Bez niej nie ma rosołu. Skąd się wzięła włoszczyzna?

W skład włoszczyzny wchodzą:

• korzeń marchewki,
• liście selera,
• korzeń pietruszki,
• liście pora.

Do tego zestawu można dołączyć również cebulę oraz kapustę włoską. Pęczek włoszczyzny można dostać na targu lub ryneczku. W sklepach dostępna jest również mrożona włoszczyzna oraz włoszczyzna suszona. Przygotowując wywar mięsny, nie możemy zapomnieć o cebuli, którą przypala się nad palnikiem. Dzięki temu, bulion ma wyraźniejszy smak i aromat. Natomiast, do sporządzenia zupy bez dodatku mięsa, warto odrzucić cebulę oraz kapustę.

Nazwa “włoszczyzna” pochodzi od mitu, w którym królowa Bona Sforza przywiozła z Włoch pęczek warzyw. Jednak pietruszka oraz marchew były znane w Polsce przed panowaniem Władysława Łokietka. Bona Sforza sprowadziła z ojczyzny por i seler, chociaż istnieją również źródła, które podają, że seler rósł również dziko w Polsce. Poza tym, w czasie jej panowania zostało rozpowszechnione również picie wina, stosowanie korzennych przypraw, a także gotowanie makaronu. Na początku najpopularniejsze były sprowadzone z Włoch galarety, ciastka korzenne oraz pasztety. Natomiast warzywa takie jak: brokuł, koper włoski, kalarepa, karczochy czy szpinak, nie znalazły zastosowania w kuchni.

Ze względu na bogactwo warzyw, które wchodzą w skład bukietu, włoszczyzna jest cennym źródłem witamin i minerałów. Marchewka zawiera witaminę A, witaminy z grupy B, oraz składniki mineralne: fosfor, kobalt, mangan, miedź, sód, potas oraz siarkę. Jest również silnym antyoksydantem, który obniża poziom “złego” cholesterolu oraz zapobiega chorobom serca.

W skład włoszczyzny wchodzi także korzeń, a czasami również nać pietruszki redukującej stany zapalne oraz działającej moczopędnie. Pietruszka wzmacnia także zęby i kości. Seler wspomaga proces trawienia, obniża ciśnienie tętnicze, a także redukuje ilość toksyn w organizmie. Natomiast por i cebula wzmacniają układ odpornościowy. Poza tym, cebula poprawia trawienie, oczyszcza organizm poprzez działanie bakteriobójcze, poprawia apetyt, a także zmniejsza zawartość cukru we krwi.

Początkowo włoszczyzna była traktowana “po macoszemu”. Na warzywach był gotowany bulion, po czym odcedzony bukiet wyrzucano do śmieci lub dodawano do kompostu. Obecnie warzywa są chętnie spożywane, dlatego, że są zdrowe i zawierają wiele cennych witamin i minerałów. Z gotowanego selera można zrobić sałatkę, a z marchewki puree. Włoszczyzna jest podstawą do przyrządzania wywarów warzywnych, mięsnych, rybnych oraz bulionów. Natomiast wywary są podstawą zup m.in. rosołu, kapuśniaku, zupy ogórkowej oraz pomidorowej.