Redukcjonizm ontyczny i epistemologiczny we wnętrzu fizyki jest faktem,,na który wskazują z niepokojem- metodolodzy tej naki. Dokonuje go fizyka kwantowa(czyli pewien dział fizyki) ,która niezliczoną mnogość zjawisk przyrody, różnych pod wzgędem natury i formy, usiłuje opisać prawami mechaniki kwantowej (QM) i wyjaśnić wyłącznie teorią mikroświata zwaną Modelem Standardowym Cząstek Elementarnych.Coraz częściej się czyta (i słyszy) o makroskopowej fizyce kwantowej ,co mi przypomina na przykład określenie: “kwadratowe koła”.
Fizykę kwantów zapoczątkowali (i odkryli) dwaj wybitni fizycy: Max Planck(1905 r.) i Albert Einstein(1917 r.).Pierwszy ,chcąc uzyskać równanie na energię promieniowanie wnęki w ciele stałym o zadanej temperaturze ,wpadł na pomysł przyjęcia założenia ,że energia promieniowania elektromagnetycznego emitowanrgo przez tę wnękę jest rozłożona w pakietach/porcjach o wielkości
E = h*f gdzie
f-częstotliwość promieniowania
h- stała fizyczna ,nazwana później stałą Plancka o aktualnej wartości przybliżonej
h= 6,62607*10^(-34) J*s = 4,1367810^(-15) ev*s
Stała Plancka ma wymiar [J*s , dżul x sekunda] ,jest więc iloczynem energii i czasu,w fizyce. Taki iloczyn jest nazwany działaniem.W świecie makroskopowym , działania wzajemne ciał/obiektów za pośrednictwem pola ExB, mają tak wielkie wymieniane energie,że h nie wywołuje efektu dyskretności-przekazu energii mędzy układami – jest on ciągły.Kwantowość energii ujawnia się dopiero w zjawiskach mikro z uwagi na znikomą wartość stałej Plancka .
Następną przyczyną kwantowości mikrostanów jest falowa natura materii (fal kwantowych),zapostulowana przez L. de Brogliea(1924 r. ).Fala związana z subtancją o masie m i prędkości v ma długość “lambda”według formuły
lambda =h/m*v
potwierdzonej pierwszy raz eksperymentalnie przez C.J.Davissona i L.Germera (1927 r.)
Łatwo sprawdzić, że dla obiektów o masach makroskopowych ich fale kwantowe(fale materii) są efektem praktycznie pomijalnym z powodu znikomej długosci fali i oczywiście nie oczekuje się interferencji dwóch krzeseł stojących w tym samym pokoju , lub dyfrakcji kierunku lotu piłki przez otwór o średnicy nieznacznie wiekszej od jej średnicy.
Tymczasem elektron w atomie , w polu sił jądra, jest pilotowany przez stojącą falę kwantową, która powoduje, że jego główne własnosci i zachowanie są skwantowane przez liczby naturalne zwane kwantowymi .W konsekwencji , elektron w atomie nie może być w dowolnej odległości od jądra(N.Bohr,1913 r.), lecz tylko w takiej , dla której spełniony jest warunek kwantowania jego momentu pędu L :
L=m(e)*v(n) *r(n) = (h/2*Pi)*n
gdzie n= 1,2,3,… i nazywa się główną liczbą kwantową.Ten fakt pociąga zasobą szokujące zjawisko skwantowania odległości elektronu od jądra atomu : elektron w atomie może przebywać tylko w miejscach, których odległości r(n) od jądra mają się do siebie jak kwadraty odpowiednich liczb naturalnych :
r(1) : r(2) : r(3) :… = 12 : 22 : 32 …
W każdej dozwolonej odległości od jądra, elektron posiada energię wynikającą z oddziaływania z jądrem i tym samym także jego energia jest skwantowana i jej wartości pozostają w stosunkach liczbowych takich jako odwrotności kwadratów głównych liczb kwantowych:
E(1) : E(2) : E(3) :…= 1/12 : 1/22 : 1/32 ;…
Jeśli układ”jądro-elektron” traci energię (atom promieniuje) , to elektron zbliża się do jądra i odwrotnie,lecz w czasie przejścia , w przestrzeni pomiędzy odległościami np. r(5) i r(2) – elektron znika, przestaje istnieć.
W świecie makroskopowym nie ma takiego kwantowego zjawiska, by niesiony przedmiot z miejsca A do miejsca B , nie przechodził przez miejsca leżące na torze ruchu w przestrzeni pomiędzy A i B. Gdy jabłko dojrzałe, spada swobodnie z gałęzi drzewa na ziemię,to cały czas spadku istnieje da obserwatora ,bo nie jest bytem z mikroświata.
Przykładów tego, że obiekty,zjawiska i prawa mikroświata są radykalnie inne od tych, jakie bezpośrednio zmysłami doświadczamy w świecie makroskopowym jest więcej,toteż twierdzenie o kwantowości wszystkiego co istnieje i stosowanie praw QM niby “wytrychu”uniwersalnego do każdej zagadki przyrody, jest nadużyciem poznawczym i prowadzi na manowce wiedzę.
Prawdopodobnie ,przyczyną tego stanu rzeczy jest błąd w ustalaniu zakresów znaczenia dwóch terminów/pojęć: kwantowość – dyskretność. Pojęcie “kwantowy”ma większy zakres znaczenia, niż pojęcie “dyskretny”.W świecie makroskopowym można spotkać obiekty, lub stany obiektów dyskretne ,nieciągłe,lecz nie mające innych własności kwantowych. Nieciągłość jestwarunkiem koniecznym do wystąpienia kwantowości,ale nie -wystarczającym.
Makroskopowy prostopadłościan o krawędziach a,b,c, ustawiony na poziomej powierzchni stołu, ma dyskretne stany energii potencjalnej ciężkości jego środka masy,a jednak nie jest układem kwantowym, gdyż podczas zmiany pola podstawy,czyli przeprowadzenia go z jednego ,dowolnego stanu do drugiego,grawitacyjna energia środka masy, zmienia się w sposób ciągły.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS