Z zawodu jest nauczycielką. W wolnych chwilach przygotowuje wraz z mężem młodzież do sakramentu bierzmowania i pisze, czyli tworzy ikony. Co dwa miesiące prowadzi w parafii pw. Pierwszych Męczenników Polski w Gorzowie Wielkopolskim warsztaty pisania ikon. Biorą w nich udział osoby z całego miasta, które pragną odkryć twarze świętych na drewnianych wizerunkach.
– Zaczęło się od spotkania Odnowy w Duchu Świętym w Częstochowie. Zobaczyłam tam wizerunki świętych na deskach i zachwyciłam się tą techniką. Wróciłam do domu i postanowiłam zacząć robić to sama – mówi Ewa Szlempo, odpowiedzialna za wspólnotę Odnowy w Duchu Świętym w rejonie gorzowskim. – Zrobiłam wernisaż w naszej sali, parafialnym Wieczerniku, a opinie odbiorców stały się dla mnie motorem napędowym do dalszej pracy i rozwijania pasji. Na obraz powinno przenosić się to, co gra człowiekowi w duszy – dodaje.
Ikona od podstaw
Pasja pisania ikon najpierw była realizowana w domu, ale szybko ujrzała światło dzienne. Wystarczyły rekolekcje z pisaniem ikon w Kodniu, a także odkrycie w rodzinnej historii faktu, że pradziadek był malarzem, a z kolei jego ojciec rzeźbiarzem. Dziś gorzowskie warsztaty pani Ewy cieszą się niesłabnącą popularnością. Uczestnicy na stworzenie swojego dzieła mają łącznie 13 godzin zajęć. – Przed rozpoczęciem warsztatów na każde płótno nakładam kilka warstw kredowych, np. kredy bolońskiej, która podobna jest do szpachli wykorzystywanej do wyrównywania ścian. Następnie wyschnięte warstwy szlifuję, by nie było w nich niedoskonałości – tłumaczy instruktorka. – Stosujemy naturalne materiały: pędzle z sobolowego włosia, deski wypalane przeze mnie w ogrodzie. Robimy to wszystko techniką bizantyjską (najstarszą techniką pisania ikon), w której spoiwem są żółtko jaja i wino. Niektórzy uważają, że można mieszać to także z piwem i octem winnym – dodaje.
Wspólnota najpierw
Pani Ewa podkreśla, że gdyby nie wspólnota, nie odkryłaby swoich talentów i powołania, jakie daje jej Bóg. – Od 25 lat jestem w Odnowie w Duchu Świętym. Zaczęło się od mojego nawrócenia, gdy w czasie wielkich problemów rodzinnych zaczęłam wołać do Boga: „Jeśli istniejesz, to mi pomóż!”. Może to właśnie krzyk zagubionego dziecka poruszył serce miłosiernego Ojca? – mówi. – Problemy małżeńskie odbijały się mocno na psychice mojej i moich dzieci. Mąż nadużywał alkoholu, przez co często się kłóciliśmy, a w gniewie padały wulgarne słowa. Przez moją głowę przebiegało wiele myśli, nawet takie, by się rozwieść. Uważałam wówczas, że to jedyne wyjście. Ale uznałam, że dam ostatnią szansę… Bogu, z nadzieją, że może On coś wymyśli. Przyszłam do powstającej w parafii wspólnoty, która wkrótce poprosiła mnie, bym pojechała na Kurs Paweł. Miał on pomóc uczestnikom pogłębić relację z Bogiem i odnaleźć pasję do ewangelizowania. Wtedy nie miałam o tym pojęcia – to dobrze, bo na pewno bym nie pojechała – dodaje z uśmiechem. Działalność we wspólnocie zaowocowała.
– Chrystus uleczył moje zranienia. Mąż któregoś razu na rekolekcjach powiedział do mnie, że poczuł, jak Jezus uwolnił go z nałogu. Odstawił alkohol, a ja, dzięki łasce Bożej, mogłam poczuć pokój w sercu, zamiast złości, gniewu i nienawiści. Długo nie mogłam wybaczyć mężowi, ale na szczęście Chrystus na poważnie wziął moje słowa, gdy wołałam: „Teraz zrób ze mną, co zechcesz!” – opowiada pani Ewa. – Wspólnota pomaga mi kroczyć drogą do Boga. Z czasem zostałam jej liderką, a później odpowiedzialną rejonu. Z perspektywy czasu wiem, że Bóg tego chciał i miał plan wobec mnie, abym dziś mówiła o Nim ludziom. Jest wiele wspólnot w Kościele, każdy może znaleźć coś dla siebie. Mnie dał tę. Będąc przy Bogu, mogę nawracać się, ewangelizować życiem i doświadczeniem nieskończonej Miłości – dodaje.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS