Maryja przyszła z Wołynia

W parafii pw. św. Marii Magdaleny jest czczony obraz, o którym lakonicznie pisał w kronice parafialnej po II wojnie światowej ks. proboszcz Stanisław Sikorski: “obraz Matki Bożej Nieustającej Pomocy – łaskami słynący, koronowany przez papieża Leona XIII – przywieziony z miasta Równego”. A Równe – pamiętajmy – było przed wojną największym miastem województwa wołyńskiego w II Rzeczypospolitej.

Co prawda Madonna z Dzieciątkiem przedstawiona na obrazie nie przypomina typu ikonograficznego Matki Bożej Nieustającej Pomocy, tak bardzo znanej z naszych kościołów. To jednak nie przeszkadza, aby temu wizerunkowi towarzyszyło to zawołanie, być może nadane z racji na różne wydarzenia i łaski przy nim otrzymywane. Nie znamy żadnego z nich, ale sukienka na obrazie, korony i wota świadczą, że wizerunek ten odbierał szczególną cześć. Także inne źródła potwierdzają, że obraz “był cudowny”.

Z zachowanych na obrazie napisów wiadomo, że został on ofiarowany kościołowi w Równem w 1650 roku przez lwowskiego garncarza Jana Czarnokozicza i jego żonę Rozalię, a w 1905 roku został odnowiony przez malarza lwowskiego Stanisława Kaczor-Batowskiego, na polecenie księcia Stanisława Lubomirskiego.

Przez długi czas odbierał on cześć w kościele Narodzenia NMP i św. Antoniego. Istnieje on do dziś, ale niestety, już nie jako kościół, lecz sala koncertowa. Pozbawiony przez komunistów neogotyckich wież, wciąż jest jednym z najwspanialszych zabytków miasta.

Obraz z Równego na Wołyniu do Polski wywiózł ks. Stanisław Sikorski, pochodzący z Płocka kapłan diecezji łuckiej. Tak bowiem się działo, że po 1925 roku za bp. Piotrem Szelążkiem z diecezji płockiej do łuckiej przenieśli się niektórzy księża, bo tam były wielkie braki wśród duchowieństwa. Gdy ks. Sikorski pod koniec wojny opuszczał miasto, zabrał z płonącego kościoła obraz Matki Bożej. – To była chyba opatrznościowa decyzja, bo gdyby obraz tam został, spotkałby go podobny los, co kościół i jego wyposażenie. Tak mi mówił obecny proboszcz, który wraz z parafianami przyjechał kilka lat temu do Mokowa. Chcieli zobaczyć ten wizerunek i przed nim się pomodlić, jak robili to ich przodkowie. Nie chcieli zwrotu obrazu, ale otrzymali jego kopię – opowiada ks. Zbigniew Milczarek, proboszcz parafii w Mokowie.

Obraz ten wykonany w technice olejnej na desce lipowej, przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem, jest szczególnym zapisem polskiej pobożności maryjnej. U góry obrazu, na złoconym tle, widoczna jest napisana czarną minuskułą pierwsza strofa pieśni “Bogurodzica”, zgodna z najstarszym rękopisem, a nad nią pięciolinia z nutami.

Historia to brzemienna: polska i kresowa, wołyńska i dobrzyńska. Ale co ważniejsze, o czym świadczą zawieszone wota, zwłaszcza ryngrafy i różańce, to prawda, że ludzie, którzy przy tym obrazie stawali i modlili się – zmieniali się, doznając jakiejś łaski. I dlatego wdzięczni – zostawiali swe wota.

Reakcja

0%0Pozytywnie0%0Neutralnie 0%0Negatywnie

Twoje emocje

0%0Lubię to!

0%0Super0%0Ekscytujący 0%0Ciekawy0%0Smieszny0%0Smutny0%0Wściekły0%0Przerażony0%0Szokujący0%0Wzruszający0%0Rozczarowany0%0Zaskoczony

Co sądzisz?

0%0Prawda0%0Manipulacja0%0Fake news

0

0Ulub

Oryginalne źródło ZOBACZ