W opublikowanym w czwartek raporcie “Carbonomics” Goldman Sachs zbudował dwa scenariusze osiągania neutralności węglowej na świecie.
W pierwszym z nich, który jest zgodny z założeniami Porozumienia Paryskiego, określono datę dojścia do neutralności węglowej do 2050 r. Scenariusz ten oznacza zminimalizowanie globalnego ocieplenia do 1,5 stopnia Celsjusza.
W drugim scenariuszu, który analitycy GS określili jako “mniej ambitny”, założono osiągnięcie neutralności węglowej na świecie do roku 2060. Również ten scenariusz pozwala na powstrzymanie globalnego ocieplenia “znacząco poniżej” poziomu 2 stopni Celsjusza.
Scenariusz drugi GS opisuje jako pozwalający osiągnąć większe zaawansowanie rozwoju technologii niezbędnych do dekarbonizacji, w szczególności w sektorze transportu i przemysłu. Jak wskazano w opracowaniu, można spodziewać się, że koszty zielonych źródeł energii będą maleć, a w latach 2025-2030 znaczna część kosztów dekarbonizacji może zmniejszyć się nawet o 22-30 proc. w wyniku rozwoju technologii i płynących z niego korzyści.
W przypadku scenariusza pierwszego, odejście od użycia opartych na węglu źródeł energii musiałoby odbyć się do 2035 r., czyli na dwie dekady przed końcem ich cyklu życia produkcyjnego – zwrócono uwagę w raporcie. W przypadku źródeł energii opartych o gaz, odejście od nich musiałoby mieć miejsce w 2045 r. Analitycy ocenili, że to gwałtowna zmiana o dużym potencjale dysruptywnym, która może dużo kosztować ze względu na ścisłe ramy budżetowe dekarbonizacji w ramach tego scenariusza, jak i niedojrzałość technologii wspomagających dekarbonizację.
W pierwszym scenariuszu, według GS globalne wydatki inwestycyjne na zieloną infrastrukturę do 2050 r. mogłyby wynieść nawet 56 bilionów dolarów. Szczyt wydatkowania na inwestycje w ramach tego scenariusza miałby nastąpić w 2036 roku (wydatki na poziomie 2,9 biliona dolarów), co przełoży się na 2,3 proc. globalnego PKB. Dla porównania, w mniej ambitnym scenariuszu, szczyt wydatków w wysokości 2,5 biliona dolarów nastąpiłby w 2041 roku.
Zdaniem GS niemal połowa procesów dekarbonizacji opiera się na dostępie do czystych źródeł pozyskiwania energii, stosowanej następnie m.in. w elektryfikacji transportu, a także rozmaitych procesach przemysłowych, jak i dystrybuowanej np. do ogrzewania budynków.
Jak czytamy w raporcie, dekarbonizacja transportu, budynków i przemysłu będzie wymagała kompleksowego ekosystemu technologii, w tym – metod przechowywania i magazynowania energii i pochłaniaczy węglowych. Analitycy wskazali, że w przypadku transportu lekkiego i osobowego optymalną drogą do jej osiągnięcia jest elektryfikacja, w przypadku transportu ciężkiego – napędy wodorowe.
W obu scenariuszach dochodzenia do neutralności węglowej zapotrzebowanie na ropę naftową utrzyma się na wysokim poziomie w obecnej dekadzie i osiągnie szczyt w jej połowie, jednak ze względu na powolny spadek zapotrzebowania na ropę, do połowy lat 30-tych XXI w. konieczne będzie uruchamianie megaprojektów naftowych – oceniono.
W przypadku gazu zapotrzebowanie dla obu scenariuszy różni się; w mniej ambitnym z nich gaz odgrywa krytyczną rolę jako paliwo przejściowe (ze szczytowym zapotrzebowaniem na ten surowiec w 2037 r.), podczas gdy w scenariuszu zakładającym realizację neutralności węglowej do 2050 r. będzie on szybciej zastąpiony przez droższą transformację w kierunku OZE i paliwa wodorowego. W takim wypadku zapotrzebowanie na gaz swój poziom szczytowy osiągnie w 2030 r. – stwierdził GS.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS