Ze wstępnym pomysłem zgłosiłyście się do scenarzystek: Magdaleny Lankosz, Anny Sieńskiej i Gai Grzegorzewskiej. W fabule serialu znane ze słowiańskiej mitologii stwory pojawiają się we współczesnym Krakowie, a stawia im czoła grupa młodych bohaterów. Jak przebiegała praca nad scenariuszem?
Kasia Adamik: Magda, jako head writerka, wzięła, na siebie pracę dokumentacyjną. Inspiracji szukała w „Niesamowitej Słowiańszczyźnie” Marii Janion czy niepublikowanym rękopisie „Bożycy” Bronisława Trentowskiego, który sklasyfikował przedchrześcijańskie wierzenia Słowian. Z jednej strony ukazany przez nas świat jest realistyczny, a z drugiej zwariowany i fantastyczny. To wymagało opracowania spójnej koncepcji już w pełnym składzie scenarzystek.
Olga Chajdas: Trzymałyśmy się analogowości, czyli założenia, że jeśli coś funkcjonuje w krakowskim świecie, to jest namacalne. A jeżeli pojawiają się potwory, które wymykają się współczesności, to i one wnikają naturalnie w tę rzeczywistość.
„Krakowskie Potwory”, fot. Robert Pałka
Fot.: Robert Palka / Materiały prasowe/ Netflix Polska
Wspomniałyście, że wierzenia słowiańskie oparte były na zależności między człowiekiem a przyrodą.
Kasia Adamik: Bardzo ważnym czynnikiem powstania wiary w siły nadprzyrodzone była niewiedza i strach przed tym, czego nie da się wytłumaczyć rozumem. Zarówno wrogiem – demonami – jak i sprzymierzeńcem człowieka zawsze była przyroda. Akcja serialu dzieje się zimą, dlatego opierałyśmy się na bóstwach, które działają w tej porze roku. To zaskakujące, jak dziś w czasach ocieplenia klimatycznego, zanieczyszczenia wód gruntowych i kataklizmów można odwołać się do dawnej wiary w moc przyrody, zapewniającej pomyślność. Ludzie próbowali wpływać na przyrodę i podporządkować ją sobie. Robili to jednak z ogromnym szacunkiem.
Olga Chajdas: Mało tego, smog, którego dziś doświadczamy w Krakowie, wywołuje u nas bunt, a kiedyś spotkałby się z reakcją bogów. Serial niesie ekoprzesłanie. Nie mówimy, o tym wprost, ale to jest dla nas ważne.
A dlaczego akcję serialu umiejscowiłyście w Krakowie?
Olga Chajdas: Wiele krakowskich kościołów jest zbudowanych na dawnych miejscach pogańskich kultów. Dodatkowo w sferze wizualnej pasowała nam gotyckość i mroczność miasta.
Kasia Adamik: Co więcej, Kraków jest położony na przecinających się liniach mocy. Pogański strach przed rzeczami z przecięcia światów poniekąd zapisano na płycie krakowskiego rynku.
W „Krakowskich potworach” opowiadacie o studentce medycyny. Alex mierzy się z traumatyczną przeszłością.
Kasia Adamik: Alex wspomniane przez ciebie traumy próbuje przekuć w siłę. Musi rozliczyć się z mrocznym dzieciństwem. Stąd dwuznaczność tytułu, z jednej strony mierzy się z prawdziwymi potworami, a z drugiej walczy też z tymi, które są w jej wnętrzu. Nie chce się poddać, cierpi i jednocześnie walczy o swoje.
Koncepcja gatunkowa serialu jest dość oryginalna, jak na polskie warunki. Jak pracowałyście nad realizacją supernatural?
Kasia Adamik: Wrócę do hasła, słowa klucz, czyli analog. Wszystko, co mogłyśmy, stworzyłyśmy z naszą ekipą na planie. Chciałyśmy, aby potwory funkcjonowały w fizycznym świecie, dlatego istotne były kostiumy i charakteryzacja aktorów. Warto wspomnieć Katarzynę Lewińską (kostiumy), Ewę Kowalewską (charakteryzacja), Annę Anosowicz i Łukasza Trzcińskiego (scenografia) czy Wandę i Marcina Kędzierzawskich (charakteryzacja specjalna). Z nimi szukałyśmy referencji, zastanawiałyśmy się długo, jak to powinno wyglądać, pracowałyśmy też z ekspertami od efektów specjalnych (Chimney Poland). Przy tworzeniu jednej z postaci wykorzystałyśmy słowiański kult ognia i wody.
Olga Chajdas: To było odwrócenie się od tego, co znamy z chrześcijaństwa, ale nie sprzeciwiamy się temu, tylko zauważamy różnice. Nasi bohaterowie wpadają w pułapkę, że coś, co jest z pozoru złe, wcale nie musi tego symbolizować. A do wątku analogowości, to jeszcze dodam, że pierwsze „Gwiezdne wojny” też kręcono na makietach i wyglądały lepiej niż te ostatnie.
W obsadzie znalazła się debiutująca w głównej roli Barbara Liberek. Jak ją odkryłyście?
Kasia Adamik: Wspólnie z nasza casting director Pauliną Krajnik zrobiłyśmy otwarty casting w formie własnych nagrań aktorek, który w dobie pandemii okazał się zbawienny. Odkryłyśmy dzięki temu ponad 300 młodych aktorek i aktorów. Zależało nam na stworzeniu silnej grupy składającej się z młodych, nowych twarzy.
Olga Chajdas: Basia była jedną z tych nieznanych nam wcześniej aktorek, ale jej charyzma i talent przekonały nas, że to właśnie ona może wcielić się w Alex. Miała też w sobie naturalny punk rock, na którym nam zależało. Cieszymy się, że nasz castingowy hazard się opłacił.
Do współpracy zaprosiłyście też znanych aktorów m.in. Małgorzatę Belę i Andrzeja Chyrę. Dlaczego? Jaką energię wnieśli do serialu?
Olga Chajdas: Znałyśmy ich już wcześniej. Małgosia występowała w mojej części „Erotica 2022” (również dostępnej na Netfliksie) i zakochałam się w jej skromności i głębi, umiejętności operowania symboliką bez zbędnych słów. Nadawała się perfekcyjnie do roli AITWAR.
Kasia Adamik: Andrzej jest wybitnym i wszechstronnym aktorem. Ma w sobie niewiarygodną mądrość i intuicję. Jest przewodnikiem, a to niezbędne do roli profesora Zawadzkiego.
„Krakowskie Potwory” fot. Robert Pałka
Fot.: Robert Palka / Materiały prasowe/ Netflix Polska
Spędziłyście dużo czasu nad analizą pogańskich wierzeń i legend. Czy zatem uważacie, że my dziś nadal jesteśmy przesiąknięci pradawną słowiańskością?
Olga Chajdas: Okazało się, że rytuały przetrwały w normalnym życiu, np. znajoma aktorka ostatnio opowiedziała nam, że spotkała na dworcu starszą panią, która kazała jej przewiązać czerwoną wstążkę na wózku, żeby przegonić złe moce. A przecież nawet rytuały religijne biorą się ze świąt pogańskich. Wielkanoc to przecież czas odrodzenia.
Kasia Adamik: Słowiańskie święta, bogata tradycja naszych przodków, pozwalały im zorganizować rok kalendarzowy. Były wypełnione obrzędami związanymi z wiarą i czcią bogów. Rok w kalendarzu dawnych Słowian rozpoczynał się wraz z nadejściem wiosny, kończył zaś z nastaniem lutego. Działo się tak, ponieważ wierzono, że rok jest ściśle związany z okręgiem i wszystko w nim odbywa się cyklicznie. A zatem wiosna była tą porą, w której cała natura odżywała i budziła się do życia.
Czy uważacie, że wokół serialu „Krakowskie potwory” zbiorą się fani waszego uniwersum szukający ukrytych w nim sensów?
Olga Chajdas: O tak! To jest moje marzenie. Chciałabym stworzyć taki projekt, który stanie się kultowy. Jeśli ktoś odczyta ukryte znaczenie cyfr, imion, dat – a zdradźmy, że w serialu nie ma przypadkowości – to będziemy bardzo usatysfakcjonowane.
Czytaj też: Czy dybuki istnieją? Stefan Zborski prowadzi śledztwo w demonicznej sprawie
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS