Znamy laureatów Nagrody im. ks. Tischnera

Od 2001 r. w ramach konkursu wyróżniane są osoby zajmujące się trzema pozornie odległymi od siebie obszarami, czyli myślą filozoficzną, publicystyką komentującą rzeczywistość polityczną oraz działalnością społeczną. Laureaci kontynuują myśl ks. Józefa Tischnera, który potrafił łączyć te odrębne światy.

W kategorii pisarstwa religijnego lub filozoficznego, stanowiącego kontynuację “myślenia według wartości”, został wyróżniony ks. Tomáš Halík za książkę “Czas pustych kościołów”, w której pokazuje, że okres pandemii zmusza do ponownego odkrywania chrześcijaństwa. Czeski kapłan, filozof, teolog i socjolog przestrzega w niej przed nowym faryzeizmem, który zastępuje wiarę ideologią, świadectwo teorią, pomoc pouczaniem, a miłosierdzie systemem nakazów i zakazów. Jednocześnie nawołuje do przekraczania religijnych podziałów oraz do “globalizacji współczucia”.

Łukasz Lamża – filozof przyrody i popularyzator nauki – został nagrodzony za książkę “Światy równoległe. Czego uczą nas płaskoziemcy, homeopaci i różdżkarze”, w której skrupulatnie rozprawia się z teoriami pseudonaukowymi i spiskowymi. Wyróżnienie przyznano mu w kategorii publicystyki lub eseistyki na tematy społeczne, która uczy Polaków przyjmować “nieszczęsny dar wolności”. 

Archidiecezjalny Zespół Domowej Opieki Paliatywnej z Warszawy nagrodzony został w kategorii inicjatyw duszpasterskich i społecznych współtworzących “polski kształt dialogu Kościoła i świata” za mądre prowadzenie chorych przez trudny proces udręczonego odchodzenia oraz za wspieranie ich rodzin i najbliższych. Jak podkreśla kapituła, warszawskie hospicjum domowe “uczy sztuki umierania i żegnania się z najbliższymi”.

Nagroda Znaku i Hestii im. ks. Tischnera przyznawana jest nieprzerwanie od 2001 r. wybitnym intelektualistom, publicystom i działaczom społecznym, którzy wcielają w życie wartości bliskie jej patronowi. Promuje sposób myślenia i postawy łączące intelektualną rzetelność, odwagę i wrażliwość na drugiego człowieka. Stwarza niepowtarzalną okazję, żeby pokazać jedność myślenia według wartości i empatii, bliskość intelektualnego wysiłku i codziennego praktykowania dobra.

Za sprawą patrona zyskała rangę wyróżnienia szczególnego, bo doceniającego nie tylko intelektualne zasługi laureatów, ale także ich charakter i postawę  wobec świata.