Piotr Kozłowski: Jest pani studentką dziennikarstwa i komunikacji społecznej na UMCS w Lublinie. Jednak wojna zastała panią w rodzinnym mieście – Odessie.
Daria Korsak: – W grudniu 2021 roku musiałam wrócić z Lublina do Odessy, żeby wyrobić sobie nową wizę. Bardzo długo czekałam na jej potwierdzenie z polskiej strony. Ostatecznie dostałam ją kilka dni przed wybuchem wojny. Już nie wróciłam do Lublina.
Jak zapamiętała pani pierwszy dzień rosyjskiej inwazji?
– Powiedzieć, że był okropny, to nic nie powiedzieć. Było strasznie. Nie wiedziałam, co mam robić, gdzie iść. Tata, który pracuje w siłach zbrojnych Ukrainy, zadzwonił do mnie i powiedział, żeby jak najszybciej się spakować. Miałam jechać do Polski, a mama i brat do rodziny na wsi w zachodniej Ukrainie. Zrobiłam to, o co prosił, ale powiedziałam, że nie chcę wyjeżdżać, że chcę zostać tu, w ojczyźnie. Już w czasie pakowania słyszałam kolejne wybuchy. Z jednej strony było to uczucie, jakby wszystko działo się w filmie, z drugiej wszystko dobrze było widać za oknem. Trudno to nawet wytłumaczyć. Obudziłam się w kraju, gdzie wybuchają bomby, giną ludzie i słychać ostrzał. Trwa wojna, a ja pakuję rzeczy wśród tych wybuchów.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS