2. Pierścień (,,Władca Pierścieni” J. R. R. Tolkiena)
Jeszcze bardziej kłopotliwy prezent. To już nie książka o mechatronice, potworny pejzaż albo brzydki sweter – to złowrogi artefakt. Na początku wydaje się atrakcyjny – zapewnia niewidzialność, jest bardzo ładny i złoty – ,,jaki tam kłopotliwy!”, myślimy sobie, ,,to cudowne połączenie luksusowej biżuterii z czapką niewidką to najlepszy prezent na świecie”. Zmienimy zdanie, kiedy podczas bezsennych nocy zaczniemy słyszeć szepty w Czarnej Mowie. Tak, w dłuższej perspektywie to prezent, który uzależni nas od siebie i pomalutku przemieni w małego, zasuszonego upiora. Będziemy mieszkać w jaskini, żywiąc się surowymi rybami i małymi orkami – chyba że jesteśmy bardzo potężną osobą o wielkiej mocy, bo wtedy zamienimy się we Władcę/Władczynię Ciemności (co jest dużo bardziej prestiżowe, ale ostatecznie też nieprzyjemne).
3. Koń trojański (,,Iliada” Homera)
Bardzo kłopotliwy prezent – podstępny darczyńca daje nam go niby w dobrej wierze, ale tak na prawdę chce nas (za pomocą prezentu) zniszczyć i pokonać! Powiedzmy, że kochamy neoliberalizm i dostajemy od swojej lewicowej siostry ,,Wolny rynek – przyczynek” – tom z wybranymi myślami Friedmana, Thatcher i Korwina-Mikkego. Nareszcie przejrzała na oczy, cieszymy się, lecz jest to radość złudna: nie wiemy, że chytra siostra ukryła w okładkach ,,Wolnego rynku” obszerne fragmenty ,,Kapitału” Marksa, ,,Kapitału” Piketty’ego i biuletynu Inicjatywy Pracowniczej. Nigdy nie przeczytalibyśmy tego z własnej woli, ale teraz oszukani, czytamy, i po raz pierwszy zaczynamy myśleć, że no dobra, uspołecznienie środków produkcji to może przesada, ale jakaś sensowna progresja podatkowa… Bezlitośni Grecy plądrują już Troję.
Ilustracja konia trojańskiego w manuskrypcie Vergilius Vaticanus (ok. 400 n.e)
Fot.: Domena publiczna
4. Kamienica (,,Lalka” Bolesława Prusa)
Prezent bardzo hojny, bardzo pomocny, bardzo się nam przydaje – na czym więc polega kłopotliwość? Cóż, jeśli go dostajemy, oznacza to, że ktoś – dużo bogatszy od nas, ale z klasy uznanej za niższą społecznie od naszej – naprawdę nas uwielbia, i teraz możemy się poczuć zobowiązani, żeby z wdzięczności jakoś zadbać o jego uczucia. Absolutnie tego nie róbmy! Prezentu i tak już nam nie zabierze, więc dalej sytuujmy darczyńcę w dającej zwodniczą nadzieję friend zone (do języka angielskiego jeszcze za chwilę wrócimy,) wykorzystujmy (poczciwiec zawsze chętnie pomoże) i okazjonalnie upokarzajmy razem z przyjaciółmi. Trzeba tylko uważać z obgadywaniem go przy nim w obcych językach, na przykład po angielsku, bo może się okazać, że wszystko zrozumie i bardzo się zdenerwuje.
5. Skrzynka wina Asti (,,W stronę Swanna” Marcela Prousta).
Kłopot z tym prezentem polega na tym, że nikt nam za niego nie podziękował (a przynajmniej tak się nam wydaje). Tytułowy bohater książki Prousta, Karol Swann, człowiek światowy i wytworny, przesyła ciotkom narratora, Florze i Celinie, skrzynkę wina Asti. Ciotki postanawiają mu podziękować, ale w sposób delikatny, tak żeby nie urazić go (ani siebie) przesadna bezpośredniością. W efekcie robią to mocno aluzyjnie – mówiąc o niejakim Vinteuille’u i stwierdzając, że nie tylko on ma miłych sąsiadów. Czyli w zasadzie nie jest to nawet aluzja, tylko raczej aluzja do (możliwej) aluzji do (ewentualnej) aluzji. Zacytujmy zresztą Prousta:
,,No i co, widzicie, nie podziękowałyście mu za Asti — dodał dziadek, zwracając się do szwagierek.
— Jak to nie podziękowałyśmy? Zdaje mi się nawet, żem to przemyciła dosyć zręcznie — odparła ciotka Flora.
— Tak, bardzoś to ładnie ujęła, podziwiałam cię — rzekła ciotka Celina.
— Ale i ty miałaś moment bardzo szczęśliwy.
— Tak, byłam dość dumna z mego zwrotu o miłych sąsiadach.
— Jak to, więc wy to nazywacie podziękować! — wykrzyknął dziadek. — Słyszałem, ale niech mnie czarci porwą, jeżelim wiedział, że to się odnosi do Swanna. Możecie być pewne, że on nic nie zrozumiał.” (przeł. Tadeusz Żeleński-Boy)
Okładka ,,Mrs Dalloway” zaprojektowana przez Vanessę Bell
Fot.: Domena publiczna
6. Kwiaty (,,Pani Dalloway” Virginii Woolf)
To prezent, który trochę nie jest nawet prezentem, przynajmniej jeśli przyjmiemy tradycyjną klasyfikację, że kupuje się kwiaty i prezent (w wersji oszczędnościowej: kwiaty albo prezent). W dodatku – jak wiemy z pierwszego zdania powieści Woolf – te kwiaty kupujemy sami/same. Krótko mówiąc – nie jest najlepiej.
Obyśmy zamiast tego typu prezentów-problemów dostawali/dostawały same prezenty nie-kłopotliwe!
Czytaj też: Premiera „Matrix: Zmartwychwstania”. Czy warto wybrać się do kina? [RECENZJA]
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS