Rabarbar: Jakie są jego właściwości zdrowotne?

Rabarbar: Smak dzieciństwa

Kompot był kiedyś stałym składnikiem obiadu, nie tylko niedzielnego. Ciasto z rabarbarem też miało duże wzięcie w wiosennym menu. Posypane kruszonką smakowało jak najbardziej wyszukana delicja.

Przesyceni wysokoprzetworzoną żywnością, coraz chętniej wracamy do naturalnych, bazowych produktów. Jednym z tych, na które warto zwrócić uwagę, jest rabarbar.

Rabarbar: Owoc czy warzywo

Skojarzenie z kompotem i ciastem może utrwalać przekonanie, że rabarbar jest owocem. Roślina jest dość często mylnie klasyfikowana. Tymczasem rabarbar jest byliną, czyli warzywem. Ciekawostką jest, że w Stanach Zjednoczonych rabarbar jest uznawany za owoc.

Znany również jako rzewień, rabarbar obejmuje ponad 60 gatunków. Wśród najpopularniejszych w Polsce wymienić trzeba: ogrodowy, kędzierzawy i lekarski. Pojawia się w drugiej połowie wiosny i jest dostępny do połowy lata. Częścią jadalną rośliny są jej ogonki liściowe – czerwone, różowe lub zielone. Kwaśne i cierpkie w smaku.

Właściwości zdrowotne rabarbaru

Jadalna część rabarbaru jest prawdziwą skarbnicą witamin o silnym potencjale przeciwutleniającym. Ma ich aż cztery. Wśród nich: – stojąca na straży odporności, witamina C, – ważna dla dobrej kondycji skóry i oczu, witamina A, – strażniczka młodości, witamina E, – kojarzona głównie z krzepliwością krwi, witamina K.

Poza potężną czwórką, w ogonkach liściowych rabarbaru są znaczne ilości witamin z grupy B, których podaż jest niezbędna dla dobrej pracy systemu nerwowego.

Rabarbar jest też źródłem ważnych dla zdrowia minerałów, w tym kluczowego dla odporności cynku, ważnego dla krwi żelaza, niezbędnych dla serca magnezu i potasu i dbającego o kondycję kości wapnia.

Starożytna medycyna chińska wykorzystywała rabarbar jako środek przeczyszczający i przeciwzapalny. Roślina ma też potencjał grzybobójczy.