluczowego motywu.

Lampert: Czuję wielką ulgę, gdy w końcu uda nam się opracować główny motyw, bo reszta to kwestia iteracji, ale właściwie napisze się sama.

Moje podejście do Starfielda nazywam „uświęconą trójcą”. Wszystko płynie, prawda? Wszystko się zmienia i wszystko wraca. Ta-da, taaa-daaa… To jest nasz rozwój i wtedy… ta-da. Czyli prezentacja, rozwój i powrót (…), pewien rodzaj zapętlonej podróży.

Wyruszasz, wędrujesz, odkrywasz, powracasz – wtrącił Lampert.

[Ekscytuję się], nie tylko wplatając główny motyw w najważniejsze momenty w grze (…), ale też używając go do tworzenia dźwięków. Wziąć tremola instrumentów dętych drewnianych i spowolnić je, odwrócić. Biorę tę muzykę i zmieniam ją w muzyczne tło (…).

Możesz wskoczyć do gry i podążać za głównym zadaniem, głównym wątkiem fabularnym, przez co odwiedzasz kolejne miejsca. Gra ma tendencję do odtwarzania właściwej zmiany akordu we właściwym czasie i wiele razy dzieje się to przypadkowo. Spoglądasz na dolinę we właściwej chwili i wtedy zmienia się muzyka – i takie chwile wydają się oskryptowane, choć nie są.