Decyzja ministra kultury o nieprzedłużeniu jej kadencji w roli dyrektorki warszawskiej Zachęty wywołała poruszenie i niepokój wśród wielbicieli i krytyków sztuki. Kiedy zaś ogłoszono, że zastąpi ją (bez przeprowadzenia konkursu) Janusz Janowski, prezes Związku Polskich Artystów Plastyków, nastąpił wybuch negatywnych emocji. W pierwszym odcinku podcastu „Wprost O Kulturze” poprosiliśmy Hannę Wróblewską o ocenę przedstawionego przez jej następcę programu merytorycznego Zachęty.
– Nie chcę oceniać, to byłoby zbyt łatwe – mówi.
Hanna Wróblewska o „Życiu po Zachęcie” i o tym, jak sztuka czerpie z rzeczywistości
Czy istnieje życie po Zachęcie?
Z Zachętą związana była od 1989 roku, kiedy jako studentka czwartego roku studiów została zatrudniona w roli przewodnika po wystawie „Żydzi polscy”. Następnie zaproponowano jej etat w dziale oświatowym galerii. Od tamtej pory, jako edukatorka, kuratorka i wreszcie dyrektorka brała czynny udział w budowaniu renomy jednej z najważniejszych publicznych instytucji kulturalnych w Polsce. Co robi dziś, kiedy po ponad trzech dekadach, nie z własnej woli, rozstała się z Zachętą?
– Nie zniknęłam ani ja, ani Zachęta, więc te dwa byty wciąż istnieją, choć nie są już ze sobą tak blisko związane – mówi. – Natomiast pracuję jako freelancer, robię wystawy, planuję kolejne i przede wszystkim działam w Międzynarodowym Stowarzyszeniu Muzealników ICOM oraz w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych – dodaje.
Czytaj też:
Woydyłło-Osiatyńska: Polaków można zepsuć szczując na Owsiaka”. Podcast „Wprost Przeciwnie”
To właśnie działalność w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych wciąż daje Wróblewskiej możliwość wpływania na codzienność galerii. Organizacja co roku kupuje przedmioty i dzieła, które trafiają do kolekcji Zachęty. W minionych latach zakup ten odbywał się po konsultacjach z dyrekcją instytucji, w tym roku postanowiono jednak inaczej. Wybór padł na dokumentację dwóch akcji, jakie odbyły się przed Zachętą w końcu grudnia minionego roku i które bezpośrednio nawiązywały do kontrowersyjnej decyzji o zmianie na stanowisku dyrektora.
– Chodzi o „Napisy końcowe” Pawła Żukowskiego oraz dokumentację i ślady po performansie grupy Konsorcjum Praktyk Postartystycznych, która na takich kolorowych flagach zadawała pytania odnoszące się do zapowiedzi programu Zachęty. Jedno z tych pytań brzmiało: „Gdzie są współczesne artystki?” – wyjaśnia nasza rozmówczyni.
Co ma w domu dyrektorka galerii?
Wydawałoby się, że osoba, dla której obcowanie ze sztuką jest nieodłącznym elementem codzienności i pracą może pochwalić się pokaźną kolekcją dzieł sztuki. Okazuje się jednak, że nawet tak znana i szanowana kuratorka jak Hanna Wróblewska, sztuki nie kolekcjonuje. W jej ocenie dyrektorzy takich instytucji publicznych jak Zachęta nie powinni być kolekcjonerami, by uniknąć konfliktu interesów. Nie oznacza to jednak, że w jej domu nie ma dzieł sztuki.
– Trochę dzieł sztuki dostałam. Moim ulubionym obrazem, który u mnie wisi, jest przepiękny obraz polskiej artystki pochodzenia ukraińskiego Anny Mycy. Natomiast, chyba nie mam genu kolekcjonerskiego – mówi. Dodaje, że gdyby jednak miała budować swoją kolekcję, to wolałaby stworzyć katalog koncepcji dzieł sztuki, które artyści zamierzają dopiero wcielić w życie.
Czytaj też:
Szczepan Twardoch stworzył tekst „Byka” dla niego. Robert Talarczyk: To opowieść wyzywająca, bezczelna i prowokacyjna
Czy NFT jest przyszłością sztuki?
W odpowiedzi na pytanie o rosnącą popularność NFT Hanna Wróblewska przyznaje, że jest przedstawicielką „pokolenia analogowego” i „nie zachwyca się” nowinką podbijającą przestrzeń cyfrową. Podkreśla jednak, że dostrzega w NFT potencjał.
– Jako historyk sztuki, mam takie poczucie, że co jakiś czas zmieniają się artystom narzędzia i nie można żądać od nich, żeby cały czas robili freski albo malowali olejem na płótnie – mówi. – Być może NFT jest kolejnym narzędziem, które artyści muszą opanować i zagospodarować – dodaje.
Hanna Wróblewska o potencjale NFT: „Nie można żądać od artystów, żeby cały czas robili freski albo malowali olejem na płótnie”
W jej opinii, jest jeszcze za wcześnie, by wśród niewymienialnych tokenów odnaleźć prawdziwie oryginalne dzieła sztuki. Wróblewska zaznacza jednak, że z czasem technologiczna nowość przyciągnie artystów chcących w ten sposób dzielić się swoją oryginalną twórczością. –Jestem pewna, że pojawi się grupa artystów, która będzie tworzyć w NFT i znajdzie specyficzne formy wyrazu, które będą do osiągnięcia tylko w tym narzędziu – przekonuje.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS