Święta, święta i… znowu święta. Tego roku Wielkanoc obchodzono dwukrotnie

W historii Kościoła Katolickiego istnienie antypapieży nie jest ewenementem. Zależnie od przyjętych kryteriów było ich na przestrzeni wieków od 36 do 43. Powoływani byli najczęściej w wyniku sporów teologicznych, politycznych, w okresie schizmy, a także dzięki zwykłym łapówkom. 

Jeden z wielu okresów rządów “papieskich duetów” rozpoczął się 22 listopada 498 roku. Doszło wtedy do podwójnej elekcji – wybrano papieża Symmachusa, cieszącego się wsparciem duchowieństwa i antypapieża Wawrzyńca – “człowieka arystokracji”. Tym samym rozpoczął się kilkuletni okres schizmy akacjańskiej. Wydarzenia te staną się w niedługim czasie fundamentem naszej dalszej opowieści. 

Między innymi powyższy fragment Pierwszego Listu do Koryntian św. Pawła od dawna był elementem wieloletniego teologicznego sporu w łonie Kościoła, dotyczącego wyznaczania daty Wielkiej Nocy. Kościoły wschodnie skłaniały się ku temu, by obchodzić ją razem z żydowską Paschą, przypadającej w dzień śmierci zbawiciela. Tymczasem tradycja zachodnia postulowała, by centrum święta uczynić raczej akt zmartwychwstania – a więc kolejny dzień. 

Zobacz również: Nazywają ją “polską Matką Teresą”. Kim była Wanda Błeńska?

Istniały także dwie rachuby czasu, z których pomocą wyznaczano d … czytaj dalej