Brak postanowienia władz Łodzi
Dyrektor powołanej w czerwcu przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego instytucji Muzeum Dzieci Polskich – ofiar totalitaryzmu dr Ireneusz Maj przyznał w rozmowie z PAP, że osobiście również podpisuje się pod apelem, by decyzja w sprawie przekazania budynku i działki na rzecz muzeum zapadła jak najszybciej. Nie ukrywał, że jest zaniepokojony brakiem postanowienia władz Łodzi w tej sprawie.
Chodzi przede wszystkim o czas, bo mijają kolejne miesiące, a dotąd – mimo wstępnych deklaracji pani prezydent – nie doczekaliśmy się konkretnego, wiążącego uzgodnienia. Patrzę na to również ze strony ocalałych. To ludzie już w bardzo podeszłym wieku, a ich ogromnym marzeniem jest uczestniczenie w otwarciu muzeum i nie wyobrażają się, by powstało ono w innym miejscu niż w okolicach ul. Przemysłowej, gdzie mieścił się niemiecki obóz dla dzieci polskich. Wiem, że bardzo czekają na powstanie miejsca pamięci i pytają, czy jeszcze zdążą
— zaznaczył.
Jak dodał, nie wyobraża sobie sytuacji, by inaugurować działalność nowej placówki bez udziału ocalałych lub w innym miejscu Łodzi.
Doczekanie chwili powstania muzeum dodaje ocalałym sił do życia. Oni chcą tego doczekać i nie wyobrażają sobie innej lokalizacji, jak okolice ul. Przemysłowej, które za sprawą nowoczesnej instytucji będzie postrzegana na nowo
— tłumaczył Maj.
Dlatego – jak wskazał – placówka powinna powstać na terenie, gdzie funkcjonował utworzony przez hitlerowców obóz dla polskich dzieci i najlepszą lokalizacją do upamiętnienia jego ofiar oraz powstania muzeum jest należący do miasta budynek i teren dawnego gimnazjum przy ul. Mostowskiego.
Decyzja prezydent Hanny Zdanowskiej i Rady Miejskiej w Łodzi o przekazaniu działki oraz budynku po dawnej szkole jest w tej chwili kluczowa do rozpoczęcia budowy Muzeum Dzieci Polskich. Po niej, będziemy mogli ogłosić konkurs na koncepcję architektoniczną. Bez lokalizacji nie jesteśmy w stanie zrobić nic i dlatego jest to tak istotne
— podkreślił dyrektor instytucji.
Kolejnym krokiem będzie konkurs na koncepcję wystawienniczą, a następnie budowa muzeum. Wszystkie związane z tym prace mają trwać około dwóch lat.
To sprawa ponadpolityczna. Celem jest powstanie nowoczesnej, multimedialnej placówki edukacyjnej, z której miasto Łódź będzie dumne. Skorzystają na tym wszyscy, a przede wszystkim kolejne pokolenia
— przekonywał Maj.
Upamiętnienie ofiar niemieckich zbrodni
Nowa instytucja kultury „Muzeum Dzieci Polskich – ofiar totalitaryzmu. Niemiecki nazistowski obóz dla polskich dzieci w Łodzi (1942-1945)” została powołana 1 czerwca br. wspólnie przez Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Rzecznika Praw Dziecka oraz IPN.
Placówka ma działać w Łodzi i upamiętniać najmłodsze ofiary niemieckich zbrodni z czasów II wojny światowej. Jego aktywność wystawiennicza, kulturalna, naukowa i edukacyjna będzie miała na celu upowszechnianie wiedzy o tragicznym losie dzieci osadzonych w niemieckim nazistowskim obozie dla polskich dzieci przy ul. Przemysłowej w Łodzi, prowadzonym przez niemieckie władze okupacyjne w latach 1942-45.
Utworzony 1 grudnia 1942 r. obóz przy ul. Przemysłowej został wyodrębniony z żydowskiego getta. Przeznaczony był dla dzieci i młodzieży polskiej od 2 o 16 roku życia, ale w praktyce więźniami były także młodsze, nawet kilkumiesięczne dzieci.
Umieszczano w nim m.in. dzieci pochodzące z rodzin, które odmówiły podpisania volkslisty; dzieci osób zesłanych do obozów lub więzień, a także młodzież podejrzaną o uczestnictwo w ruchu oporu.
Dzieci przetrzymywane były w prymitywnych warunkach, pracowały przy remontach i budowie baraków oraz wykonywały prace na potrzeby obozu i wojska, robiąc m.in. kosze wiklinowe na amunicję i szyjąc chlebaki. Na młodych więźniach przeprowadzano badania rasowe, których efektem było przeznaczenie nie niektórych z nich do germanizacji i wywozu do Niemiec.
Dokładna liczba dzieci, które przeszły przez obóz, a także liczba ofiar nie jest znana. Różne szacunki mówią o 3-4 tysiącach uwięzionych i kilkuset zmarłych. Gdy 19 stycznia 1945 r. zakończyła się niemiecka okupacja w Łodzi, w obozie przebywało ponad 800 małoletnich więźniów.
Po zakończeniu II wojny światowej pamięć o niemieckim obozie pracy dla polskich dzieci w Litzmannstadt Ghetto zaczęła słabnąć, a niemal wszelkie pozostałości po nim uległy zniszczeniu. Z początkiem lat 60. ub. wieku, wraz z budową osiedla mieszkaniowego, zatarto jego granice. Przetrwał jedynie budynek dawnej komendy przy ul. Przemysłowej.
W maju 1971 r. dla uczczenia pamięci dzieci więzionych i zamordowanych w obozie w Parku im. Szarych Szeregów odsłonięto pomnik „Pękniętego Serca”. Ośmiometrowa rzeźba przypomina pęknięte serce, do którego przytula się mały, chudy chłopczyk. W sercu widoczna jest pusta przestrzeń mająca kształt dziecka.
CZYTAJ TEŻ:
— ŁÓDŹ PRZYWRACA PAMIĘĆ. „Obóz koncentracyjny >>na Przemysłowej<< był hitlerowskim tworem, do którego zwożono polskie dzieci z całego kraju”
— Do ostatniego dnia trwało tam zło. „Jugend to młodzież, a przecież w obozie więziono maleńkie dzieci, niespełna trzyletnie”
— Powstanie muzeum upamiętniające ofiary niemieckiego obozu dla polskich dzieci! Podpisano list intencyjny w tej sprawie
wkt/PPA
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS