Marta Gruszecka: Leopold Kozłowski – charyzmatyczny, wszechstronnie utalentowany artysta, przedstawiciel i piewca kultury żydowskiej, autor niezapomnianych piosenek, które złotymi zgłoskami zapisały się w historii muzyki klezmerskiej. Współpracowaliście przez ponad 20 lat. W jakich okolicznościach przecięły się Wasze artystyczne ścieżki?
Jacek Cygan: Pod koniec lat 80. zgłosiła się do mnie aktorka Teatru Żydowskiego Małgorzata Markiewicz z prośbą o przetłumaczenie kilku pieśni z jidysz na polski. Na początku odmówiłem – ani język, ani kultura żydowska nie były mi dobrze znane. Małgorzata nalegała, zapewniała, że dostarczy mi tłumaczenia filologiczne profesora Michała Friedmana oraz że ma już zarezerwowaną sesję nagraniową w studio Polskiego Radia. Kiedy dodała, że kierownikiem muzycznym będzie Leopold Kozłowski, natychmiast podjąłem decyzję. Znałem Poldka wcześniej z Domu Pracy Twórczej w Krynicy-Zdroju. Byliśmy sobie bliscy – często spotykaliśmy się, by pogadać, poopowiadać dowcipy i razem się pośmiać. Nigdy nie przypuszczałem, że będziemy razem występować. Zaczęło się od sześciu starych żydowskich piosenek…
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS