To oni sami tę firmę stworzyli (choć na bazie tytułu, który miał być pismem całej „Solidarności”). To oni – ojcowie Agory – sprzedali potem swoje szyldy, swoje redakcje nowym właścicielom. Taki jest przecież sens wejścia na giełdę i sprzedaży akcji inwestorom. Wielu z nich stało się milionerami.
Własność ma znaczenie
W konsekwencji dziś ktoś inny tym zarządza. I doszedł do wniosku, że należy połączyć redakcje „Gazety Wyborczej” oraz portalu Gazeta.pl w jedną strukturę. Nowojorscy inwestorzy chcą zysków. Co ich obchodzą strachy i ambicje Adama Michnika?
Eksperci zwracają uwagę, że taką integrację struktur dawno wykonało wiele innych firm medialnych. Z drugiej strony, jest prawdą, że to niekoniecznie musi być argument rozstrzygający. W pewnych kontekstach unikalność ma swoje znaczenie, tworzy DNA redakcji. Łatwo to zniszczyć, trudno zbudować.
Nie rozstrzygam. Takich napięć jest wszędzie dużo.
CZYTAJ TEŻ O SPRAWIE: „Gazeta Wyborcza” na wojnie z Agorą. Co poszło nie tak? „Chciała mieć wszystko, chciała zastępować demos, chciała rządzić Polską”
Biją bezlitośnie
Uderza jednak brutalność z jaką szefostwo „Wyborczej” poszło na ten bój z zarządem Agory.
Dowiedzieliśmy się, że ich własna firma – którą sami współtworzyli, którą Adam Michnik współtworzył – składa się z ludzi, którym ufać nie można.
Sypią się listy otwarte, mówi się też na rynku, że zaprzyjaźnione z GW media zewnętrzne zachęcane są do jak najszerszego i emocjonalnego pisania o sprawie – co niszczy oczywiście wizerunek korporacji na giełdzie, ale taki jest cel – akcja ma wywierać presję na zarząd.
Spiski i orlenizacja
Padają też zdumiewające słowa.
Dowiadujemy się, że „niszczenie wartości i marki biznesowej Gazety Wyborczej oraz jako poważne zagrożenie >orlenizacją<”. Hmm… To tam też siedzi jakiś Obajtek? Kaczyński im podesłał?
Czytamy, że jedna z pań z zarządu
skrycie przygotowała plan integracji z pominięciem kierownictwa »Wyborczej«/Wyborcza.pl. Nie jest możliwe, abyśmy z nią pracowali.
Znaczy – spisek. Znaczy ostracyzm, wykluczenie, wygnanie.
Dodatkowo wszystko robione jest podobno „znienacka”, a sami redaktorzy jak zawodowi reklamiarze zachwalają swoje osiągnięcia i sami nazywają się „filarem demokracji w Polsce”. O byciu nośnikiem etosu nie wspominając.
Cóż, sukcesy – także w budowie prenumerat elektronicznych nie są widocznie tak duże, jak to rysowano. Gdyby tak było, łączenia by nie trzeba robić, a osoby odpowiedzialne za tę akcję nie odchodziłyby z firmy.
Ważny wniosek
Sytuacja ta mówi nam ważną rzecz o tym wpływowym medialnym środowisku – gdy uznają, że trzeba bić, biją bezlitośnie i bardzo mocno. Tak, by bolało. Tak, by cały świat widział siniaki i zrozumiał lekcję. Relacja między siłą tego bicia a faktami, bywa – jak widać – bardzo wątpliwa.
Zarządowi Agory nie współczuję. W mojej opinii przekonują się na własnej skórze jak bardzo wydawana przez nich gazeta potrafi krzywdząco dla innych opisywać wydarzenia i ludzi.
Zgłoś naruszenie/Błąd
Pozytywnie
Neutralnie 
Negatywnie
Lubię to!
Super
Ekscytujący 
Ciekawy
Smieszny
Smutny
Wściekły
Przerażony
Szokujący
Wzruszający
Rozczarowany
Zaskoczony
Prawda
Manipulacja
Fake news
Oryginalne źródło ZOBACZ
Dodaj kanał RSS
Musisz być zalogowanym aby zaproponować nowy kanal RSS