Na Kubie trwa seria pokojowych demonstracji w kilkudziesięciu miastach. Wielu manifestantów powiewa flagami USA, pokazując w ten sposób, że nie wierzy w propagandę reżimu w Hawanie, która o wszystkie nieszczęścia Kubańczyków obwinia Stany Zjednoczone.
To największe demonstracje antyrządowe od 62 lat, czyli od czasu, kiedy marksiści zdobyli tam władzę. Komunizm, stosując bezwzględny terror, doprowadził wyspę i jej mieszkańców na skraj nędzy. W ostatnich miesiącach kryzys nasilił się, ponieważ pandemia koronawirusa obnażyła strukturalne słabości tamtejszej gospodarki, opartej w dużej mierze na turystyce i transferach pieniężnych od emigrantów.
Władza interweniuje bardzo brutalnie. Na razie nie sięga po wojsko, lecz po bojówki w cywilnych ubraniach, które uzbrojone w łomy i pałki rozpędzają demonstrantów oraz chodzą po domach, wyłapując demokratycznych działaczy i katując ich do nieprzytomności. Ponieważ na wyspie trwa blokada informacyjna, trudno oszacować skalę ofiar, jednak kubańskie środowiska emigracyjne donoszą o kilkunastu zabitych.
Zło z Ameryki, dobro z Rewolucji
W tej sytuacji z wielu państw na świecie płyną wyrazy solidarności z protestującymi Kubańczykami. Wyjątkowo na tym tle brzmi głos organizacji Black Lives Matter, która w zeszłym roku uaktywniła się po śmierci czarnoskórego George’a Floyda, zmarłego po interwencji policji w Minneapolis w USA. Tym razem lewacka organizacja ani słowem nie zająknęła się o tym, że ofiarami komunistycznego reżimu są przede wszystkim kolorowi mieszkańcy Kuby. Zamiast tego BLM poparła reżim w Hawanie. Na jej Facebooku przeczytać możemy komunikat:
Black Lives Matter potępia nieludzkie traktowanie, któremu rząd federalny USA poddaje Kubańczyków, i domaga się natychmiastowego zniesienia embarga na Kubę.
W oświadczeniu nie ma ani słowa o zbrodniach marksistowskiego rządu, ani słowa o czarnoskórych ofiarach reżimu, ani słowa najmniejszej choćby krytyki pod adresem komunistycznych władz; zamiast tego mamy do czynienia z powtarzaniem oficjalnej narracji Hawany o wyłącznej winie Stanów Zjednoczonych za kryzys na Kubie. W komunikacie BLM czytamy:
Mieszkańcy Kuby są karani przez rząd USA, ponieważ kraj ten pozostaje wierny swemu zaangażowaniu we własną suwerenność i samostanowienie. Przywódcy Stanów Zjednoczonych od dziesięcioleci próbują stłumić tę Rewolucję. Zamiast międzynarodowej życzliwości, szacunku i dobrej woli, rząd Stanów Zjednoczonych doprowadził jedynie do cierpienia 11 milionów ludzi w tym kraju, z których 4 miliony to czarnoskórzy i brązowi. Kuba historycznie demonstrowała swą solidarność z uciskanymi ludami pochodzenia afrykańskiego, od ochrony czarnoskórych rewolucjonistów, takich jak Assata Shakur, poprzez przyznanie jej azylu, aż po wspieranie czarnych walk wyzwoleńczych w Angoli, Mozambiku, Gwinei Bissau i Afryce Południowej.
Nie dziwi to, że dla BLM bohaterką pozostaje Assata Shakur, skazana w USA na dożywocie za morderstwo policjanta, odbita później z więzienia i zbiegła na Kubę. Nie dziwi też to, że BLM sławi kubańskich żołnierzy wysyłanych przez Fidela Castro do Angoli, Mozambiku czy Gwinei Bissau – oni nie przybywali tam, by wyzwalać czarnoskórych, lecz by instalować tam komunizm. W końcu dla Black Lives Matter naczelną wartością, której należy bronić na Kubie, są osiągnięcia komunistycznej Rewolucji (pisanej dużą literą). Zdaniem BLM stworzyła ona ustrój sprawiedliwszy niż systemowy rasizm, jaki panuje w Stanach Zjednoczonych.
Warto pamiętać, po której stronie w tym konflikcie stają działacze BLM: czy po stronie protestujących Kubańczyków, czy prześladujących ich komunistów. To pokazuje najlepiej, jaki świat chcieliby nam urządzić.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS